Hayatlarında siyahtan başka renge yer olmayan iki insan düşünün.İkiside son derecede tehlikeli.
!!!!!!!!!!!!!!!!
DENİZ KARAKUYU korkulması gereken kişi.Onu Deniz diye değil sadist lakabıyla tanırlar.Asıl kotktukları kişi Deniz Karakuyu degil asıl...
Önümde iki yol var. Sağ tarafta Damla, Arda ve Ateş. Sol tarafta ise anne ve babam. Sol tarafı seçersem ölmüş olucam. Kardeşim Damlayı bu kötü Dünyada yalnız bırakıcam. Ateş. O bensiz ne yapar. Ama eğer sağ tarafı seçersem. Anne ve babam. Onları bi daha hiç göremiycem. Annem ve babam sağ tarafa gitmemi istiyordu.
Ateşten
Şu an Deniz ameliyatta. Damla yerde ağlıyor. Arda onu kaldırmaya çalışıyor. Anıl pezevengi ağlıyor. Hepsi onun suçu bide gelmiş ağlıyor. Ben.. Bense yerde oturuyorum. Ve ağlıyorum. Doktor ameliyat hanenin kapısından çıkınca herkes ayağa kalktı.
"Durumu nasıl"dedi Damla.
"Hastanın neyi oluyorsunuz? "Dedi doktor.
"Kardeşiyim"dedi Damla.
"Ameliyat biraz zor geçti. Ama durumu iyi. Silah omurgasını sıyırdığı için %2 ihtimal ile sakat kalabilir. Ameliyat iyi geçti ama. Hasta uyanmadı. Yani hastayı yoğun bakıma alıcaz. Eğer hasta hayata geri dönmek isterse uyanıcak ama eğer geri dönmek istemezse, onu kaybedebiliriz.Yoğun bakıma birazdan alıcaz. Sırayla görebilirsiniz. Herşeye hazırlıklı olun. "Dedi ve gitti.
1 hafta sonra.
1 hafta geçti ama Deniz hala uyanmadı. Denizi yoğun bakıma aldılar. İçeriye ilk ben girdim. İçeride bi tane hemşire vardı. Denizin yanındaki sandalyeye oturdum. Ve her ne kadar bana cevap vermeyeceğini bilsem de konuşmaya başladım.
"Deniz. Denizim. Şu an beni duymuyorsun belki ama ben san yine de herşeyi anlatıcam. Senden neden ayrıldım biliyor musun. Çünkü o pezevenk Anıl beni tehdit etti. Burcuyu kaçırdı. Onu öldürmekle tehdit etti. Eğer senden ayrılmazsam Burcuyu öldürecekti. Bende o yüzden senden ayrıldım. Mecburiyetten. Yoksa seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun. Sende bir hafta ayrı kalmak o kadar kötü ki. O güzel kokunu içime çekememek. Sana sarılmamak. Seni öpmemek. Senin o güzel gözlerine bakamamak. Seni çok özledim. Lütfen geri dön. Aç o gözlerini. Beni bırakma. Seni çok seviyorum. "Dedim ve elini tuttum. Daha sonra yanındaki cihaz ötmeye başladı. Korkup hemen elimi geri çektim. Hemşire
"Hayır. Hayır. Korkmayın. Sizi hissediyor.Size karşılık veriyor. Yani uyanıcak. Şimdi lütfen dışarı çıkın. Uyanınca görürsünüz"dedi. Bende dışarı çıktım.
"Arda,Damla birazdan Denizi normal odaya alıcaklar. "Dedim.
Damla ağlamaya başladı. Ama bunlar mutluluk gözyaşıydı. Denizi normal odaya aldıktan sonra ben kantine gittim. Arda'ya, Damlaya bide kendime kahve aldım.
Odaya girdiğimde Deniz uyanmıştı.
"Damla, hastaneleri sevmediğimi biliyorsun. Hadi gidelim. Lütfeen"dedi.
"Olmaz Deniz biraz daha kalacaksın. Hem daha iyi iyileşmiş olursun. "Dedi. Damla. Deniz 'ofladı'. Daha sonra
"Telefonumu verir misiniz? "Dedi.
Damla telefonunu Denize verdi. Daha sonra bi numaraya basıp telefonu kulağına götürdü.
Denizden.
Yoğun bakımda iken herkesin ne söylediğini duyabiliyordum. Ama cevap veremiyordum. Ve evet. Ateşin söylediklerini de duymuştum. Damla'dan telefonumu istedim. Sonra en sadık adamım olan Engin'i aradım.
Engin:Efendim. Deniz
Deniz:Engin bana Anıl Doğanı bul. Ve depoya götür tamam mı.
Engin:Tamam Deniz. Geçmiş olsun.
"Çocuk seni öptü diye mi depoya götürtüyon"dedi Arda.
"Ben yoğunbakımdaiken dediğiniz her şeyi duydum. "Dedim. Bunu Ateşe bakarak söyledim. Ve devam ettim.
"O beni öpmekle kalmadı. Sevdiğimi tehdit etti. Ben onun sevgisine inanmıyorum. Cezasını çekecek. Asıl Deniz kim olduğunu ve neler yapabileceğimi görücek"dedim.
"Ne yapacaksın ona, öldürecek misin? "Dedi Arda.
"Hayır. Ama bana hergün ölmek için yalvaracak. "Dedim. İçeri birden birisi girdi. Kapıya baktığımda korumam olan Mustafa'nın geldiğini gördüm.
"Noldu Mustafa? "Dedim.
"Efendim. Zehirin oğlunu bulduk"dedi. Evet zehirin oğlu varmış.
"Kimmiş peki? "Dedim.
"Rüzgar Gözükara. Lakabıda kurt. "Dedi. İnanmıyorum. Yani şimdi bizim Rüzgâr. Beni hastaneye getiren Rüzgâr. Zehir'in oğlumuymuş.
"Onu bulun. Depoya götürün ama deponun yer altınada saklayın. "Dedim. Yer altını açmak biraz zordu. Adamlarım, ben ve Damla biliyordu nasıl açıldığını.
"Tamam efendim. Geçmiş olsun. "Dedi ve gitti.
"Biz sizi yalnız bırakalım. Konuşacak şeyleriniz vardır. "Dedi Damla ve Ardayı sürükleyerek dışarı.
Ayağa kalkıp Ateşin yanına gittim. Ve ona sarıldım. O da bana sarıldı. Zaten üstümü uyandığımda giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni çok özledim. "Dedim.
"Bende seni çok özledim, güzelim. Gerçekten özür dilerim. Mecbur kalmasaydım yapmazdım. "Dedi. Birbirimizden ayrıldık.
"Olsun.Yine de kavuştuk"dedim ve onun dudaklarını öpmeye başladım. Oda bana karşılık vermeye başladı. Birbirimizden ayrıldığımız da
"Hadi uyu artık. "Dedi.
"Birlikte uyuyalım"dedim.
"Tamam"dedi.
Ve birlikte hastane yatağında uyumaya başladık. Bir buçuk hafta sonra ilk defa uyuyacaktım.
Huzur bulduğum kişi ile, Huzur bulduğum kollarda, Ve huzur bulduğum koku ile.
