BEN NEYİM BÖYLE!

2-/Gerçekler Acıdır!

   "Öncelikle ben dünyanın en güçlü melezlerinden biriydim.Aslında Coldwaterda yaşarken oranın en güçlü meleziydim.Ben en başta bir kurttum.Annem bana kendisinin bir cadı olduğunu  ve babamın da bir kurt olduğunu söyledi.Ben kurt-cadı meleziymişim ama bütün cadıların gücüne sahibim.Nasıl olduğunu kimse bilmiyor.Çünkü hiçbir cadı diğer cadının gücüne sahip olamaz.Ben ve David dünyanın en güçlü  meleziyiz."

    "Peki ama David ne melezi?" diye sordum dayanamayarak.Biliyorum sadece dinleyecektim ama meraklı biriyimdir.

   "David sen anlatmak ister misin?"

   "Sofia bence sen devam et.Çok güzel bir anlatım tarzın var."

   "Ah,peki.Ama seninle sonra konuşacağız yalaka."

   "Tamam ama söyleyecek cesaretim yok.Yine de beni korkutmayı başardın."

   "Biriniz anlatabilir mi artık?"

   "Neyse,bu iş burada bitmedi.David ise Seattle'ın en güçlü meleziydi.Nefil-vampir melezi.Biz bir yarışmada karşılaştık.Ama bu ilişkiyi konsey onaylamadı.Dünyadaki iki en güçlü melezin çocuğu çok güçlü olurmuş.Annem,David ve ben konuşurken ikimize birden bir büyü yaptığını söyledi.Böylelikle ikimize de aynı büyüyü yaptığı için ikimizin de aynı tür olacağımızı zannetmiş.Ben kurt-vampir-cadı melezi oldum.David vampir-kurt-nefil melezi oldu.Bileğindeki işaret doğum lekesi değil.Senin 1. safkan nefil olduğunu gösteriyor, aynı baban gibi.O yüzden daha çok babanın özelliğini aldığını gösteriyor.O işaret olmasaydı da daha çok benim özelliklerimi almış olurdun.Kısaca iki en güçlü melezin çocuğusun ve bu yüzden sen dünyada görülen en güçlü melezsin."

    "Tamam ama gerçeklerle açken yüzleşemem.Evde yiyecek bir şey var mı?"dedim.Çok şaşkın ve kızgındım.Neden bu kadar sakladılar ki?Ben hayatımda hiç ağlamadım ve bir acı gerçeğe daha ağlamayacağım diye kendi kendime tekrarlıyordum.

   "Vay canına ciddi misin?"

   "Tabi ki hayır.Neden bu kadar sakladınız?Ayrıca ben neyim?"

   "Sen bütün melezlerin gücüne sahipsin ve senin olgunlaşmanı bekledik.Seni acımasız büyüttük tatlım,"dedi David.

   "Sağolun.Ben alışverişe çıkıyorum.Görüşürüz.Bu arada artık insan olmadığıma göre okula gitmem gerekmiyor değil mi?"

   "Tabi ki hayır.Gitmeyebilirsin.Zaten okuldan atılmanı isteyecektik.Senin için başka planlarımız var," dedi David.

   "Bu eğlenceli olacak.Şimdiden yaramazlık listemi hazırlayacağım," dedim ve sırıtarak evden çıktım.Evden çıkar çıkmaz gülümsemem kayboldu.Benim için olan planlarını sormamıştım ve şimdi çok merak ediyorum.Bunları düşünürken hemen en yakın arkadaşımın evine gittim.Lisa ben kapıyı çalacakken dışarı çıktı.

   "Hey!Nasılsın?"dedim.

   "İyi,Danny benimle konuşmak istediği bir konu olduğunu söyledi ve ben de şimdi onun yanına gidiyordum."

   "İyi şanslar.Bu sefer odunluk yapmasın,"dedim ve bunun üzerine ikimiz de kahkaha attık.Bu arada Danny ve Lisa birbirlerinden hoşlanıyorlar ama söyleyecek cesaretleri yok.Geçen sefer Danny tam Lisa'ya çıkma teklifi edecekken lafı döndürüp biyoloji ödevini sormuş.Bu yüzden odun diyorum ya.Jack ve Bella da zaten 2 aydır çıkıyorlar.

   "Sen bana gelmiştin galiba,cidden çok üzgünüm.Başka zaman gelebilirsin sana söz veriyorum o zaman işim olsa bile iptal edeceğim."

   "Önemli değil.Ben de Bella boş mu diye sormaya giderim.Görüşürüz,buluşmadan sonra beni ara."

   "Buluşmadan sonra konuşmam gereken birine ihtiyacım olur.Biliyorsun çok geveze biriyimdir."

   "Hadi git,geç kalma.Biz mecaz olarak odun diyoruz,çocuk şimdi seni beklemekten ağaç olacak,"dedim.Lisa güldü,arkasını döndü ve ilerlemeye başladı.Ben de olduğum yerde durdum ve Bella'yı aradım.

   "Selam,nasılsın Bella?"

   "İyi,senin hayatın nasıl gidiyor?"

   "İyi,bir işin var mı?"

   "Üzgünüm,Jack beni sinemaya davet etti.Önemliyse iptal edebilirim."

   "Hayır.Önemli bir şey değil.Sadece canım sıkılmıştı.Başımın çaresine bakarım.Sadece üç kelime söyleyeceğim.Git ve Eğlen!Görüşürüz."

   "Görüşürüz,yarın seni ararım."

   "Tamam,"dedim ve telefonu kapattım.Telefonu kapatır kapatmaz yine telefonum çaldı.Bilinmeyen numaraydı ama yine de açmıştım.

   "Alo?Alo?Hey konuşsana,"dedim ve bir süre sonra telefonu kapattım.Birden arkamdan bir şey geçti.Döndüm,baktım ama kimse yoktu.Önüme döndüğümde biri önümde duruyordu.Çığlık atmaya başladım,taa ki eliyle çığlığımı susturana kadar...

     MERHABA ARKADAŞLAR.İLK OLARAK BU BENİM YAZDIĞIM İLK KİTAP O YÜZDEN YAZIM YANLIŞI,SIKICI,SAÇMA VB.ŞEYLER OLABİLİR.AYRICA BİRAZ GECİKTİ BU BÖLÜM.ASLINDA DAHA DA GEÇ GELECEKTİ AMA ARKADAŞIM HERGÜN HERGÜN HATIRLATIYOR.SINAVLAR DA OLUNCA İYİCE GECİKTİ.ZATEN FAZLA OKUYANDA YOK AMA OLSUN OKUYANLARI BEKLETMEYEYİM BEN.DİĞER BÖLÜMÜ EN YAKIN ZAMANDA YAYINLAMAYA ÇALIŞACAĞIM. İYİ  OKUMALAR!!!