Yaşam Umudu "Oksijen"

7.Bölüm

Sonunda madenin sıfatını koydum valla :))
Medyadaki maden

Kafamda binbir düşünce ile bu işin nereye varabileceğini düşünüyordum.
Belki sonuna bile varmayacak , yarım kalacaktı.
Belki şu hayatta kimsenin ağzında aklında olmayacaktım.
İsmim silinecekti yeryüzünden.
Belki de tüm bu olanlara bir cevap bulacaktım.
Kafamdaki sorulara
Dış dünyanın ne durumda olduğunu çok merak ediyorum.
Kalan var mı ?

Daha doğrusu

Yaşayan var mı ?
Belki dışarıda bizi bekleyen insanlar vardı.
Ne olursa olsun artık bu işe girmiştim.
Eskisi gibi değilim güçlü olmalıyım ve olacağımda.
Yeni nesiller için tüm insanlar için
Babam için , Aslı için , Annem için , derin için.

Buğulu pencereden dışarıyı seyrederken laranın omzuma dokunmasıyla irkildim.

Lara kısık ses tonuyla
"Üzgünüm , seni korkuttum mu ?"
Hemen kendimi toparladım.
"Hayır sorun değil, otursana "
Lara hemen yanıma yerleşti.
"Baksana sanırım burda anlaşmak zorunda olmalıyız ve kısacası arkadaşlarımın ölümünü gördükten sonra şu dünyada sanırım pek arkadaşım kalmadı"

"Bence olmak zorunda değiliz. Böyle düşünürsen saçma olur sonuçta maden le konuşuyorsun cınım" diyerek omzuna vurdum ve kıkırdamaya başladım.

Lara da bana katılarak
"Ah o maden le sonunda tanışabilmek ne hoş " dedi.

Cidden maden olmak farklı maden soylu olmak farklıydı sanırım.

"Ee laracığıms anlat bakalım hiç partime geldin mi yoksam he"

"Olmaz olur mu hatta oradaki çocukların yüzde doksanına aşık olmuş olabilirim desem yalan olmaz canımms"

Sırıtrak göz kırptım.
"Oooooo lara hanım söyleseydiniz bi ayarlardık hani bizde bi iş görelim"

Lara gözlerini devirerek.
"Üff saçmalama be onlar benim gibi bir kızda ne bulacak hepsinin gözleri fizikte "

"Yüzde yüz bin milyon trilyon kez katılıyorum hayır bide bu devirde niyetleride belli değil hiçbirinin Allahın cezaları "

İkimizde çık çık sesleri çıkartarak erkekleri olabildiğince gömmeyi başarmıştık ve neredeyse sanırım 2 buçuk saat hiç durmadan çene çaldık.

E kızlar konudan konuya atlayarak zevk alır.
Gerekirse aynı konuyu 3 saat bile konuşabiliriz .
Gerekirse 3 yıl önceki bir olayı tüm gün dillendirebiliriz.

Kahkahalarımızın odayı bastırdığı yerde canın içeri girmesiyle sanırım dahada mutlu oldum.

Can altında kalpli pjamasının üstüne don giymiş bir şekilde önümüze geldi.

"Bebeklerim burda ne işiniz var "
Lara ile birbirmize bakarak gülmekten koltuktan yere düşmüştük.

Toparlanmaya çalışarak
"Caaaaan napıyosun bu kılık ne oğlum"

Can hemen üstündeki hırkayı çıkarak tüm vucudunu önümüzde sergiledi.
"PJAMA PARTİSİ BEBEKLEERR"

©©©©

Labaratuvarın alt katındaki odada koltukta yatan canın ağzına üzüm vermekle meşgul olan lara.

Derinin peruklarla çay saati yaptığı barlas ve barbie bebekleri.

Bir köşede tıkınan ben

Altıma ne ara pjama geldi ve ben ne ara buraya düştüm.

Lara canın ağzına üzümleri verirken can boğulmak üzere olan sesler çıkarmaya başlamıştı.
Lara desen canın ağzına tüm üzümleri sokarak ayağa fırladı.
"Ve kazanan caaaannn"