Kahretsin kahretsin kahretsin kaç gündür burdayım hiçbir fikrim yok beynim çok acıyor hiçbirşeyi hatırlayamıyorum tek bildiğim şey Cary' i arıyordum burası neresi nekadarda iğrenç kokuyor sanki milyonlarca ceset var gibi ben buraya nasıl geldim , kim getirdi , neden getirdi , benden ne istiyordu ki.
Yattığım yerden kalkmaya çalıştım ama ayakta bile duramıyordum sanki birşey vücüdümu sonsuz uykuya yatırmış gibi hareket bile edemiyordum.
Gözlerim buğulu buğulu bakıyordu ölü gibiydim adeta zaten normalde de ölü gibiydim sanırım şuan gerçekten ölüyordum. Çabalamaya çalıştıkça daha çok düşüyordum ve pes ettim bedenimi daha fazla zorlamak istemedim ve öylece yere yığılı kaldım .
Gözlerim biraz kendine geldi ve karşımda siyah paltolu biri gözlerini dikmiş bana bakıyor.
-hey ?
-sana diyorum .
-kimsin yaklaş yüzünü göremiyorum .
-beni neden buraya getirdin ??
-sana soruyorum söyle yoksa başka şekillerde öğreneceğim.
-lanet olası söylesene.
Çok fazla sinirlendim ve ayağa kalkmak için çabaladım zar zor olsada duvardan tutunarak ona doğru yaklaştım sana diyorum diyecekken beni geri yere itti.
-sessiz ol onu görmek istiyorsan sessiz ol.
-ne demek istiyorsun sen benim burda ne işim var söylesene derdin ne senin ?
Dediğimi duymuştu ama kulak arkası etti umursamadı yüzüme bön bön bakıp korkutucu bir gülümseme attı ve kapıya yöneldi.
Sürünerek arkasından gittim ama kapıyı bir hışınla kapatıp uzaklaştı ayak sesleri çok güçlüydü bina sanki sallanıyordu.
Burası neresiydi ne işim vardı benim burda ?
Ayağa kalkmak için çabaladım ve odada birkaç tur attım ışığı aradım ve kapının yanında buldum birden açınca ışık gözümü kamaştırdı. Gözlerim kendine geldiğinde karşımda asılı bir kadın gördüm irkildim geri geri yürümeye başladım cary aklıma geldi eğerki o lanet herif onu aldıysa ve bu kadına olanı onada yapacaksa benim yaşamamında bir anlamı yoktur. Korkmaya başladım ve etrafa iyice bakıp kapıyı birşeyle açmak istedim hiç birşey göremiyordum gözlerim hala biraz buğuluydu. Çekmecelere baktım bir tane çatal buldum sanırım burası mutfaktı buzdolabı masa çatal bıçak falan vardı buzdolabını açtım ve direk öğürmeye başladım midem allak bullak olmuştu dayanamadım ve kustum.
Direk dolabı geri kapattım ve birşeyler aramaya devam ettim çatal işime yaramazdı çünkü.
Yukarı raflara bakarken ayağım birşeye takıldı yere çakıldım bacağım çok acıdı tam küfür edecekken alt rafların arasında bıçak gördüm ve düştüğüm için şükretmeye başladım bıçağı almak için elimi uzattım ve ayak sesleri duydum o herif geliyordu hemen bıçağı alıp ışığa doğru koştum ışığı kapattım yerime dönecek ken adam içeri girdi ışığı açtı , bıçağı hemen masanın altına doğru fırlattım tam tutturamasam da görünmüyordu. Adam ışığı açar sandım ama açmadı.
- ne istiyorsun ?
- hiç sanırım kaçmak için birşeyler aradın ?
- saçmalama ışığı bile bulamamışken kapıyı nasıl kırıp kaçayım doğru düzgün göremiyorum zaten .
Senin benimle derdin ne benim burda olmamam gerek birini bulmam lazım benim. Bırak beni ne istediğini söyle ama Burada tutma.
- cary ' imi arayacaksın merak etme iyi olması gereken yerde babasının yanında.
Demesiyle gözlerim kendine gelmişti kocaman açık olan gözlerim karanlık adamı karanlık odada çok net görür oldu kalbim hızlı hızlı atmaya başladı.
- ne diyorsun lan sen iyimisin o babasını istemiyor ondan nefret ediyor neden gitsin ki ?
-gitmek istemedi ki zorla babası götürdü seni buraya babası kapattırdı.
- yalan söyleme bana yalan söyleme !!!
Dememle adamın yakasına yapıştım duvara doğru ittim ışığa çarptı ve ışık açıldı ....
Adamın yüzünün yarısı yoktu yakasını bıraktım ve korkudan yere düştüm adam güldü hemde en iğrenç şekilde güldü. Güldükçe ağızından salyalar akıyordu bakamayacağım kadar iğrençti.
Masaya doğru yöneldi. Eğildi ve bıçağı eline aldı nefes alış verişim hızlandı yutkunamaz oldum adam odaya kamera koymuş olmalı yoksa onun orda olduğunu nereden bilecekti ki ?
Ayağa kalktım ona doğru ilerledim onu bana ver dedim ve elindeki bıçakla bana vurdu yüzüm kanamıştı burada rahat dur ben bırakacağım zaman zaten seni bırakırım. Dedi ve odadan çıktı ben öyle kanayan yüzümü tutarken arkasından öylece baktım çıkar çıkmaz kapıya doğru yöneldim ve kapıya vurup bağırdım.
- LANET OLSUN LANET OLSUN LANET OLSUN !!!!
- KAHPE HAYATIN PİÇ İNSANLARI Birgün bunun acısını hem o koduğumun doktorundan ve senin gibi şerefsizlerden çıkartacağım !!!!
Deyip kapıya elimle vurmaya devam ettim bağırırken gözlerim dolmaya başladı.
Ve yeter yeter derken ağlamaya başladım yavaşça durdum ve sırtımı kapıya verip yere çöktüm ağlamaya devam ettim dişlerimi sıkarak kendime acı vermekten ilk defa zevk almaz oldum tekrardan bağırdım içimdeki öfke ve sinir duyguyla gözlerimden akar oldu cary iyi değildi bundan eminim o pislik herif onu zorla benden alıp beni buraya kapatıp cezalandırdığını sanıyor benim daha çok güçlendiğim olmayan aklından bile geçmiyordur bu olanların hepsini hepsine teker teker ödeteceğim.
Ağlamaya devam ettim ve hiç utanmadım. Göz yaşlarım durana kadar bekledim ve durduğunu hissettiğimde ayağa kalktım ve derin bir nefes aldım kafamı çevirdiğimde kamerayı gördüm.
Kameraya doğru yaklaştım.
- burdan çıkacağım ve bu lanet olası kamerayı senin bitarafına monteleyeceğim ozaman daha zevk alacağın şeyler izlersin .
Deyip orta parmak yapıp ışığı kapattım .
