ตอนที่ 6.2

2.1K 43 4
                                    


"นึกว่าจะลืมเราแล้ว" ผู้ชายที่ชื่อบีมว่าพลางซบแก้มลงกับต้นแขนล่ำ.. จะไม่บอกหรอกนะว่าตอนนี้ใจในเดือดปุดๆเหมือนมีใครมาต้มน้ำเลยล่ะ


"ก๋วยเตี๋ยวที่สั่งได้แล้วครับ" พนักงานที่มาเสิร์ฟเป็นคนละคนกับคนที่มารับออเดอร์ พี่เขาตัวสูงแล้วก็หล่อเอามากๆเลย แต่เอ๊ะ ทำไมไม่แต่งตัวเหมือนกับพนักงานคนอื่นๆในร้านล่ะ! ร หรือพี่เขาจะเป็นมิจฉาชีพปลอมตัวมา!


"ทำดีมากสุดหล่อ" อีพี่บีมยิ้มกว้างแถมยังตบปุๆที่ไหล่ของพี่เขาไปเสียหลายที แต่พี่เขากลับทำหน้าบึ้งเดินไปทางเค้าท์เตอร์ กอดอกนั่งลงที่เก้าอี้


"แล้วนี่มาได้ไง?" พี่หนามถามคนที่นั่งซบไหล่ตัวเองอย่างไม่คิดจะผละตัวออกมา นี่ไม่ได้โมโหนะ ไม่ได้คิดอยากจะใช้ตะเกียบแทงพี่บีมเลยจริงๆ


"หัวใจสั่งให้มามั้ง ฮ่ะๆ" พี่บีมหัวเราะเสียงใสแถมยังไม่ยอมปล่อยพี่หนามอีก


ปึ้ก!


ผมเลื่อนชามไปไง้ตรงหน้าพี่หนาม วาง(ทุบ)ตะเกียบไว้ตรงหน้าชามของของพี่เขา แอบเห็นพี่บีมสะดุ้งน้อยๆก่อนจะมองมาทางผม พี่บีมจ้องผมอยู่สักพักแต่ผมก็ไม่สนใจทำทีเป็นปรุงก๋วยเตี๋ยวต่อไป


"น้องเล็กหรือเปล่าเราน่ะ" เฮอะ ไม่ตอบหรอก กินก๋วยเตี๋ยวอยู่ไม่ว่าง


ซู๊ดดดดด~


ผมคนให้เครื่องปรุงเข้ากันแล้วตักน้ำขึ้นมาซดเสียงดังจนพี่หนามส่งสายตาดุๆมาให้ แต่ผมก็ไม่สนใจอยู่ดีอ่ะ ก็คนปากไม่ว่าง กินอยู่ไม่เห็นหรือไง จุ้นจ้านจริงๆ พี่หนามคนน่ารำคาญ


"อืม น้องไอ้เล็กนั่นแหละ"


[Yaoi18+] น้องเพื่อนOnde histórias criam vida. Descubra agora