Acayip Hayvanlara Benziyyrsen

41 2 0
                                    

Okulumuz bir efsaneydi. Okulun kapısından girdiğimizde çok normal karşılandık en azından pek dikkat çekmemiştik. Bu okulun kampüs gibi bahçesine bayılıyordum ne olursa olsun ağaçlarına dokunmuyorlardı. Biraz ilerledikten sonra bize doğru sırıtarak gelen birini gördüm. Bu da kimdi? Ve en önemlisi neden sırıtıyordu ? Yanımıza geldiğinde konuşmaya başladı "Aslı nasılsın? " ne ne ne bi sn bu çocukta kimdi tam ağzımı açmıştım ki konuşmama izin vermeden susturdu "lütfen açıklamama izin ver " hiç susarmıyım tabikide susmam " dün mesajlarıma geç cevap verilmesinin nedeni buydu demek tamam ya sıkıntı yok ilk reddedişin değil ama insana koyuyo en yakınından böy..." en nefret ettiğim şey lafımın bölünmesiydi ve yine bölündü bu sefer Aslı değildi en azından "Sen Ezgi olmalısın çok konuştuğundan bahsetmişti " tek kaşımı kaldırıp "sende kimsin? " dedim (evet arkadaşlar tek kaşımı kaldırabiliyorum evet evet alkışa gerek yo...) iç sesimle konuşmam başka bir ses yüzünden bölündü " Hadi ama Berk basketbol maçı yapıcaktık " berk olduğunu öğrendiğim çocuk bir snlik arkasına bakarak bize dönüp gülümsedi ve konuşmaya başladı " tanıştığımıza memnun oldum ben Berk Aslı'nın arkadaşıyım" yüzünü buruşturdu ve devam etti "ve şimdi gitmem gerekiyor sözüm vardı.Öğle tenefüsünde bol bol vaktimiz olur. Görüşürüz kızlar " dedi ve arkasını dönüp arkadaşlarının yanına koştu ve ben ne mi yaptım arkasından şaşkın şaşkın baktım olayın şokunu atlattığımda Aslıya döndüm ve ne ayak bakışı attım hemen savunmaya geçti " kanka valla arkadaşım.Ben seni hiç satar mıyım?" Gerçektende soru işareti arada beni bırakıp gittiği olmuştu ama yinede bende yeri ayrıydı. " Tamam gözüm üzerinde dikkat et bir yanlışında silip atarım" gözüm üzerinde hareketini yaptım daha doğrusu yapmaya çalıştım.ilk başta yapıcak gibi hissetsemde son an da batırmıştım parmaklarımla onun gözünü gösterdiğimde gülmemek için dudağını dişliyordu ve benim dikkatim dağılıyordu aynı anda gülmeye başladık bizi görenler deliymişiz gibi bakıyordu ama tek bi sıkıntı vardı biz zaten deliydik.Etrafıma bakarken maç aklıma geldi. Ben basketbola aşıktım.Öyle böyle sevmiyordum sanki hayatım basketbola bağlıydı onsuz yapamıyordum nefesim kesiliyordu. Aslıya dönüp "kanka hadi maçı izleyelim hadi hadi lütfennn" dedim çocuk musun sen bakışı attı bende ona tabikide çocuğum bakışı attım kısacası biz sustuk bakışlarımız konuştu 😏😏 ya o değilde öyle kankaların olucak ki seni konuşmadan anlasın mutluluğunu,üzüntünü ,korkunu her anını hatırlasın. O an ne tepki verebileceğini ne yapabileceğini  vereceğin tepkinin aynısını verebilsin öyle dost olun ki sana yapılanı kendine yapılmış saysın aslında dosluk ne ki sizi kardeş gibi korusun.En önemlisi saygı; verdiğiniz kararlara olgunluk göstersin, ne kadar çocukça kararlar olsada. Ama olgunlukta bi yere kadar yanlış yönde olduğunuzu gördüğünde de durdurmalı, rest çekebilecek kadar çok sevmeli sizi. Off aklım karıştı ve o anda kurtarıcım Aslı kolumdan tutup basketbol sahasına çekiştirmeye başladı. Berk'i gördüğümde bir gülümseme oluştu. O an göz göze geldik ve o da sırıttı. Bi snye bi snye ben ona gülümsemiş miydim? Daha da önemlisi o bana niye sırıtmıştı ? Yada bu aklımın bir oyunu muydu? O anda ara verdiler.Berk bize doğru yürürken bizde ona doğru yürüyorduk ve o an olan oldu bi sarsıntı hissettim ve kendimi yerde buldum. Berk "dikkat etsene" diye bağırdı. Aslıysa kolumdan tutup kaldırdı ve iyi benim tosunum diyerek arkama vurdu bense öksürmeye başladım tabikide Aslı yüzünden.O nasıl bir vuruştur. Vurmadın öldürdün be yiğidim. O an ders olduğu aklıma geldi ve isyan ettim acaba okuldan kaçsak ne olurdu? En fazla terlik yerdik ve ölürdük bu düşünceyi kafamı iki yana sallıyarak attım Berk'e baktım ve aklıma ilk gelen cümleyi söyledim " Acayip hayvanlara benziyirsen" ve söylediğim cümleye
ben bile şaşırdım berk'i düşünemiyorum. Tepkisini merak ederek kafamı kaldırdım.😂😂😂

😇😇

4 kafadarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin