Yorgundum .
Bugün uyandığımda çok halsizdim elimi kaldıracak halim yoktu. Gözlerimi açtığımda direk Cary 'e baktım o hala uyuyordu. Hemşire birden odaya girdi bugün bir gezinti olacağını söyledi hazırlan diyip çıktı. Bana özel miydi merak etmiştim üstümü giyiniyordum. Doktor odaya daldı. Bağırmaya başladı. Benimle niyeti neydi bu psikopatın. Omzuma dokundu çek elini derken yüzüne tokat attım. Birden gülmeye başladım sen şimdi görürsün komik neymiş dedi ve kapıyı hızlı bir şekilde çarpıp gitti. Ne yapabilirdi yine iğnemi yapacaktı yok olan canımı acıtamazdı artık. Üstümü giyinip hemşirenin çağırmasını bekledim. Cary uyanmıştı ona hazırlanmasını söyledim benden utanıyordu. Burda giyinemem ben dedi. Kapı kitli çıkamam dışarı dedim arkanı dön ozman dedi gülerek arkamı döndüm. Cary önüne dönebilirsin artık dedi. Okadar güzel olmuş ki ama saçları hala önündeydi, yüzünü merak ediyordum. Saçını toplasana dedim. Birden gözleri doldu ağlamaya başladı neoldu neden ağladın şimdi dedim? Ben, ben saçımı hiç toplamadım
hep annem toplardı dedi. Konuşurken sesi titriyordu yanına gidip ona sarıldım ben toplarım istersen dedim göz yaşını sildim saçını küçük bir topuz yaptım ve yüzüne baktım gözleri okadar güzel parlıyordu ki göz yaşları gözlerini yaralıyordu.
Ağlama artık dedim gel benimle dedim ona gökyüzünü gösterip annen orda belki de yanında ağlama o yüzden çünkü onuda üzüyorsun mutlu ol gül oda mutlu olsun dedim gözlerimin içine baktı ve sımsıkı sarıldı gülüyordu hissettim . Hemşire odaya girdi. Cary gel hadi dedi bende kapıya doğru yürümeye başladım hemşire sen gelmiyorsun neden diye sordum? Doktor dedi seninle bir işi varmış ondan gelmiyorsun dedi. Sinirlendim kapının kulpunu kırdım bende geliyorum benimde hakkım anladınmı! Diye hemşireye bağırdım kapıdan çıkıyordum doktor önümü kesti
hiçbir yere gitmiyorsun beyefendi dedi. Cary bende gelmek istemiyorum diyip durdu. Hemşire onu zorla götürdü. Cary'nin gözleri arkada kalmıştı. doktor yakamdan tuttu beni yere itti ve kapıyı kitledi. Ayağa kalktım ne yapıyorsun sen? dedim. Kes sesini! Dedi . Üstüme doğru yürümeye başladı duvara çarptım iyice yaklaştı yüzüme bir tokat attı bana mı güldün dedi evet dedim birdaha vurdu acıdımı!!
Diye bağırdı hayır dedim bukez kafamı tutup duvara vurdu yüzüme yumruk atmış Allah' ın cezası gülmeyeceksin artık bana ben ne dersem onu yapacaksın!! Dedi kafam, burnum, ağzım kaynıyordu. Gözlerim kapanmaya başlamıştı. Bayılıyordum yada ölüyordum.
Umarım ölüyorumdur dedim içimden. Doktorun kahkaha atarak güldüğünü görmüştüm. Canım hiç acımamıştı, sadece sinir , öfke vardı yine içimde . Bayılırken içimden tek bir şey geçti kardeşim mutlumuydu ?
Uyandığımda kendime kızmaya başladım neden ölmedim deyip durdum.
Sağıma soluma baktım burası benim odam değildi. Karanlıktı hemde çok. Hareket edemiyordum, kimse yokmu! Diye bağırdım odananın karanlık tarafından bir ses geldi neoldu korktunmu ?
Diye şaşkın gözlerle sesin geldiği yere doğru baktım bana doğru yaklaştı birden çıkınca korktum . Meğersem psikopat doktormuş yinemi sen ? Diye sordum iyice yaklaştı kafama parmağıyla itti bende parmağını tutup geriye doğru çevirdim oracıkta kıvranıyordu.
-Noldu sanırım yine canın yandı ne kadar eziksin lan biraz cesur ol birdaha bana tırnağını o bile sürme verdiğin tek mikrop üzüntü oluyor !!!
Dedim ve parmağını bıraktım.
-Sen bu yaptığını ödeyeceksin şimdilik gidiyorum bı süre bu odada kal aklın başına gelir belki...
Diyip deli diye bağırıp çıktı. Arkadasından gittim ama kapıyı suratıma kapatmıştı "AAAAAA YETER ARTIK LANET OLASI HAYATIMA" diye bağırıp sağ solda ne gördüysem fırlattım. Yere çömeldim başımı kollarımın arasına aldım ve sanki Bursa kalınca akıllanacağım olmayan aklımın deli olduğunu söyleyen bir pezevenkimi dinleyecektim. Birden oda buz kesilmişti...
Köşeden bir ses geldi. Arkadaşım gelmişti okadar şaşırdım ki onu görmeyeli baya zaman olmuştu yanıma oturdu neden buradasın? Diye sordu sus !! Diye bağırdım ayağa kalktım nerdeydin sen ? Neden hiç merak etmedin beni ? Nereye gittin ? Diye bağırdım ona. saçlarımı çektim, ağlamaya başlayacaktım ki kendimi zor tuttum.
Sakin ol dedi omzuma dokundu seni koruyordum dikkatli ol benim haricimde kimseye güvenme. Gitmem gerek sakin ol dedi arkamı dönmemle o orada bile yoktu. Canımın yanmasından sıkıldım lanet olsun!!! Diye bağırdım.
Ne demek istedi, neden öyle dedi ? Oradaki yatağa oturdum, sağa sola baktım, sonra kafamı dizlerimin arasına aldım.
Hastanenin bodrum katındaki hastaların yanındaydım kapının parmaklıklarından görmüştüm. Hala gelmemişlerdi.
"Yalnızlık"
kelimesi beni anlatıyordu. Ağlamaktan bıkmıştım erkeksin sen ağlama diyen doktor beni karanlık odaya kapatarak tedavi etmeye çalışıyordu. Deli olmadığımı birkez daha anladım sadece korkuyordum kendi odamda yanımda Cary vardı enazından. Sustum sessizce öyle durmaya devam ettim kaç gün belki ay belki yıl oldu bu tımarhaneden çıkmayalı. Bugün ilk defa çıkacaktım doktorun sayesinde daha dibe battım.
Birden göz yaşlarınımın yanaklarımdan sızdığını hissettim. Göz yaşlarım ful öfkeden oluşuyordu. Yatağa yattım battaniye bile yoktu üşüyordum sessizce öyle durdum duvarın dibinde odadan daha karanlık bir şey vardı dikkatlice baktım zavallı öleceksin diyip duran birşey vardı. Yine o siyah adam mı gelmişti. Aldırmadım arkamı dönüp uyumaya çalıştım arkamdaydı emindim nefes alışını dinliyordum çünkü. Tüylerim diken diken olmuştu gözlerimi sımsıkı kapattım.
Saçıma dokunuyordu titredim birden.
Sessiz bir şekilde Kulağıma o seni öldürecek!!! Dedi. Onun gittiğini odanın birden buz kestiği zaman anlamıştım
Bütün gün tavana baktım. İlk defa o gece titreyerek uyumuştum...
