A.N.D.

Chapter 14

Carlie's POV

"CONGRATULATIONS, CARLIE!" ang nga salitang nakasulat sa banner na nakasabit sa labas ng bahay namin. Yes, sa labas ng bahay namin.

Kauuwi lang namin from the graduation ceremony at ito ang bumungad sakin. Nakangiting umiling na lang ako sa mga taong naabutan kong nasa bahay namin. Kasama na sa mga taong nandito sa bahay ngayon ang iba sa mga kamag-anak ko. Talagang hinandaan ako nila mommy para sa araw na ito kahit sinabi kong wag na. High school graduate palang naman ako at hindi pa degree holder. Sobrang kukulit nila, as in. Kahit nga si kuya Chandler ay pinagpilitan na kailangan ay may celebration kami. Gusto pa nila malaking celebration. Nung mga araw na kinukulit nila ako sa party na to ay sobrang sumakit ang ulo ko kaya wala na rin akong nagawa kundi ang pumayag. Pero dapat ay mga relatives lang namin ang invited, yon ang kondisyon ko sa kanila. Napasimangot pa si mommy nang marinig niya yung kondisyon ko pero wala rin naman siyang nagawa.

"Congrats, Carlie! You'll be stepping on a new world in a few months!" said tita Ashlie, Cyrus and Ashnaira's mom. She hugs me tight and then kissed my cheek.

"Thanks, tita." I said, hugging her back. "Where's Cyrus po pala?" Tanong ko dahil hindi ko pa namamataan ang lalaking yon dito. Huling kita namin ay nung ginawa niya pang tambayan ang kwarto ko.

"I actually don't know. Alam mo namang hindi na napirmi sa bahay yon since our Ashnai died." isang tipid na ngiti lang ang naibigay ko kay tita. Kita sa mga mata niya ang lungkot na dinadala niya for almost three years. Napabuntong hininga na lang si tita at pinilit na bigyan ako ng isang matamis na ngiti. "Anyway, Carlie, how are the hunters as of now?"

Napangisi ako sa tanong ni tita Ashlie. "Tita, they are not hunting well. So far, a bullet in my arm is all they could do."

By 'hunters', tita Ashlie means yung mga taong gusto akong patayin. Since wala pang lead kung ano o sino man sila, 'hunters' ang tawag. It is crystal clear naman na hindi lang iisa ang gustong pumatay sakin dahil hindi ko na mabilang kung ilang beses na silang nag-attempt na burahin ako sa mundong ito.

And if it wasn't obvious, my family is inside the WOG. They're not literally gangsters before but they support WOG. As I have said before, may mga businesses na konektado sa WOG and some of my family's businesses are connected to it. Katulad na lang ng security system ng WOG Underground. My mom and tita Ashlie are the ones responsible to it. Rosalie and Ashlie Marquez provides the security inside the WOG Underground.

Nag-usap pa kami sandali ni tita Ashlie bago siya bumalik sa tabi ng asawa niya na daddy ni Cyrus. Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng bahay at nakita kong busy ang lahat ng relatives ko kaka-catch up sa mga buhay nila. Kala mo 10yrs mga hindi nagkita at itinuring pang mini-reunion tong graduation ko.

Napangiti ako nang may biglang mga brasong pumulupot sa bewang ko mula sa likod.

I held his both arms and trace the words imprinted on it and say, "Napaka gaya-gaya mo talaga, Edwardo. Nakita mo lang yung akin, hala sige. Nagpalagay din siya."

I heard him chuckle, pagtapos ay naramdaman kong hinalikan niya ako sa may bandang likod ko. I felt his hot breath as he kissed me on my back. Ramdam na ramdam ko yon because my back is bare dahil na rin sa suot ko at bukod don ay naka-bun din ang buhok ko.