BÖLÜM -6-

231 13 2
                                    

Sabah uyandığımda daha doğrusu uyanamadığımda beynimin yerine gelmesi için biraz çabaladım. Başımda çalan alarmi umursamamaya çalışıyordum. En sonunda dayanamayıp çalar saati duvara fırlattığımda sanki bunu bekliyomuş gibi sustu. Kalkıp banyoya gittim ve kısa bi duşun ardından saçlarımı kuruladım. Saçlarımı düzleştirdikten sonra odama geçtim. Sanırım kaldığım evimde en çok sevdiğim şey banyomun odamın içinde olmasıydı. Tabikide evimin iki katlı olması ve bahçemizde bi tane havuz olması dışında en sevdiğim şey. Siyah bir şort ve üstüne yine siyah bir tişört geçirdikten sonra aynaya baktım ve gülümsedim. Bu halimi seviyodum. Sabahın köründe kahvaltı yapmayı sevmediğim için direk okula geçmek için kapıyı açtım.

Dışatı çıktım ve yürümeye başladım. Kulaklığımı çantamdan çıkardım ve kulağıma taktıktan sonra yoluma devam ettim. Arkamdan gelen seslerle irkildim. Evet tahminimce iki adamın bana doğru geldiğini ve bana laf attıklarını anlamam için arkamı dönmeme gerek yoktu.
"Naber güzelim" diyip mal mal gülmeye başladığında şansıma küfürler savurdum. Arkamı dönmeye cesaret edemediğim için onları duymamış gibi yapıp hızlı bir şekilde yürümeye başladım. Kafalarını karıştırmak için ara sokaklara girdiğimde şansına bir kez daha küfürler savurdum. Sabah sabah nerden buluyolardı beni anlamadımki.

Bir çıkmaz sokağın sonuna geldiğimi fark ettiğimde elimi alnıma vurdum ve arkamı döndüm. Arkamı döndüğünü gören tahminimce iki kişi olan ama aslında üç kişi olan adamlar pis pis sırıtmaya başladılar. Bana doğru gelmeye başladıklarında geri geri yürümeye başladım taki sırtım duvara çarpana kadar. Bendeki bu şansızlığın sebebini çok merak ediyorum açıkçası. Üstüme gelmeye başladıklarında sanki mümkünmüş gibi daha fazla geriledim. Duvarın içine giricekmişim gibi geri geri yürümeye devam ettim. Adamlardan biri "Noldu güzelim kaçacak yerin kalmadımı" dediğinde onunla beraber diğer iki adam da gülmeye başladılar. Artık vücutlarının temas edecek kadar bana yakınlaştıklarında bende kaçacak yerimin olmadığını anldım.

Artık adamlardan biri ellerini belime yerleştirdiğinde dizimi erkekliğine geçirdim. Adam yere yığılıp saniyeler içinde acı çekerken. Bunu fırsat bilip koşmaya başladım. Ama ben daha adımımı atamadan ne yaptığımı anlamış gibi adamlardan biri kolundan tutarak beni sertçe duvara yasladı. Ben acıyla yüzümü buruştururken yerde az önce erkekliğine vurduğumuz adam kalktı ve yanıma geldi.

Yanıma gelmesiyle bana bi tokat atması bir oldu. Yüzüm sağa doğru dönerken saçlarımdan tutup çekiştirmeye başladı. Ben onun elinden kurtulmaya çalışırken ben bişey yapamadan saçımdaki el geri çekildi.
Adamın yere yığılış sesini duyduğumda elimde olmadan yere yığıldım ve titreyen vücudumda gözlerimin karardığını hissettim.

Arkadaşlar farkındayım çook uzun zamandır hikaye yazamıyorum ama artık eskisi gibi düzenli olarak hikaye yazmaya başlicam.

Alttaki yıldıza basmayı unutmayın ve lütfen yorum bırakın.

KARANLIĞA DOĞRUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin