She claimed him

10

"Oh my gosh Julia, fight. You know so damn well that you have the rights" inis na sabi ni Janella habang kinukuha nila ang Venti frappe nila sa Starbucks.

"Hindi ko naman kailangan lumaban kung ako talaga ang mahal niya eh,"

"Stupid! Love is not the center of the relationship. Hindi yun ang magpapaikot ng mundo niyo. So what if hindi ka niya mahal? Ganun nalang, tatapon nyo yung 13 years na pinagsamahan niyo?"

"Wala yung 13 years J kung puso niya siya parin sinisigaw. Anong laban ko sa true love? Anong laban ko kung kahit anong gawin ko hinding hindi niya ako mamahalin?" Julia started to tear up.

"Then we will break them again, like before." Janella said.

"Alam mong hindi ako sang ayon jan, babalik satin ang karma."

"It wasn't us who started it Juls. Remember?"

Napabuntong hininga nalang si Julia bago inuman ang kanyang Frappe.

>=======================================================================<

"Impossible na ganun nalang eh." nangungulit na sabi ni Julian.

"How can you be so naïve?? Masamang tao nanay natin, period." masungit na sabi ni John habang inaayos ang kanyang bag.

"Impossibleng maging masama ang nanay natin, ayokong maniwala." mahinang sambit ni Julian.

"The world is too messed up for your flowery brain bro. Matuto ka na."

"What if patunayan ko sayo na may ibang rason si... mama?" confused na tanong ni Julian.

"Like how? How can you justify her? Iniwan niya tayo dahil may lalaki siya period."

"Siguro pero paano kung hindi? Paano kung may iba palang dahilan? Hindi ba mas masarap paniwalaan yun?"

"Lies may be a great comfort, but it is still lies."

"Paano kung hindi lies?" Kwelyong tanong ni Julian.

"Sige patunayan mo."

"Tutulungan mo ako." Sabi ni Julian ng akbayan niya si John.

Biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto nila.

"Pasok po." magalang na sabi ni Julian.

"Good morning." masayang bati ng kanilang lola na si Karla.

"Hi po lola." sabi ni Julian bago humalik sa pisnge ni Karla.

"Bakit po kayo andito?" Sabi naman ni John pagkatapos humalik sa lola.

"Ayaw nyo ba ako dito apo?" nagtatampong sabi ni Karla.

"Hindi naman po la pero nagulat lang po si John kasi madalang naman po kayo bumisita."

"Nako, kayo naman namiss ko lang kayo."

Napakamot sa ulo si John dahil hangang ngayon hindi parin nya maalis sa utak nya ang pagdududa ng biglaang pag bisita ng kanyang lola.

"Nasan ang tatay nyo?" dali daling inalis ni Karla ang usapan.

"Sabi niya may pupuntahan siyang importante." seryosong sagot ni John.

"Ah so kayong dalawa lang ang naririto?"

"Oo."

"Nako dapat hindi kayo iniiwan ng tatay nyo lalo na't nakawala na ang baliw --" napatigil ang pagsasalita ni Karla.

"Naming nanay? Alam na namin. Alam na namin ang totoo." sagot naman ni Julian.

"Ano? Paano nyo nalaman? Anong alam niyo?" Nagaalalang tanong ni Karla.

"Yun lang ho, may iba pa po ba kaming dapat malaman?" unang beses maging seryoso ng ganito si Julian.

"Julian, apo wala nagulat lang ang lola." hindi sanay ang kambal sa inaakto ng kanilang lola. Hindi ito malakwento sakanila, halos hindi nga nila ito binibisita noon.

"Mauuna na ako kung ganun, pagsasabihan ko nalang ang daddy nyo tungkol sa pag iwan sainyo ditong magisa magiingat kayo ha." hindi na nakasagot ang dalawa dahil mabilis na lumabas si Karla ng kwarto at sinara ang pinto.

"Tutulungan na kita." siguradong sabi ni John at napangiti naman si Julian.

→->->->__>_>_>_>_>_>__>_>_>>__>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_>_

Dali daling bumaba si Kathryn ng makarinig siya ng katok. Pag kabukas na pagka bukas niya ay nakita nya ang maliit na karton sa harap ng pintuan.

Remember our deal, stay quiet and your kids will stay safe. Here's a little gift to your baby girl, our new bullet.

-x

Binuksan ni Kathryn ang karton at nakita ang yellow na bistida sa loob.

"Mommy?" sinilip ng maliit na bata ang karton.

"Is that for me?" Inagaw ni Stella ang damit.

"Wow this is so beautiful." umiikot ikot ang bata habang hawak ang bistida.