"Ben gelmiyorum anne"
"Baban seni kabul etmiyor nerde kalmayı düşünüyorsun , seni burda yanlız bırakamam Buket"
"Hepinizden nefret ediyorum" diyip kapıyı örtüp evden çıktım.
Nereye gittiğimi bilmiyordum dümdüz yürüyordum. 2 salıncak gördüğümde aklıma direk Berk geldi. Bizim ilk buluşma yerimiz burasıydı. Salıncaklardan birine oturup ağlamaya başladım.
Düşünüyordum burda geçen günlerimi. Hatıralarımı anılarımı. İlk buluşmamı, ilk arkadaşlıklarımı. Kaykay sürmeyi öğrendiğim parkı. Kaykay sürerken Berk'le tanıştığım o günü. İlk aşkımı...
Ağlamaktan Yüzüm pembeleşmiş dudaklarım kıpkırmızı bir vişnenin renginde ,Gözlerim şişmiş rimelim olduğu gibi akmıştı.
Kendimi toplamaya çalıştım. Telefonumu arka cebimden çıkarıp babamı aradım. Belki beni kabul ederdi. Son bir kez arayıp konuşursam , belki ağladığımı duyunca üzülür dayanamaz , belki beni yanına alır.
Telefonu 3. Çalışımda açtı;
- baba
& noldu neyin var Buket neden ağlıyorsun ?
-gitmek istemiyorum baba !
....
....
- baba
- susma konuş beni gerçekten istemiyor Musun yanında ?
& Buket kızım senin için gitmen en iyisi olacak.
Dediğinde gözlerimden yaşlar yavaş bir şekilde süzülmeye başladı. İstenmediğim bir kez daha yüzüme vurulmuştu. Canımı bu sefer daha çok acıtmıştı.
- birdaha beni arama sakın
& Buket kızım
- bana kızım deme ! Çünkü sen artık benim babam değilsin.
- senden ondan hepinizden nefret ediyorum.
Diyerek telefonu kapattığımda Burcu'yu yanımda gördüm. Ayağa kalktığımda direk sarıldı bana.
"Gidiyorsun demek"Dedi kısık bir ses tonuyla.
Gözlerimden yaşlar hızlıca süzülmeye devam ediyordu.
"Ağlama Buket" Dedi sesi titreyerek.
Gömleğimin ıslandığından hissettiğimde onun da ağladığını anlamıştım. Kafamı onun omzundan kaldırdım ellerini sıkıca tuttum.
"Berk" "haberi var mı onun" dedim göz yaşlarımı silerken.
Arkasına döndü ve ağaçlık alana doğru bakmaya başladı. Berk ordaydı.
"Berk" dedim sonra ardından ona doğru koşmaya başladım.
Sarıldığımızda göğüs kafesimiz adeta kırılacak gibi birbirine çarpmıştı. Kalbim huzur bulmuştu. Kokusunu ciğerlerime kadar çektim. Ellerimi son kez saçlarında dolaştırdım.
"Gitme" dedi.
Sesinde Ağlamaklı bir ton vardı. İşte o an içimden bir şey koptu. Darmadağın olmuştum. Göz yaşlarım yine sel olmuştu. Artık göz yaşlarımdan gelen o sıcaklık soğuğa dönüşmüştü. Huzurluyken , huzursuzdum. Bu anın bitmesini istemiyordum. Hiç bitmesini istemediğim bir hikaye hızlı ve mutsuz bitiyordu. Hep böyle yaşasam onun kokusuyla onun yanında huzurlu , güvende.
Bana daha da sıkı sarıldığını ve ağladığını hissettiğimde. Ona bunu yaşatmaya Hakkım olmadığını düşündüm. Onu yarım yaralı yanlız bırakmak zoruma gidiyor. Ama insanlar onun yanında olmama bile izin vermiyor. Benim yaralarımı kim saracak peki ?
Büyük bir soğukkanlılıkla hep ona sarılı kalmasını istediğim kollarımı çektim. Ne olduğunu anlamayarak yüzüme baktı. Yüzü ağlamaktan kızarmıştı. Göz yaşları hâlâ yüzünde duruyordu. Büyük bir acımasızlıkla söze girdim. Ağzımı açtığımda parmaklarını yüzüme değdirerek göz yaşlarımı sildi. Yutkundum.
"Çok geç artık .... Her hikayenin bir sonu vardır. Bizim sonumuzda böyleymiş" " HEP MUTLU OL" " hep Mutlu ol çünkü.. bende hep Mutlu OLACAĞIM"
Diyerek arkamı döndüm. Arkamı döndüğümde gözümden tekrar bir yaş düşmüştü. Burcu'yu alıp eve doğru yürümeye başladım. Ara sokağa girdiğimizde dizlerimin üzerine çöküp ağlamaya başladım. Burcu saçlarımı okşayarak ve yüzümdeki yaşları silerek bana teselli vermeye çalışıyordu.
"Neden böyle bir şey yaptın Buket"Dedi hüzünlüce suratıma bakarak.
"Acı çekmesini istemiyorum. Unutmasını kolaylaştırmak için.. " O benim ilk aşkımdı. Daha fazlasını devam ettiremiyordum boğazım düğümlenmişti. ağlamaktan boğazının düğümlenmesi , nefes almakta güçlük çekmek . O zaman her şeyin biteceğini öleceğini sanmak, ama ölürken ölmemek.
Kapıyı açtığımda annem kapının karşısında durmuş beni bekliyordu. Üzerimin çamurunu saçlarımın tozunu görünce şok olmuştu. Bana bir adım attığı anda;
"Yaklaşma bana" dedim soğukkanlı bir sesle.
"Buket noldu kızım sana? Ne bu halin? " derken ben çoktan merdivenleri çıkmaya başlamıştım.
Odama girdiğimde ilk işim kapıyı kilitlemek oldu. Yatağıma uzanıp gözlerimi kapattım. Kabus olması için dua etmeye başladım. Yatakta oturur pozisyona geçtim. Başımı yatağın başlık kısmına yaslayıp bu şehirde yaşadıklarımı hatırlamaya çalıştım. Uyuya kalmışım....
