8-/Sen gittikten sonra...

537 27 9
                                    

  

  İYİ OKUMALAR...  ^_^

    Neyse koridordan dönünce karşımda birini gördüm ve gördüğüm kişiyi tanıyınca küçük bir çığlık attım.Çığlık atmayı bitirince de ona sarıldım.

   "Hey,Erica!Beni boğmaya mı çalışıyorsun yoksa?"

  "Üzgünüm,"dedim ve sarılmayı kestim.Becky bize şaşırmış ve anlamamış gözlerle bakıyordu.

   "Becky bu Luciana,Luciana bu Becky."

   "Tanıştığıma memnun oldum Becky.Bana Lu de,"dedi ve elini uzattı.

   Becky Lu'nun elini sıkarken,"Ben de memnun oldum,"dedi.

   "Lu benim çocukluk arkadaşım.En son 13 yaşındayken görüşmüştük.Çok değişmişsin Lu. İyi anlamda.Sonra buraya taşındık.Onla ve diğerleriyle pek görüşemedik.Diğerleri geldi mi?"

   "Hayır.Sana anlatmamız gereken bir şey vardı ve beni sözcü seçtiler."

   "O zaman bu akşam konuşuruz.Ee kafeye gitmeye ne dersiniz?"

   Lu hemen,"Bana uyar,"dedi.

   Becky de,"Bana da uyar,"dedi.

   "Hadi gidelim o zaman,"dedim ve okuldan çıktık.Okulun karşısında kafe vardı.Oraya gittik ve boş bir masaya geçtik.Ardından garson geldi,siparişimizi aldı ve gitti.

   "Becky bu akşam sen de gelmek ister misin?"

   "Teşekkürler Erica ama olmaz.Bu akşam kuzenim bize gelecek.Uzakta oturduğu için pek görüşemiyoruz."

   "Peki,sen bilirsin.Ee bizimkiler ne yapıyor Lu?"

   "Her zamanki gibi eğleniyorlar."

   "Eski günlerdeki gibi yani."

   "Hayır o kadar eğlenceli değil."

   "Bir ara onlar da gelmeli."

   "Gelecekler ama işlerini hallettikten sonra."

    "Peki,"dedim.Sonra garson siparişlerimizi getirdi.Yemeklerimizi yemeye başladık.Yemek boyunca sessizlik oldu.Yemek bitince kalktık.Herkes kendi hesabını ödemek için garsonu çağırmıştı ki garson paramızın ödendiğini söyledi.Kızlar kim tarafından ödendiğini öğrenmeye çalışsada garson hiçbir şey söylemedi.Biz de pes edip kafeden çıktık.Lu merakına dayanamayıp o soruyu sordu.

   "Kim acaba?Belki içimizden birinin gizli bir hayranı vardır ve o ödemiştir.Ayy ne kadar romantik."

   "Saçmalama Lu.Ben ödedim,"dedim.

   "Ama olamaz ki,ne ara ödedin?"

   "Hem lavaboya gidip hem de kahve alacağımı söylediğimde hallettim ve garsona da size hesabı kimin ödediğini söylememesi için fazladan para verdim.Çok basit bir şeydi."

    "Tamam,akıllıca ama bir dahakine işin zor.Neyse önce Becky'i eve bırakalım sonra eve geçeriz Erica."

   "Beni eve bırakmanıza gerek yok."

   Lu ve ben aynı anda,"Olmaz,"dedik.

  "Tamam,hemen pes ediyorum.İkiniz aynı anda söyleyince ürkütücü oluyor,"dedi ve kıkırdadı.

   Lu ve ben de aynı anda gülüp yine aynı anda,"Bunu hiç değiştiremedik,"dedik.Sonra hep beraber güldük ve yola devam ettik.10 dakika sonra Becky'nin evinin önündeydik.

BEN NEYİM BÖYLE! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin