Annemin ölümünden sonra hayata olan bakış açımın değiştiğini farketmem uzun
sürmedi. Hayata,arkadaşlarıma,okuluma,aileme ve belkide kendime...
Ahh ailem dedim dimi? Babam annemin ölümünden sonra başka bi kadınla beraber oldu. O kadını elde etti ama benide kaybetti. Anneme olan ilgim yüzünden babamla birçok kez kavga ettiğimiz için bu yaptığına pekte şaşırmadım. Onlardan uzak bi hayat istediğim için uzun zamandır biriktirdiğim param ile başka bir şehire yerleşme kararımı gerçekleştirdim. Tabi dayımın katkılarıda çok fazla. Dayım beni çok sever ve herzaman heryerde arkamda olur. Onun sayesinde hiçbirzaman para sıkıntısı çekmediğim yetmiyomuş gibi beni burda çok güzel bir koleje yerleştirdi. Yarın okulumun ilk günü ve ben lise 3. Sınıfa başlicaktım. İçimde bi heyecan yoktu aksine korkuyodumda denilebilir. Ama kendime bir arkadaş bulabilirsem bu korkumun geçeceğine eminim. E sonuçta regl dönemlerinde sürekli olarak arkana bakması için bir arkadaşa ihtiyaç vardır dimi. O arkadaşı yarın bulamazsam bidaha asla bulamayabilirim. Bunu düşündükçe birazda heyecanmaya başlıyorum. Yarın herşey değişicek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞA DOĞRU
Ficção AdolescenteEllerimle suratını avuçlayıp kendime doğru çevirdim ve hiç tereddüt etmeden onu öpmeye başladım. "Bana aşık olma arya" "Bana aşık olma çünkü ben bunu haketmiyorum. Sevmeyide sevilmeyide hak etmiyorum. Lütfen bana aşık olma arya." Dediğinde konuşmaya...
