VAZGEÇTİM

3. Bölüm

          O kızı bu eve getirirken her şeye hazırlıklıydım. Ne yaptığımın farkındaydım. Şu an tüm bu yaşadıklarıma karşı hissettiğim tek duygu 'çaresizlik' çünkü ben kıza yardım ettiğimi sanıyorken daha büyük bir derdin içine düştüm. Evsiz kaldım.

          Kızlar eve getirdiğim ve "Yeni ev arkadaşımız" olarak tanıttığım olaya  pek sıcak bakmadıkları için bir tartışma yaşadık. Ya o kızın bu evden gideceğini eğer gitmiyorsa ikimizinde gideceğine dair. Ben tabi ki çok sevgili vicdanımı dinleyerek evsiz kaldım. Şu an o kızla sahilde bir bankta oturuyoruz.

"Ceren ben."

"Hıh ?"

"O kadar şey yaşadık ama tanışmak aklımıza gelmedi diyorum."

"Ben tamamen unuttum onu. O halde tanışalım. Memnun oldum Ceren bende Açelya."

"Memnun oldum Açelya. Ve üzgünüm benim yüzümden evsiz kaldın sende."

  "Seninle bir alakası yok aslında onlar bir sebep arıyorlardı bulunca da fırsatı kaçırmadılar."

  "Aranız iyi değildi sanırım."

  "Boş ver ya biz kendi halimizi düşünelim şimdi hem konuşacak çok vaktimiz olacak."

      Ceren hayatıma yeni giren ve benim tabularımı yıkmayı başaran kız. Yıllardır hayatıma bu kadar dahil ettiğim biri olmamıştı. Şu bağlanma korkusu yüzünden. Şimdi ise daha bir gündür tanıdığım biri ile sokakta evsiz kaldım daha iyisi olamazdı.

      Bankta ne kadar sessiz kaldık bilmiyorum ama hava kararmaya başlamıştı. Etrafta dolaşan insanlarda tek tek azalıyordu. Tam çaprazımızda simit satan amca da tezgahını toplamış gidiyordu. Herkes evine gidiyordu belli ki.

  
   "Hadi kalk gidiyoruz."

   "Nereye?"

   "Hastaneye."

   "Neyin var?"

   "Bir şeyim yok. Orada kalacağız bu akşamlık."

   "Kızmasınlar."

   "Kızmazlar. Orada çalışıyorum bir şey demezler."

   "Doktor musun?"

   "Onun gibi bir şey. Hadi kalk gidelim sonra anlatırım."

        Aklıma daha iyi bir fikir gelmemişti. Saatler geçmesine rağmen Ceren'den de ses çıkmayınca işin yine bana kaldığını anlayıp gidebileceğimiz en güvenli yere götürme kararı aldım.

        Evden çıkarken topladığım eşyalarım anca bir valiz etmişti. Cerenin de eşyaları yandığı için hiç bir şeyi yoktu. Galiba bir süre benim eşyalarımı kullanacaktı.

        Ben valizimi o da benim sırt çantamı almıştı. Beraber sahil boyunca yürüdük. Ana yola çıktığımızda bir taksi çevirip bindik. Güç bela biriktirdiğim paramdan taksi için biraz harcamalıydım çünkü bu yükle otobüse in bin yapamazdık. Hastanenin adresini verdikten kırk dakika sonra hastaneye gelebildik.