9.Bölüm: Uyanış

1.1K 39 0
                                    

Bu bölüm çok kısa oldu bu yüzden aynı gün paylaşıyorum. Tadını çıkarın :D

-Zeynepin Ağazından-

İçeri girmiştim. Benim çimen gözlüm yatıyordu orda. Kıpırdamıyordu. Uyuyordu canım. Kimbillir be oldu. Elin hâlâ  sıcacık. Ilk elin eline değdiğindede sıcaktı. Ama o zaman hayatımız çok farklıydı. Evet dayanamadım kaçtım gittim Endonezyaya ama dayanamadım. Sende dayanamayıp geri döndün biliyorum. Telefonumu barda bulanda sendin. Bak herşey bizim için. Hayat bizden yana. Şu an tek eksik sensing kas yumağım.

-Yazarın Ağazından-

Zeynep Keremin eline kapanmış ağlıyordu. Bu sırada Keremin parmaklarının kıpırdadığını hissetti. Doğrulduğunda bir çift yeşil gööz Zeynepe bakıyordu.

Kerem: Zeynepp

Zeynep: Yorma kendini. Iyisin, iyi olacaksın.

Kerem: Öldümde cennete mi geldim ben ama sen…

Zeynep: Şşş. Geçti. Hepsi geçecek. Bana nasıl bu hale geldiğini anlatmak ister misin?

Kerem: Ben seni… Ben seni öldün zannetmiştim.

Kerem bu cümlesinden sonra gözünden akan yaşlara hakim olamamıştı. Zeynepte sarılmıştı sımsıkı.

#Flashback#

Kerem eve gitmişti ve içmeye başlamıştı. Zeynepin ölümünü yediremiyor kendini suçluyordu. Bir anda yerinden fırladı ve arabasına atladı. Son sürat gidiyordu. Gözü dönmüştü. En son başı döndü ve önündeki virajı göremeyip şaranpole yuvarlanmıştı. Araba kaza yapınca Kerem nolduğunu anlamamışkenarabadan tuhaf sesler geldiğini fark etmişti. Tam kapıdan çıkacakken aniden araba patlamıştı. Kerem patlamanın etkisiyle savrulmuştu. Hayalinde Zeynep ona gel diye elini veriyordu. Ama Kerem kısık sesle “Sen gel.” diyerek  bayılmıştı.

#Flasback Son#

beddualarıma devam ediyorum bu arada burayı okuyup VOTELAMAYAN Kerem Bürsin ve ekiple tanışamasın ama burayı okuyupta VOTE veren herkes inşallah en kısa zamanda tanışır foto çekinir hayallerine kavuşur

ZEYKER in YoluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin