"İyi ki doğdun Yoongi."Namjoon 6 yaşına basmış oğlunun doğum günü en güzel hediyeler ile kutlarken Yoongi pek sevmediği, "üvey" olduğunu iliklerine kadar hissettiren annesini merak etmişti.
Namjoon ona gülerek bakarken devam etti konuşmaya.
"Üflemeden önce dilek tutmayı unutma."
Yoongi başını babasına çevirerek gülümsedi kısa bir süre için, daha sonra mumları teker teker üfleyerek söndürdü.
Namjoon oğluna gülerek onu alkışlarken derince iç çekti.
"Abagael'ın işleri olmasaydı, o da çok isterdi burada olmayı."
Yoongi de babasına gülümsedi.
"Sorun değil."
Sorundu. Yoongi bir baba ile beraberinde bir anne de istemişti.
Bu Tanrı'ya ufak bir çocuktan büyük bir sipariş gibi gelebilir lâkin her minik bir aileye ihtiyaç duymaz mı?Ancak üvey annesi Abagael, onun annesi olamazdı.
Yoongi böyle hayal kurmamıştı.
Flashback
"Yoongi, hamile halimle bana sadece iş çıkartıyorsun."
Abagael sinirle Yoongi'nin oyuncaklarını toplarken Yoongi inatla mısır gevreklerini kaşığı ile ezip toz hâle getirerek etrafa üflüyordu.
Üvey annesi Abagael'ın onu azarlaması saçma geldi, onunla ilgilenmeyen Abagael değil miydi?
Yoongi sesini incelterek onu taklit etti ardından.
" 'Yoongi, hamile halimle bana sadece iş çıkartıyorsun.' "
Abagael onun taklidini yapan oğlana döndü sinirle. Ki daha da sinirlenmişti, sinirden yüzü kızarmış ve boynundaki birkaç damar belirginleşmişti. Etraftaki rengarenk mısır gevreği kalıntıları görmesiyle ağzını dahi açma gereği duymadı.
Ancak Yoongi'ye doğru sinirle gelmesi korkutucuydu. Abagael sinirle oğlanı kucakladı, oğlan kollarının arasında çırpınıp bağırsada.
"Abagael! Bırak beni! Bırak ben-"
Abagael oğlanın dediğini yaptı, Yoongi'nin 6 yaşında olmasını, bedeninin hafif olmasını avantaj bilerek oğlanı onun kendi odasına, kendi yatağına doğru savurdu.
Abagael bu yüzden onun üvey annesiydi.
Yoongi, Namjoon kollarıyla Yoongi'nin bedenini sıkı sıkı sarmaladığı günden beri onu babası olarak görüyordu.
Ancak Abagael anne olamayacak kadar aptal bir kadındı.
Yoongi acıyan bedeni yüzünden yatakta iyice ufaldı, nefretle baktı üvey annesine.
Abagael'ın gözlerinde ise sadece pişmanlık vardı.Yoongi babasının hemen işten dönmesini istedi.
Gerçi, dönsede bir şey değişmeyecekti.
İyi bir çocuktu Yoongi,
Babasını bunlarla üzmeyecekti.Arada kendi de suçlu oluyordu hem.
Belki Abagael'ın elbisesini yanlışlıkla boyamış olabilirdi.
Ya da bardakları yanlışlıkla kırmış.
Eve bir kedi sokup etrafı da dağıtmış ve kirletmişti.
Yoongi sadece boyalarını gösterirken boyamıştı elbiseyi.
Ya da annesine mutfağı toplamak amacı ile yardım ederken kırmıştı bardakları.
Namjoon'u üzmemek için itiraf etmedi Yoongi.
Umarım beğenmişsinizdir.
Yorum yapmayı, eleştirmeyi unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
secluded // NamGi
FanfictionGözlerden uzak insanlar, göze batmayan yanlışlar. -Pamyu-san✨