Love is.... (Chanbaek,Dika,Chansoo,Kaibaek)
💘💘💘
အိမ္မႈကိစၥအဝဝပီးသြားပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ျခံထဲကခံုပုေလးေပၚတြင္ထိုင္ကာ ျခံတံခါးအားေငးၾကည့္ေနမိသည္။ jongျပန္လာမွာကိုေမ်ွာ္ေနတာပါ မဂၤလာဦးညထဲကဒီေန႔ေန႔လည္ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ jongျပန္မလာေသးတဲ့အတြက္ sooေရာjongရဲ႕အေမပါ စိတ္ပူေနရၿပီေလ။ ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲစက္ပိတ္ထားတယ္နဲ႔ပဲတိုးေနတာ
"သားဒီေန႔...ျပန္လာမယ္ဆိုတာ...အေမယံုတယ္...."
sooရဲ႕ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ေျပာလာတဲ့အေမ့စကားေၾကာင့္ ျပံဳးျပကာ
"sooကိုမမုန္းဘူးလားဟင္....ညီအစ္မအရင္းလိုခ်စ္ခင္ရတဲ့သူရဲ႕ခ်စ္သူကို....အတင္းအၾကပ္အရယူထားတဲ့sooကိုမမုန္းဘူးလားဟင္😢.....
အေမ့သမီးပမာခ်စ္ခင္ရတဲ့baekဆီက...jongကိုအခုလိုလုယူခဲ့လို႔အေမမုန္းဘူးလားဟင္....sooေၾကာင့္အားလံုးစိတ္ဆင္းရဲေနရတာျမင္ရေတာ့....
sooေနာင္တရလာပီ😭...."
ငိုရင္းေျပာေနတဲ့sooရဲ႕လက္ကေလးအားဆုပ္ကိုင္ကာ
"မမုန္းပါဘူးကြယ္....တကယ္မမုန္းဘူး....baekေလးကိုသမီးအရင္းလိုခ်စ္ေပမဲ့....အမွန္တိုင္းေျပာရရင္လဲေခြၽးမေတာင္ေတာ္ခ်င္ခဲ့တာ...baekေလးကအရမ္းလိမၼာေရးျခား႐ွိတဲ့ကေလးေလ.....သားနဲ႔လဲခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ့....ဒါေပမဲ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးသတိမထားမိတဲ့အခ်က္တစ္ခု႐ွိေနခဲ့တယ္......"
သိခ်င္စ္ိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားၾကားsooေခါင္းေလးေမာ့ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ jongရဲ႕အေမကျပံဳးကာ
"သားနဲ႔baekေလးတို႔ရဲ႕အခ်စ္က....၁၅၀၀အခ်စ္မဟုတ္ဘဲ၅၂၈ျဖစ္ေနတာပဲ....အခုေတာ့သားရဲ႕ဖူးစာဖက္ကသမီးေလ...အခုခ်ိန္မွာသားကသမီးကိုအထင္လြဲပီးမုန္းေနသေယာင္ျဖစ္ေနေပမဲ့...တျဖည္းျဖည္းခ်စ္လာမယ္ဆိုတာအေမယံုတယ္....အဲ့ဒါေၾကာင့္မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္....ကဲ...ရယ္ျပပါဦး...."
ေႏြးေထြးစြာျပံဳးရင္းsooပါးျပင္ထက္က
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းအားသုတ္ေပးရင္း sooရဲ႕ပါးႏုႏုေလးအားကိုင္ကာ ေျပာလာေသာေၾကာင့္sooႏွစ္ႏွစ္ကာကာရယ္ျပလိုက္တယ္ နာက်င္မႈေတြလဲတဝက္ေလာက္ ေလ်ာ့က်သြားသလိုပင္
ထိုအခ်ိန္မွာပဲအက်ႌဖ႐ိုဖရဲႏွင့္
နႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးမွာေသြးစို႔ေနေသာပံုစံျဖင့္ ျပန္ေရာက္ေသာjong လက္ထဲမွာလဲတခုခုကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္
ဆုပ္ကိုင္ထားပံုရသည္။ ဘာမွန္းေတာ့မသိ
