BÖLÜM -7-

231 14 4
                                    

Gözlerimi araladığımda bi arabada olduğumu farkettim. Telaş yapıp hızla oturur vaziyete geldiğim için başım anlık bir şekilde sızladı. "Ah" dememle şoför koltuğunda oturan özgürün bana dönmesi bir oldu.

Hemen kapısını açıp benim kapımıda açtı ve yanıma oturdu. Bana doğru eğilip elini yanağıma götürdü. Bu beklemediğim bişey olduğu için önce irkildim ama sonra elinin ne kadar sıcak olduğunu farkettim. "İyi misin? Yanağın kızarmış ve iz kalıcak gibi duruyo. Naptılar sana?" Ona bakmayı kesip sorusunu yanıtladım. "Önemli bişey değil dedim.

Boynundaki damarlar belirginleştiğinde sinirlendiğini farkettim. "Sana naptılar diye sordum" sakinliğini korumaya çalışıyomuş gibiydi. "Dövdüler" dedim. Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Özgürün boynundaki damarlar daha fazla belirginleşmişti. Gözyaşlarım artık kendini tutamıyodu ve hıçkırmaya başlamıştım. Kendimi daha fazla tutamayıp özgüre sarıldım. Oda bunu bekliyomuş gibi hemen karşılık vermişti. Bir kez daha hıçkırdığımda eli dahada sıkılaştı ve bir eli saçlarımı okşamaya başladı. Saçlarımı çektikleri için saç diplerim ağrıyodu ama özgürün saçımı okşaması bana iyi geliyodu.

Biraz kendimi toparladığımda elini çeneme getirdi ve başımı kaldırmamı sağladı.

"Bunu onlara ödeticeğim sen sadece burda bekle geliyorum." Başımı tamam şeklinde salladığımda arabadan indi ve kapımı kapattı. Biraz ilerledikten sonra görüş alanımda çıkmadığı için onu görebiliyodum. Arka cebinden telefonunu çıkardığında birini aradı. Telefonu kulağına getirdi ve konuşmaya başladı. Ben arabanın içinde olduğum için sesleri duyamıyodum. Zaten oda daha fazla uzatmayıp telefonu kapattı ve arabaya doğru geldi.
-¤-
Özgür beni eve bırakalı 3-4 saat oluyodu ve ben eve geldiğimden beridir kesintisiz uyuyodum. Telefonum titrediğinde telefonuma uzandım. Mesaj özel numaradandı. Gelen mesajı okuduğumda biraz şaşırdım. Kim bana böyle bi mesaj atardıki.
"Bugün akşam saat 11.00 da aşağıda ol. Bekletilmeyi sevmem. Eğer gelmezsen bedelleri büyük olur."

Birilerinin benimle dalga geçtiğini biliyodum. O yüzden bu mesajı ciddiye almadım.
-¤-
Sabah uyandığımda banyoda rutin işlerimi hallettim ve saçlarımı hafif dalga yapıp açık bıraktım. Odama geçip dolabımın kapağını açtım ve içinden siyah oldukça kısa bir şort üstünede bordo karnımı açıkta bırakıcak kadar kısa bir tişörtümü giydim ve ayağıma supralarımı geçirdim. Saate baktığımda okula geç kaldığımı farkettim. Hızla merdivenleri indim ve kapıyı açtım. Dışarı çıkmamla bir elin ağzımı kapatması bir oldu. Elindeki bezle ağzımı kapattığında nefes aldıkça gözlerimin karardığını farkettim. Bir süre çırpınışlarımdan sonra gözlerim kararmaya başlamıştı ve kendimi karanlığa bırakma zamanım gelmişti.
-¤-
ÖZGÜRDEN;
Bugün okula gitmemiştim. Çünkü halletmem gereken işlerim vardı. Gerçi halletmem gereken işlerim olmadığı zamanlardada canım istemediğinde gitmiyodum. Kısacası okulu siktir edip gitmiyorum. Hazırlanıp dışarı çıktım ve arabama binip son hızla eski bir depoya sürdüm. Adamlarım dün gece aryaya sarkıntılık yapan adamları bulup o depoya götürmüşlerdi. Benim emrimi bekliyolardı o adamların kafasını patlatmak için. Aslında umrumda olmaması gerekirdi ama uğraşıyodum işte.Depoya geldiğimde belimdeki silahı çıkardm. Depoya girdiğimde tüm gözler bana döndü. Aryaya sarkıntılık yapan şerefsizleri sandalyede bağlı bulduğumda yüzümde piç sırıtışı oluştu. Sandalyede oturan şeref yoksullarına döndüm. "Aryaya bu ellerlemi vurdunuz lan?" Kükremiştim resmen. Gerilemeleriyle güç bulup oturan üç adamın ellerine silahı doğruların ve hiç düşünmeden sıktım. Kafalarına doğrulttum ve yine hiç tereddüt etmeden sıktım silahı. Adamlarıma onları yoketmeleriyle ilgili bi işaret verdiğimde ikiletmeden dediğimi yaptılar ve bende depodan çıktım. Telefonum titrediğinde telefonumu arka cebimden çıkardım ve ekranda gözüken bildirime baktım. Gönderen kişi mertti.
"Senin küçük ufaklığın acaba şuan kimin ellerinde ve baygın bi şekilde yerde yatıyo bil bakalım. Beni birazda olsa tanıyosan nerde olduğumu anlarsın. Her zamanki mekandayım. Gelmezsen kız ölücek. Gerçi gelsende kız ölücek. Şuan yerde öyle masum yatıyoki ona nasıl dokunmadan edicem bilmiyorum. Yada dur. Niye dokunmiyimki? Sen gelmeden belkide küçük kızın bekaretini almış olucam. Hızlı ol belki sanada bırakırım;)"

KARANLIĞA DOĞRUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin