My Life Is A Hell

Hoofdstuk 23

BELANGRIJKE A/N: Ik heb een paar vraagjes voor jullie. :)
1. Hoe zouden jullie het vinden als ik na dit een ander verhaal ga maken?
2. Wat vinden jullie van mijn verhaal? (Is het leuk/spannend/grappig etc.)
3. Is het duidelijk wat ik typ? (Wie wat zegt, etc.)
Ik word niet boos als ik iets negatiefs krijg hoor! Laat gewoon je EERLIJKE mening achter. :)
Btw; Manon kan wel wat doen met een gebroken arm. (Anders is het verhaal zo saai)
------------------------------------------------------------------------

Als Kaj naar zijn kamer is bekijk ik 'mijn eigen kamer'. In mijn klerenkast liggen al mijn kleren netjes opgevouwen. Wat zijn Anne en Kaj toch lief voor me! Glimlachend ga ik op bed zitten. Het kamertje is lekker knus. Ik ga me hier vast thuis voelen! Er klopt iemand op de deur. 'Binnen.' zeg ik. De deur gaat open en Kaj verschijnt. 'Hee babe. Vind je het erg als Sam vanavond komt? Mam en Joris zijn er niet en dit stond al heel lang vast.' Ik schud mijn hoofd. 'Al neem je de hele wereld mee, mij maakt het niet uit!' zeg ik lachend. 'Ik blijf wel boven of zo.' Kaj komt naar me toe en trekt me langzaam omhoog. 'Je mag gewoon beneden zitten. We bijten je niet.' zegt hij. 'Nou...' zeg ik twijfelend. Kaj kijkt me nep-boos aan, waardoor ik moet lachen. 'Kaj, mijn ribben.' kreun ik. Kaj stopt meteen en pakt mijn handen vast. 'Sorry.' fluistert hij. Ik glimlach en geef hem een kus. 'Het is al goed.' Kaj heeft mijn hand nog steeds vast en we lopen naar beneden. 'Komt Sam al bij het eten?' vraag ik. Kaj knikt. 'Ik ga voor jullie koken!' zegt hij trots. Ik glimlach en zet de tv aan. Kaj ploft naast me neer. In zijn ene hand heeft hij een blikje RedBull, en zijn andere hand slaat hij om me heen.  'Ik had ook wel gewild hoor!' lach ik. Kaj kijkt me aan. 'Nee, geen sorry zeggen!' Ik leg mijn vinger op zijn lippen. 'Ik pak zelf wel.' fluister ik. Kaj glimlacht en ik sta op. Ik wandel naar de keuken en zoek in de koelkast naar een blikje RedBull. 'IK HEB DE LAATSTE REDBULL!' roept Kaj vanuit de kamer. Ik zucht en pak een flesje Spa Rood. Ik hoor getik tegen het keukenraam. Sam staat druk te zwaaien. Ik zet het flesje op het aanrecht en doe de deur open. 'Hooii Sam!' zeg ik vrolijk. 'YO KREKEL!' roept Kaj. Ik schud mijn hoofd. 'Hij is lui.' fluister ik. Sam knikt lachend. Hij strekt zijn armen uit en ik deins achteruit. 'Kaj heeft alles al verteld. Ik wou je gewoon een kus geven.' lacht hij. Ik bloos even en geef Sam een kus op zijn wang. 'Drinken?' vraag ik. 'Doe maar RedBull.' Ik draai me om naar Sam. 'Dat gaat nogal lastig, want MENEER HEEFT DE LAATSTE.' roep ik. Ik hoor Kaj gemeen lachen. 'Sukkel.' mompel ik. Sam pakt zelf wat drinken uit de koelkast en we lopen naar de woonkamer. 'Yo man.' zegt Sam tegen Kaj. Ze geven elkaar een boks. Ik ga naast Kaj zitten, en Sam op de 3-zits bank. Hij gaat languit liggen. 'Zo, even de ruimte.' zucht hij. 'Niet voor lang meer!' Kaj springt meteen op Sam. Ik begin te lachen en schud mijn hoofd. Soms zijn ze net kleuters. Maar dat is, waarom ik van ze houd.