No Way Out!
Soo'nun anlattıklarına göre çocuk liseden yeni mezun olup, üniversite sınavlarına hazırlanmaya başlamış ve 1 tane ev arkadaşı arıyormuş.
Sanırım buldu.
BEN.
-------------------------
" Yah,Kai bundan emin misin? Bak sonra bana zırlayarak gelme.!"
"Hey.! Kim zırlayarak geliyormuş.! Hem eminim."
Soo sanki tedirgindi. Bir şey onu feci derecede geriyordu. Bu yüzden de bana engel olmaya çalışıyordu sanki." Soo şimdi ver şu telefon numarasını."
Üsteledi." Emin misin?" Oturduğum koltuktan eğilerek ona yaklaştım." Neden böyle gerginsin Soo? Seni ilk defa böyle görüyorum. Neden bu kadar gerginsin? Sanki..sanki bir şeyden korkuyormuş gibisin."
İlk önce yüzünde bir şaşkınlık ifadesi oluştu fakat saliseler içinde toparlandı ve kafama bir şaplak geçirdi." Seni salak..ben kimden korkabilirim? Sadece neden O'na bu kadar taktığını anlamaya çalışıyorum." Sinsice baktım." Soo, 30 küsür yıldır beraberiz ama hâlâ yaratıcının öldüğünden ve bir evladının olduğundan başka bir şey bilmiyorum ama evladını bir türlü söylemiyorsun. Neden?"
"Peki Kai, bir anda bunları olaya katmayı nasıl başardığını sorabilir miyim?"
"Konuyu değiştirme ve hemen söyle." Emir verircesine söylemiştim.
"Bana sesini yükseltme Kai." Alay edercesine gülümsedim." Ne yaparsın Soo?"
Bir anda dişlerini ortaya çıkarttı ve tek eliyle boğazımı sıkarak koltuğa yasladı." Benimle inatlaşma küçük.!" Sinirlendikçe gözlerinin etrafındaki damarlar daha çok belirginleşiyor ve boğazımı daha çok sıkıyordu." Daha gerçekten sinirli halimi görmeden bu kadar korkuyorsan..." dedi ve bırakıp, eski haline döndü.
"Hazırlan. Yeni evine bakmaya gidiyoruz."
***
İkimizde küçük bir villanın önünde durduk. Burası evmiydi şimdi? Valla buraya benim köpeğim bile sığmaz yani o derece.
Zili çaldık ve bekledik. Bir süre sonra kapıyı sevecen bir yüz açtı. Yüzümüze çarpan esintiyle kanının kokusu enfes geliyordu. Soo gözlerini kapatıp kokuya esir olmuş,ben ise gözlerimin kapanmasını engelleme çalışıyor ve dişlerimin ortaya çıkma isteğine karşı çıkmaya çalışıyordum.
"Buyrun?"
Soo,aniden gözlerini açtı. -Gözlerinin etrafı damarlarla kaplanmıştı ve dişleri ortaya çıkmıştı.- Kapıya doğru hızlı bir hanle yaptı ama engel vardı.- Vampirler ya da doğa üstü varlıklar davet edilmeden kendi üstlerine olmayan bir eve giremezler- Çocuk ise korkup geriye doğru bir adım attı. Gözleri büyümüştü. Soo hâlâ eve girmeye çalışıyordu.
Onu engele doğru yasladım." Toparlan.! O senin yiyeceğin değil.!"
Yüzü düştü ve toparlandı. Yavaşça bıraktım ve çocuğa döndüm. Sanırım şoka girmişti. Kıpırdamıyordu.
Yaklaştım." Daha demin olanları unut ve bizi içeri al." Kafasını salladı ve ve gözlerinı kırpıştırdı." A-ah hoşgeldiniz. İçeri geçin lütfen." Dedi gülümseyerek. 'Tamam mı?' Diye baktım ve kafasını salladığında içeri temkinlice ilk adımımı attım.
İćerisi beyazlarla döşeliydi ve..ne bileyim güzeldi işte.
"Ah,ev arkadaşı ilanı için geldiniz değil mi?" Kafamı sallayıp gösterdiği yere oturdum. Çocuğun yüzü bir garipti." Siz..siz beni ö..öpen-" "Hayır deģilim." "Ah~ karıştırmış olmalıyım. Pardon."
"Önemli değil."
**
"Soo beni ziyarete gel~."
Umursamayarak cevapladı." Siktir git Kai. Sikimde bile değilsin."
"Ölümlü ergenler gibi davranma Soo." Alayla konuştum ve bana dişlerini ortaya çıkartıp tısladı." Beni kışkırtma sürtük.!"ve dişlerini geri soktu." Ah~ herneyse. O çocukla işim bittiğinde istediğini yapabilirsin." Yüzü aydınlanmıştı." O çocuğu becerirken öldüreceğim-sinsi bakışlar-"
" Ne yaparsan yap." Dedim ve son eşyamı da valize koyup,kapattım." Görüşürüz Soo.!"
*
"Imm..odan koridorun sonundaki ve karşındaki de benim.-koridorun başını gösterdi.- orası misafirler için. Arada arkdaşlarım kalırlar ve o oda da kalırlar. Banyo ise karşısında. Beraber kullanacağız o yüzden temiz tutmaya çalış. Yemek sır-"
"Nefes alır mısın?" Güldüm.
"Ah~" utanmıştı. Kafasını eğip ensesini kaşıdı ve pembemsi yanaklarıyla bana baktı." Yakında birbirimize alışırız. Ben..ben sana yemek yapayım."deyip koşarak aşşağı indi.
Bebek.
Odamın kapısını açtım ve içeri girdim.Eski Odamdan çoo..k daha küçüktü. Neyse fazla kalmayacaktım nasıl olsa.
Valizi yataģa fırlattım ve aşşağı amerikan mutfağına girip masaya oturdum." Artık ev arkadaşı olduğumuza göre birbirimizi tanımalıyız degil mi? Sevgilin var mı?" Bu ani sorumla şaşırmıştı ve yanakları pembenin koyu bir tonunu almıştı.
Hızla sandaliyeyi çekti ve karşıma oturdu." Im..sanırım anlatabilirim.! Benim..benim daha yeni tanıdıģım biri var ve acc..aip gizemli bir tip. Tabii bu benim çok hoşuma gidiyor.! Adı Sehun.! Oh Sehun.! Bir kaç hafta önce tanıştık. Ben bir kafede gece vardiyasında çalışıyorum ve o neredeyse her gece geliyor. Onunla zaman buldukça konuşuyorum. Bazen sipariş almaya gittiğimde ve geri geldiğimde orada olmuyor ama arkamı döndüğümde onu tam dibimde buluyorum.! Bu beni birazcık korlutsada..hoş ama sanırım onu seviyorum ve o da bana karşı boş değil gibi. Yani bana hep kibar davranıyor. İyi bir insan."
İNSAN?
İNSAN?
"Peki senin sevgilin var mı?" Merakla sordu." Imm..beni terk etti." 30 yıl önce.
"Ah~üzüldüm Kai. Atlatırsın merak etme.!" Diyerek elini omzuma koyup sıktı. Bakışlarım,omzundaki elime kaydı.WTF? Daha önce bana Soo'dan başka kimse böyle dokunamamıştı. Aghh o el-
"Kapı.!" Koşarak kapıyı aćtı ve sevinçle bağırdı." Sehun-ah.!"
İşte şimdi oyun başlıyor...
