[Yaoi18+] น้องเพื่อน

Special SONG-KRAN day 1.3 [end]

"ขอจับแก้มหน่อยครับ" ผู้ชายตัวสูงที่เดินตรงปรี่เข้ามาขวางทางออดี้ด้วยรอยยิ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นหมายจะจับแก้มนิ่มของคนสวยตรงหน้าเสียหน่อย
"เอ่อ.. ปะแป้งได้ครับ แต่จับแก้ม.."
"โธ่ แป้งผมหมดอ่ะครับ น่านะ ขอจับนิดเดียว นิดเดียวจริงๆ จิ้มก็ได้อ่ะ" ผู้ชายตรงหน้ายังคงตื๊อไม่หยุดไม่หย่อน พยายามที่จะเอื้อมมือมาจับแก้มของเขาให้ได้
"จับตีนกูก่อนแล้วกัน" น้ำเสียงคุ้นเคยที่มักจะได้ยินอยู่ทุกวันดังขึ้นมาเหนือศีรษะของร่างเล็ก และพอเงยขึ้นไปก็พบกับเคราแพะ.. ไม่ใช่! ปลายคางของคนที่บอกว่าจะอ่านหนังสืออยู่ที่ห้อง แต่จู่ๆกลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้เสียได้
ไอ้เจต! นี่มึงเอาจริงหรอ!!
"เด็กพี่หรอครับ"
"เออ!"
"ครับๆ งั้นผมไม่ยุ่งแล้วก็ได้"
"ไงล่ะ เล่นสงกรานต์ของหมูอ่ะ" พี่หนามจับแก้มของแฟนตัวเล็กที่เลอะเทอะเต็มไปด้วยแป้งหลากสี คนตัวสูงใช้ร่างกายของตัวเองเป็นเกราะกำบังให้กับออดี้เพื่อไม่ให้มีใครมาฉีดน้ำโดนหน้าแล้วให้แป้งมันไหลเข้าตา ร่างโปร่งถอดเสื้อฮาวายหลากสีที่ตัวเองใส่ออกมา บิดน้ำพอหมาดๆจากนั้นจึงค่อยๆเข็ดไปตามใบหน้านวลเนียนที่ตอนนี้กำลังว่าง่ายสุดๆ หลับตาพริ้มให้คนพี่เขาเช็ดให้จนสะอาดหมดจด
ออดี้ลอบวังเกตการแต่งกายของแฟนตัวเองที่ดูจะเหมือนกับการไผเที่ยวละเลมากกว่า เสื้อกล้ามสีดำเปิดเผยให้เห็นกล้ามแขนที่ดูแข็งแรงดุดัน แล้วไอ้เสื้อนี่มันจะรัดรูปไปไหม!! เห็นหุ่นของแฟนเขาหมดแล้วนะโว้ย!!
หมับ ฟึ่บ!
"ใส่เอาไว้เลย" มือเรียวดึงเสื้อฮาวายมาจากมือของแฟนตัวเองแล้วเอามันบังหุ่นที่เขามักจะชอบแอบมองบ่อยๆเวลาพี่หนามถอดเสื้อเพื่อเตรียมอาบน้ำ หรือแม้แต่ตอนที่กำลังมีอะไรกัน เขาก็มักจะชอบลูบคลำมันหรือใช้เล็บข่วนเพื่อระบายความเสียว
แต่แน่นอนว่าของดีแบบนี้ใครมันจะอยากแบ่งปันให้คนอื่นดูกันล่ะวะ
"ไม่ต้องใส่หรอกเดี๋ยวเดินออกไปก็ถอดอยู่ดี" ไม่พูดเพียงแค่นั้น นายรวิภาสทำท่าเหมือนจะถอดเปลื้องเสื้อกล้ามของตัวเองออกอีกชิ้นนั่นทำเอาออดี้รับโผเข้ากอดแฟนตัวสูงเต็มรัก
"ไม่เอา ไม่ถอดนะ"
"อ้อนอะไรตรงนี้เนี่ยหมู" มือใหญ่ลูบหัวทุยๆของคนตัวเตี้ยกว่าที่ตอนนี้กอดเขาเสียแน่นประหนึ่งตัวเองเป็นลูกลิงที่พลัดพรากจากแม่มานานแล้วกลับมาเจอกัน
"ไม่เอาไม่ให้ถอด ถ้าหนามถอดเค้าก็จะถอดด้วย" ออดี้ผละออกจากอ้อมกอด จากนั้นก็ถอดเสื้อฮาวายของตัวเองออกโยนใส่หน้าของพี่หนาม มือก็จับชายเสื้อยืดแบบที่ยกขึ้นมาเกือบจะถึงหน้าอก หนามเองก็ถึงกับเบิกตากว้างคว้าเอาแฟนตัวเองมากอดแนบอกเอาไว้แน่นอีกครั้ง "เห้ย! ไม่เอา ไม่งอแงดิหมู พี่ไม่ถอดแล้วครับ"
แล้วเมื่อกี้มีใครเห็นหน้าท้องแบนๆของเมียกูมั้ยวะเนี่ย! ถ้าเห็นกูจะควักลูกตาออกให้หมดเลยสัด กูก็หวงของกูนะเว้ย!
"งือ หายใจไม่ออกแล้ว" น้ำเสียงหวานพูดอู้อี้อยู่กับแผ่นอกกว้าง ก็รู้อยู่ว่าตรงนี้คนเขามาเล่นน้ำกันเยอะ อาจจะไม่มีใครมาสนใจพวกเราหรอก แต่การที่มากอดกันถึงสองครั้งสองคราต่อหน้าสาธารณะชนแบบนี้มันก็อดเขินไม่ได้อยู่ดี
"กลับบ้านกันเนอะ ไปนอนกอดกันดีกว่า พี่ไม่อ่านหนังสือแล้ว พี่จะอยู่กับเมียพี่"
"เมียเมออะไรเล่า! พูดได้ไม่อายฟ้าอายดิน" มือเรียวฟาดผัวะเข้าที่ท่อนแขนล่ำอย่างไม่เบาแรงนัก ผู้คนบริเวณนั้นต่างก็อดเขินกับท่าทางของคู่รักคู่นี้ไม่ได้ คนตัวสูงก็ทั้งหล่อแถมยังหุ่นดีเอามากๆ คนตัวเล็กก็โคตรจะน่ารักขนาดนั้น ไม่อิจฉาสิแปลก
"ก็เมียจริงไหมล่ะ? หืม? กล้าสาบานมั้ยว่าไม่เคยยะ- อุ๊บ!"
"พอเลย กลับก็กลับ" มือขาวๆที่รีบตะครุบปากร่างโปร่งอย่างไว้เพราะเกรงจะหลุดคำพูดที่มันบัดสีๆออกมา
"งั้นใส่เสื้อกันเนอะ" พี่เขาพูดพลางหยิบเอาเสื้อที่พื้นขึ้นมาสวมให้กับคนตรงหน้าและตัวเอง จากนั้นก็นั่งยองๆหันหลังให้กับออดี้ ทำเอาแฟนตัวเล็กถึงกับงงใจพี่แกว่าขวนเขากลับบ้านแล้วตัวเองนั่งลงทำไม? หรือเมื่อย?
"เอ้าหมู ยืนทำไมเล่า"
"หนามอ่ะแหละนั่งทำไม จะคลานกลับ?"
พี่หนามถอนหายใจออกมาพลางหัวเราะในลำคอจากนั้นก็หันหน้ามามองคนรัก
"นี่กะจะโรแมนติกสักหน่อยแต่แฟนดันตามไม่ทันอีก หึหึ"
"เอ้า! แล้วอะไรของพะ.." คนตัวเล็กยังพูดไม่ทันจบกลับถูกเสียงทุ้มต่ำขัดขึ้นมาเสียก่อน
"ขึ้นมา"
"ห้ะ?"
"ขึ้นมาบนหลังพี่ พี่จะพาหมูออกไปครับ" พอถูกเสียงนุ่มละมุนพูดเพราะๆด้วยหน่อย แก้มใสก็ขึ้นสีเรื่อ มองซ้ายมองขวาก็เห็นเหมือนกับทุกคนกำลังยิ้มล้อเลียนกันอยู่เลยอ่ะ ฮื่อออ "เร็วๆเดี๋ยวพี่เปลี่ยนใจแล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ"
"ขึ้นแล้ววววว" ได้ยินดังนั้นออดี้ก็ไปแปะอยู่บนหลังของพี่หนามเรียบร้อย มีแฟนดีนี่มันดีกับตับกับไตจริงๆเลยน้า..

#สองวันผ่านไป
"มึง เป็นไงบ้างวะ" ออดี้โทรศัพท์ต่อสายไปหาเพื่อนร่วมชะตากรรมอย่างภูมิที่หลังจากสงกรานต์วันนั้นมันก็ไม่ติดต่อมาหาเพื่อน ไลน์ไปก็ไม่ยอมตอบ โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย เพิ่งจะรับเมื่อตะกี้นี่เอง
[กูโอเค] เสียงแหบแห้งจากปลายสายทำเอาร่างเล็กถึงกับต้องเบ้หน้า นี่ไอ้พี่ฝรั่งนั่นมันทำโทษเพื่อนเขาหนักขนาดนี้เลยหรอ
"โอเคห่าไร ดูเสียงดิ้น่ะ พี่เขาทำไรมึงมั่งเนี่ย" น้ำเสียงเห็นใจถูกส่งไปถามไถ่เพื่อนที่อยู่ปลายสาย พี่แซมนี่ลงโทษโหดจริง แถมยังหึงโหดมากด้วย วันนั้นไอ้ภูมิมันแอบหนีไปเที่ยวพี่เขากันตามไปเห็นว่ามันเมาแล้วถูกผู้ชายคนอื่นกอดอยู่ เฮียปกต่อยไอ้หน้าจืดนั่นยับเลย จากนั้นไอ้ภูมิก็ถูกเจ็ดยับไปเจ็ดน้ำ พอมามหาลัยเพื่อนงี้ตกใจกันเป็นแถบ แม่งนึกว่าซอมบี้ พูดถึงละยังสยองไม่หาย
[เหี้ย.. กูขยับตัวไม่ได้เลย พี่แซมขึงกูไว้กับเตียงแล้วก็เอาของเล่นมายัดตูดกู พอกูจะเสร็จก็ไม่ยอมให้กูเสร็จ แม่งแทบร้อง ไอ้เหี้ยเจตเดี๋ยวกูจะให้มันโดนแบบกูบ้าง รู้ทั้งรู้ผัวกูหึงโหดยังจะแกล้งกันได้ ฮื่ออออ] เพื่อนอีกคนระบายความในใจของตัวเองมายาวเหยียด ออดี้ก็ได้แต่ทำหน้าสลดอย่างเห็นใจเพื่อนตัวเองเต็มที
ดีนะพี่หนามไม่ได้ลงโทษเขาอะไรขนาดนั้น อย่างมากก็แค่บังคับให้กลืนไอ้นมข้นเหนียวจากไส้กรอกยักษ์.. แต่ก็ยังถือว่าโชคดีกว่าไอ้ภูมิล่ะนะ เฮ้อ..