15

618 92 28
                                    

"Yumruğunu sık," diyor Jefrey. Sıkıyorsun. Uyku felçlerinde sıkamadığın tüm yumrukların acısını çıkarırmış gibi sıkıyorsun. Tavan arasındasınız, rutubetten damarların kabarıp dökülecek gibiler ama Jefrey sana gülümsüyor ve sen her şey yolunda sanıyorsun.

Sırıtıyorsun.

Oynadığın tüm temiz masumiyet rollerini çiğneyen bir sırıtış bu. Verandanızda töleranslarının boktan inceliği kadar ince iplerle sallanan çiçekleri çiğneyen, beni çiğneyen bir sırıtış bu. Pis sırıtıyorsun, Penelope. Bir sırtlanı kıskandıracak kadar pis sırıtıyorsun ve yıllardır bu sırıtışınla baş edebildiğim için bir yerin kraliçesi filan ilan edilmeliyim.

"Şimdi ne olacak?" Üstündeki beyaz elbiseyi sürüyerek yanına yaklaşırken demir suyuna batırılmış bir porselen gibisin. Demir bir kadın gibi uzuuuuuunca geriniyorsun ama aslında dokunsalar kırılırsın, dokunsam paramparçasın.

"Şimdi," diyor Jefrey gözlerini göğüslerinden çekip. "Bunu iyi izle." Elini arkada bir yerlere atıyor ve çirkin bir boya şişesi çıkarıyor. Kırmızı boya.

Kapağını açıp alabora yaptığı şişe direkt sıktığın yumruğa dökülüyor. Boya buz gibi ama yakıyor. Yumruğun kıpkırmızı oluyor, boya akmaya devam ediyor ve yumruğun kıpkırmızı. Bağırmak istiyorsun. Lanet Jefrey, neden yumruğumu kırmızıya boyadın? Ama sadece susup tıpkı onun dediği gibi, bunu iyi izliyorsun.

"Bak," diyor eline eğilip. "Kalbine çok benziyor."

Bağırmak istiyorsun. Lanet Jefrey, neden yumruğumu kırmızıya boyadın? Senin çıtır hala pür dikkat eline bakıyor. "Bu kalbinin aynısı, Penelope. Bu senin kalbin."

Eğilip elini öpüyor. Kalbini yani. "Aslında tüm hissettiklerimiz kafamızdadır." diyor. "Ama elini öpmek dehşet hissettiriyor, demek istediğim, kalbini öpmek." Dudaklarının her yeri kırmızı boya, sanki onu pataklamışsın gibi duruyor. Bu benim hoşuma gitti çünkü onu asla benim için pataklamazdın. "Beynini öpemem ama öptüğüm her yer kalbin gibidir."

Gözlerini kırmızı boyaya bulanmış gevşek yumruğuna ve Jefrey'nin onu öpüşünde gezdiriyorsun. Terapist kılıklı bir jigolo ve sen tepetaklaksın, ağzın köpürüyor.

"Homo homini lupus." diyor.
İnsan insanın kurdudur.

Kalbine bir öpücük daha ve sen oracıkta resmen uluyorsun.



y/n:
bunu okuyan kaldı mı bilmiyorum ama bu kadar saçmaladığım için özür dilemem gerekiyormuş gibi hissediyorum, özür dilerim

mide bulandırana kadarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin