Ann liep zo snel ze kon naar de overkant van de straat. Ze ziet nog net hoe de mannen Janne in het busje stoppen. Ann verstopt zich achter een struik zodat de mannen haar niet konden zien. Ann was aan het paniekeren en dacht of ze misschien de politie kon bellen. Maar dat kan ze niet doen. Want ze weet niet hoe de mannen eruit zien. Ze kent de nummerplaat van het busje niet en als ze wel de politie belden en ze gingen naar Janne haar huis zouden ze waarschijnlijk haar moeder oppakken voor drugsbezit. Tenzij ze al dood is. Ann ziet het busje wegrijden en hoort Janne roepen. Ann krijgt tranen in haar ogen. Vanaf dat ze ziet dat het busje ver genoeg weggereden was pakte ze haar fiets en ging ze naar het huis van Sky. Ze belde aan en Sky deed open. Sky gaf Ann blij een knuffel en zei dat ze binnen mocht komen. Maar Ann begon direct te wenen. Eenmaal in de woonkamer op de zetel vertelt Ann heel het verhaal aan Sky. “We moeten iets doen, ze is onze vriendin! We kunnen haar daar niet zomaar laten. Wie weet wat er allemaal met Janne gaat gebeuren.” Zei Sky bezorgd. Ann bleef huilen en Sky gaf haar een zakdoekje. “Ik vind dat we de andere moeten bellen.” Sky pakte haar telefoon en begon gretig te bellen naar al haar vriendinnen. “Lena en Jolien zijn onderweg. En Evelien is in de winkel dus die komt ook elk moment en Danté haar bus is er over 5 minuten.” “oké, goed. Ik ben zo ongerust” Jammerde Ann. “Ik vraag me af hoe het ooit zo ver is kunnen komen. Ik bedoel… zo snel geraak je toch ook niet in de problemen. Dan moet het al echt serieus zijn, vindt je niet?” “Ja dat is waar. Maar Janne heeft me vertelt over dat haar moeder geen geld meer had om drugs te kopen en dat ze dan zo in de problemen kwam.” Zei Ann. De bel ging en Sky deed open en liet Lena en Jolien binnen. “Wat is er aan de hand? Wat is er zo dringend?” vroeg Lena. “Waar is Janne?” vroeg Jolien. “ Er is iets heel ergs met Janne en haar moeder gebeurd.” Zei Ann met tranen in de ogen. Lena ging Ann troosten. “Wat is er dan gebeurd?” vroeg Jolien. “ Ik zeg het wel straks, als de andere er ook zijn.” “Wie komt er dan nog?” “Danté en Evelien.” Antwoorde Sky op de vraag van Lena. Sky ging een zak chips halen en wat water. “Iemand?” vroeg Sky aan de andere meisjes. “Ja ik wil!” Zei Jolien enthousiast en greep de zak chips uit de handen van Sky en sprong in de zetel met de chips. Na een kwartier kwamen ook Evelien en Danté samen aan aan het huis van Sky. Sky liet ze weer binnen en met zen alle zaten ze in de zetel. “Wat is er nu gebeurd?” vroeg Jolien met chips in haar mond. “Janne is ontvoerd…” zei Ann verdrietig. “Door wie? En hoe komt het dat jij dat weet?” Vroeg Danté ongerust. “ Ik was bij Janne en toen kwamen er mannen en ik moest vluchten uit het raam en daarna stond ik aan de overkant van de straat en zag ik hoe ze Janne…” Het werd Ann een beetje te veel. “ Hoe ze Janne over de grond sleepte en in het busje gooide.” Vulde Sky aan. Iedereen keek geschrokken. “Ik hoorde Janne nog roepen om hulp en ik heb niets gedaan!” Huilde Ann uit. “Jij kon er niets aandoen Ann.” Zei Lena troostend. “Haar moeder is dood. Vermoed ik.” Zei Ann. “Vermoed ik? Dus het kan zijn dat ze nog leeft?!” Zei Danté geschrokken. “Ik weet het niet ze kreeg een kogel in haar hoofd. Dan zou het raar zijn dat ze nog leeft niet?” “Je weet nooit. We moeten een kijkje gaan nemen.” Zei Jolien. “Maar ik ben niet met de fiets.” Zei Danté teleurstellend. “Je kan wel bij mij achter op.” zei Sky. De meisjes pakten hun fietsen en gingen naar het huis van Janne. Ann op de fiets en Evelien achter op, Sky met Danté achterop en Lena en Jolien op hun eigen fiets. Ze kwamen aan bij het huis van Janne. De meisjes zette hun fietsen opslot. “De voordeur is open, kom we gaan.” Zei Danté. Iedereen volgde Danté behalve Lena. “Ik durf het niet…” Zei Lena bang. “Kom op, doe het voor Janne!” Zei Jolien. Lena volgde hun mee naar binnen. Toen ze de deur opende roken ze een golf van alcohol, drugs en sigaretten. “Amai, het stinkt hier.” Zei Lena. “Ik weet het.” Zei Ann bevestigend. Ze splitste zich op. Lena en Ann, Danté en Sky en Evelien gingen zoeken. Lena en Ann gingen opzoek naar de moeder van Janne. En Sky, Danté en Evelien gingen naar de kamer van Janne om eventueel extra bewijs te vinden om te weten te komen wie de mannen waren. Ze vermoeden de drugsdealers zelf maar het kon ook iemand anders zijn. De meisjes gingen de kamer binnen en de kamer van Janne rook veel beter dan derest van het huis. Rommelige kamer maar voor derest een typische Janne kamer. Sky keek in lades om iets te vinden. Evelien doorzocht haar kasten en bed. En Danté Keek op haar bureau en prikbord. Sky vond niets en Evelien vond ook niet verdacht. “Hee! Meisjes kijk wat ik heb gevonde!” Zei Danté. “Is het haar dagboek?” Vroeg Evelien. “Ik weet het niet maar ik vermoed van wel.” Zei Danté. “ Kom, we nemen het mee.” “ Blijf daar af..” Zei een kapotte heese stem. De meisjes keken achter zich en zagen de moeder van Janne Slap en bebloed zich vasthouden aan de klink. “ Mevrouw, eeuhm, het is niet wat u…” Voor dat Evelien haar zin kon afmaken viel de moeder neer op de grond en Sky ging vlug naar de moeder. Lena riep vanuit de woonkamer: “We vinden de moeder niet”. “Wel… Wij hebben haar wel gevonden.” Zei Sky.
