7 SENE SONRA:
Meryemin gitmesinin üzerinden koskocaman bir 7 sene geçmişti. Zordu gerçekten zor. Hızır Nazlının göğsüne koyduğu kafasını onu uyandırmamaya dikkat ederek kaldırdı. Bu yedi sene her sabah yanında Meryemi görmek edasıyla uyanmıştı. Ama öyle bir şey olmadı. Çoğu zaman Nazlıyı bulsa da koynun da bir kaç sefer başka kadınlarla da olmuştu. Onun haricinde yanlız uyumuştu hep.
Yedi senedir sönmeyen bir özlem vardı içinde. Oda beni özlüyormudur diye düşünmeden edemiyordu. Ama neden özleyecekti ki? Ona nefretle bakmıştı en son. Zaten sevseydi gitmezdi öyle değilmi.
Ayağa kalkıp yavaşça üstünü giyindi. Odadan çikar çıkmaz Selim üzerine atladı.
S:babacık babacık! Günaydın!
Bu aralar kendisini güldüren tek şeye sarıldı Hızır.
H:Bu babacık mevsusunu konuştuk sanıyordum oğlum. Adam gibi baba de. Sana da günaydın.
S:Hadi kahvaltı edelim baba.
H:hadi edelim.
......................
Meryem güneş ışınlarının yüzüne vurması ile açtı gözlerini.
Faruk: ne kadar güzel bir gün öyle değil mi hayatım?
Meryem doğrularak çarşafı üzerine doladı. Saçlarını geriye atarak konuştu.
M:Bence de güzel bir gün... ama sen bu güzel günün sabahında hemen çalışmaya başlamışsın.
Diyerek kafasını geri yastığa gömdü.
Faruk: Hayatım biliyorsun Türkiyede yeni bir otel işa ediyoruz işleri buradan yürütmek daha zor oluyor.
Meryem doğrulup ayağa kalktı.
M:sen hep meşgulsün Faruk bu bir bahane değil canım.
Faruk:tamam biraz çok çalışıyorum ama sana ilgi göstermediğimi söyleyemessin.
Meryem Faruğun çalışma masasına doğru yürüyerek yanağına bir öpücük kondurdu.
M:yanii... gibi gibi.
Diyerek dolaba yöneldi.
Faruk ayağa kalkıp Meryeme arkadan sarıldı.
F:gibi gibi ne demek ben öyle bir sözcük bilmiyorum evet ya da hayır.
M:tamam tamam ilgi gösteriyorsun hayatım şimdi bırakta üstümü değiştireyim.
Faruk Meryemin yanağına bir öpücük daha bırakarak masaya geri döndü.
Meryem üstünü giyinirken konuştu.
M:ya Faruk ben fikrimi değiştirdim.
F:ne konuda hayatım?
M:Türkiyeye dönme konusunda sen burada çok yoruluyorsun dönelim.
F:bunun senin için çok zor olduğunu sanıyordum.
M:öyle... ama onlar benim canım kanım zamanında ne yapmış olurlarsa olsunlar. Aynı Can gibi... zaten onları bu kadar yıl görmemek beni çok yıprartı... Can da okula orada başlar sonuçta orası bizim memleketimiz.
F:sen nasıl istersen hayatım... ama bu benim için çok iyi olacak.
Meryem gülsümsedi.
M:biliyorum... Bu arada Can demişken o hala uyanmadı mı?
F:sanırım hayır.
M:ne yapacağız bu çocuğun uykusunu anlamadım gitti. Yakında okula başlayacak nasıl kaldıracağız bilmiyorum...
