Burayı okuyup vote veren herkes en kısa zamanda Kerem Bürsini görüp tanışıp toto çekinir inşallah. vote lamayan görmesin beddua ettim kusura bakmayın ama hiç vote yok
Hastaneye varır varmaz Zeynepi acil amelliyata almışlardı. 2 saat.. 3 saat…. Zaman geçmek bilemişti Kerem için. Saniyeleri sayıyordu ama Zeynep çıkmamıştı amelliyattan hala. Ne olmuştu acaba içeride iyi mi kötü mü bilmiyordu.
-Keremin Ağzından-
Zeynep gidemezsin. Beni bırakıp gidemezsin. Seni yeni bulmuşken gidemezsin anladın mı? Kıvırcığım bırakamazsın beni.
-Yazarın Ağzından-
4 saat sonra amelliyattan çıkmıştı. Yoğun bakıma alınmıştı. Kerem içeri girmek istiyordu ama doktorlar izin vermiyordu. Bu sırada Zeynepin annesi Hırmak gelmişti ve perişan halde kızına bakıyordu. Keremin annesi Irmakta destek oluyordu. Hırmak Keremin yanına gitti ve bağırmaya başladı.
Hırmak: Sen sebep oldun dimi. Senin yüzünden bu halde. Malezyadan dönmesen ne olurdu. Hadi döndün aynı okula gitmeniz mi lazımdı. Niye karşısına çıkıyorsun. Kızım acı çekiyor senin yüzünden bu halde anlamıyormusun artık.
Hırmak bunları dedikten sonra Irmağın kucağına bayıldı. Doktorlar hemen odaya aldı ve sakinleştirici yaptılar. Bu sırada Kerem doktorları Zeynepin yanına girebilmek için ikna etmişti. Kıyafetlerini giydi ve yavaşça içeri girdi. Zeynep hareketsiz biçimde yatıyordu. Kerem yavaşca Zeynepin yanına gitti ve yanına oturdu.
-Keremin Ağızından-
Yatıyordu burda benim masum meleğim. Kafasında amelliyat bandajıyla bile güzel. Gözyaşlarıma hakim olamıyorum artık Zeynep. Sen değiştirdin beni. Böyle değildim ben. Güzel meleğim, kıvırcığım… Beni bırakamazsın. Yaşamamız gereken çok şey var. Sen daha benim çocuklarımın annesi olacaksın. Güzelliğini masumluğunu senden almalılar. Şimdi değil Zeynep şimdi olmaz. Zamanı değil. Anlıyor musun? Bırakamazsın beni izin vermem.
-Yazarın Ağazından-
Kerem farkında olmadan sesli söylemişti bunları. Ağlıyordu. Aniden monitörden tuhaf sesler gelmeye başladı. Kerem hemen bağardı doktorlara.
Kerem: Doktorr! Noluyo. O.. O iyimi…
Doctor: Siz dışarıda bekleyin lütfen
kerem: Hiçbir yere gitmiyorum ben.
Doctor: Eloktroşoku hazırlayın. 0,5 mg adrenalın yapın. Çabuk olun…
Kerem: Elektroşok mu? Neler oluyo!
Doctor: Lütfen dışarı çıkın işimizi yapıyoruz ve sakin olun hastayı kaybediyoruz.
Kerem: Dayan güzelim beni bırakamazsın. Birlikte savaşacağız.
Doctor: 3.2.1… Çekilin…
Kerem: Gelişme varmı?
Doktor: 300 e şarj et. 3.2.1…. Çekilin…
Hemşire: Kan basıncı gittikçe düşüyor.
Doctor: 400 e şarj et. 3.2.1… Çekilin…
Hemşire: 0,5 mg daha adrenalın yapıyoruz. Son kez deneyelim. 3.2.1… Hazır… Doctor: Çekilin…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEYKER in Yolu
Teen Fictionbir önceki hikayemin devamidir ilk başta annelerini kardes babalarini ayni zanneden ikili ve aralarindaki tutkulu aşk sonrasında gelişen olaylar hepsi bu hikayede