Hey, I Love You!
Second Chapter**Edrien**
"Totoo ba? HAHAHAHA!" kanina pa tawa ng tawa si Diether. Maaga kaming na-dismiss ngayong araw kaya umuwi nalang kaming tatlo. Actually, sa iisang bahay lang kmi nakatira, kulang pa nga kami eh, wala pa yung dalawa. 7 pm na.
"Tumigil ka Diether kung ayaw mong sa labas matulog!" galit na sabi ni Alain na habang busy sa kaka-cellphone. Naikwento ko kasi yung eksena ni Alain ay Arielle kanina.
"Natatawa lang ako. Nakakatuwa talaga si Arielle. Ewan ko ba sayo kung bakit ang init-init ng dugo mo sa kanya." ani Diether.
"Itutulad mo ako sayo na kung kayni-kaynino nakikipagkaibigan, kung kayni-kaynino nakikipagrelasyon."
"Grabe ka naman pre!" parang tinamaan ng konti si Diether don. Well, ganun talaga si Alain. Ako nga sanay na eh.
"Hoy, Edrien! Anong iniiling-iling mo dyan?"
"Wala." bigla namang tumayo si Alain, kasabay ng pagdating ni KC. Siya yung sinasabi ko na isa doon sa kaibigan namin na wala pa. He's Kean Christian Evangelista. Siya ang pinakamatanda sa aming lima (20 years old) and guess what? May sarili siyang coffeeshop dito sa Bulacan, may mga branch na yung coffeeshop sa Pampanga and some parts in Manila . Sa Halo din siya nag-aaral, but hindi namin siya kaklase.
"Saya natin ah? Anong meron?" mukhang kagagaling lang niya sa coffeeshop. May bitbit siyang cake.
"Nandyan ka na pala 'pre. Wag kang makinig sa mga yan. Nasisiraan na sila ng ulo." kalmadong sabi ni Alain pero halata mo pa ding iritado. Hirap pa din siya sa pagtatagalog, nakakatawa pa rin yung ilang words na pinopronounce niya.
"Uy cake!" kinuha ni Diether yung cake mula kay KC. Adik kase to sa desserts.
"Teka, ngayon ka lang ulit nag-uwi nito ah? Sigurado ka bang pwede tong kainin?"
Oo nga pala. Yung dati niyang tagagawa ng dessert, simula nung ma-broken, palaging masama yung lasa ng ginagawa. Minsan lang kung makatsamba na medyo maganda yung lasa. Ayun, tinanggal na niya.
"Oo. Lumipat ng school yung dati kong baker. Siguradong masarap yan. Masarap gumawa ng dessert yung bago kong baker." agad kumuha ng platito at tinidor si Diether. Mawa.
"Just make sure na may matitira for me. I'm going to sleep. Hoy Diether, kilala kita. Magtira ka." sabi ni Alain sabay akyat sa kwarto niya.
"Problema nun?"
"Nagtaka ka pa talaga? Para namang hindi ka sanay sa ugali non." si Diether habang kumakain ng cake.
"Problemado yun. Nakahanap ng katapat." natatawa kong sabi.
"Nga pala, speaking of problemado, yung nagbake ng cake na yan, maagang nag-out. Inatake na naman yung kapatid niya. Isinugod niya sa hospital"
"Kawawa naman. Bakit siya pa nagpunta? Pwede namang yung parents niya." umeksena na naman si Diether kahit may laman yung bibig niya. Baboy.
"Wala na siyang mga magulang. Sa totoo nga niyan, nagtatrabaho siya para sa kanila ng kapatid niya, tsaka para makapag-aral siya." kawawa naman.
"Kawawa naman siya. Teka, di'ba sabi mo nag-aaral siya? Saang school?" muling sabat ni Diether. Alam niyo kahit babaero yan, sobrang bait niyan hahaha
"Sa Halo."
"Ohhh. Gusto ko siyang makilala. Baka pwede natin siyang matulungan?"
"Ano ba name niya?"
BINABASA MO ANG
Hey, I Love You!
FanfictionHey, I Love You! is under revision. Please bear with the characters' names being changed and some parts of the story's revised. PS. I've only revised the first few chaps of the story. Naaalala mo ba kung paano tayo unang nagkakilala? Sa school yon...