Onzichtbaar (Voltooid)

11*

*warning: er komen seksuele dingen in voor, niet super seksueel maar ja als je hier niet van houdt sla dit stukje dan over en zoek naar de volgende "warning" want dan is het afgelopen. *

Ik wordt wakker van de wekker met het lied van Shrek. Accidently In Love. De titel past gelijk bij mijn gedachten. Goed begin van de morgen, niet dus. Ik kijk naast me en zie Louis in een vredige slaap. Ik wil hem niet wakker maken, maar het moet. Ik staar nog een tijdje naar de vredige jongen. Ik zie hem diep door zijn neus ademen. Zijn wimpers zijn best lang voor een jongen. Ik doe mijn ogen weer dicht en doe alsof ik slaap. Na zo'n vijf minuten met mijn ogen dicht gelegen te hebben. Kom ik tegen Louis aanliggen, nog steeds 'in een diepe slaap'. Ik merk dat hij gewoon blijft liggen, maar wel wakker begint te worden. Als ik hem voel rondkijken leg ik mijn armen om hem heen en knuffel hem 'in mijn slaap'.

"Harry?" Fluistert hij zachtjes in mijn oor. "Ben je wakker? " Ja. Ik blijf exact hetzelfde liggen. Ik hoor hem zuchten. Ik knuffel hem wat dichter bij me en kreun een beetje. Hij haalt mij niet van zich af. Goed teken? Ik leg mijn been tussen zijn benen en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik voel dat hij zijn hand op mijn hoofd legt en aan mijn krullen begint te pulken.

"Harry, Harry, Harry toch..." zucht hij en ik luister naar zijn ademhaling. "Wat moet ik toch met jou?" Hij stopt met aan mijn haar zitten. En toch voel ik iets tegen mijn hoofd aangedrukt. Ik weet niet wat het is totdat ik een smak hoor. Heeft hij mij zojuist een kus gegeven? Ik luister naar het gebonk onder mijn oor. Het is het hart van Louis. Het gaat tekeer. Komt dat door de kus? Ik leg mijn been dat tussen Louis' benen ligt tegen zijn been aan en begin hem een beetje te strelen met mijn voet. Hij giechelt een beetje maar trekt zijn been gelijk een stukje weg. "Harry?" Fluistert hij nog een keer maar dit keer met een wanhopige stem. Ik vraag me af waarom zijn stem zo wanhopig klinkt, totdat ik met mijn been beweeg en over een bobbel heen ga. Ik merk dat hij dit ook voelde en hij beweegt een beetje. Ik ga nog een keer met mijn been tegen zijn bobbel aan. Maar dit keer blijf ik erop liggen. Of hij heeft een hele grote of hij heeft een stijve. Ik beweeg af en toe mijn been héél langzaam erover heen. Harry wat ben je nou allemaal aan het doen! Je maakt het alleen maar erger! Schreeuwt mijn verstand tegen mij.

"Harry, wordt wakker." Hoor ik Louis fluisteren. "Alsjeblieft..." Ik blijf nog steeds langzaam bewegen en druk af en toe ietsjes harder er tegen aan. Ik hoor hem kreunen. Wauw. Kwam dat door mij? Ik herhaal de beweging en hoor hem weer kreunen. Ik voel het lichaam onder mij warm worden en krijg het er ook warm van.

"H-harryy..?" Hoor ik Louis zachtjes kreunen. Ik leg mijn been weer terug op mijn helft van het bed. Maar mijn hoofd blijft op zijn borst. Ik hoor zijn zware ademhaling. "Shit. Shit, shit." Zegt hij zachtjes onder zijn ademhaling door. Hij probeert mij een beetje wakker te schudden en ik doe alsof ik net wakker wordt. "Hmmorgen Lou." Zeg ik met mijn ochtend stem. Ik lig nog steeds op zijn borst en doe alsof ik het nu pas besef. "Ohh... sorry." Ik leg mijn hoofd terug op mijn kussen en kijk hem aan. "Wordt een leuke reis vandaag, hoop ik." Zeg ik uiteindelijk. En hij knikt.

"Ik uhh.. ik ga douchen..." zegt hij nerveus. Als hij opstaat probeert hij zijn probleem te verbergen. Maar om eerlijk te zijn dat lukt hem niet.

*het is voorbij*

Als we alles in de auto hebben gezet ga ik in de auto zitten. Louis is terug naar binnen gegaan om iedereen gedag te zeggen. Ik zie dat hij zijn opa en zusje een dikke knuffel geeft en beide een kus. Als hij naar buiten stapt draait hij zich nog een keer om en zwaait. Dan komt hij naast mij zitten.

"Let's go." Zegt hij en start de auto en we rijden de boerderij af.

Na een tijd stilte in de auto zet ik de muziek aan om de stilte te vullen. Ik merk dat Louis mee aan het neuriën is met het lied Ordinary Love van U2. Ik begin mee te zingen en zie dat Louis ook gelijk meezingt. Het was even gezellig zingen totdat het lied afgelopen was. Toen viel de stilte weer terug.

"Lou?" Hij kijkt mij even aan en dan weer de weg. "Ben je boos op mij?" Fluister ik.

"Harryyy? Natuurlijk niet... Het is meer het..." begint hij maar maakt zijn zin niet af.

"Laten we stoppen ik ben moe van het rijden. Er is over 3km een hotel. Daar kunnen we overnachten." Ik knik en we rijden door de donkere leegte tot het hotel.

"Goeie avond. Kan ik u ergens mee van dienst zijn?" Vroeg de vrouw achter de balie.

"Uh ja. Graag zelfst. Ik wil een kamer voor één persoon en één nacht, alsjeblieft." De vrouw knikt en vraagt om de dingen die ze moet invullen op haar computer. Dan geeft ze de sleutel en wijst ons, of eigenlijk alleen Louis, de weg.

Als we eenmaal boven zijn aangekomen zien we maar één bed en geen bank. Dat wordt lekker knus liggen. Als hij wat heeft gedronken begin ik een gesprek met hem.

"Wat wou je net in de auto zeggen?" Hij kijkt nerveus op.

"Ik weet niet waar je het over hebt."

"Ik vroeg aan jou of je boos op mij was en je zei dat het niet zo was.. en toen zou je iets van 'het is meer het...' en toen zei je niks meer."

"Het is meer het.... tegenovergestelde..." fluistert hij. Hoorde ik dat goed? "Ik vind je leuk Harry."

"Ik jou ook." Zucht ik. Het liefst wil ik zeggen dat ik hem meer dan leuk vindt.

"Nee, ik bedoel leuk." Zegt hij zuchtend en gaat zitten op het bed met zijn handen op zijn gezicht. Ik kom achter hem zitten en sluit mijn armen en benen om hem heen en fluister in zijn oor, "Ik jou ook."