updateလုပ္တာၾကာသြားတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
တေျဖးေျဖးနဲ႔အေရးအသားညံလာလို႔လဲ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္😢
💘💘💘
နာက်င္မႈကေက်ာ႐ိုးတေလ်ွာက္ ပက္လက္လဲေနသျဖင့္ တေတာင္ဆစ္ျဖစ္ေထာက္ကာ ထဖို႔ႀကိဳးစားလဲအလကားပင္။ နာက်င္မႈကိုအံႀကိတ္ကာတင္းခံေနေသာ္လဲ ဘယ္လိုမွမခံႏိုင္ေအာင္နာက်င္လြန္းသည္။ သို႔ေပမဲ့sooစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေလာကအလယ္ေျခေတာင္မခ်ရေသးတဲ့ ကေလးေလးတခုခုျဖစ္သြားမွာကို အစိုးရိမ္ဆံုးျဖစ္သည္။
"soo..."
jonginသူ႔အားေခၚေနေသာအသံ ေက်းဇူးျပဳၿပီး
"soo....ေန့လည္စာအဆင္သင့္ျဖစ္ပီ...sooဘယ္မွာလဲ..."
sooကိုမေတြ႔လို႔လိုက္႐ွာေနပံုရတဲ့ jonginအသံသဲ့သဲ့ 'sooဒီမွာ....' အသံထြက္မလာတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဒါသထြက္လာမိသည္။
အသက္ရႈက်ပ္လာကာ တကိုယ္လံုးလဲေခြၽးမ်ားျဖင့္ရႊဲနစ္ေနသည္။
"soo!!!...."
အိမ္တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ပန္းျခံထဲမွသူ႔အားေတြ႔သြားပံုရတဲ့jongin အျမန္ေျပးလာေနေသာjonginပံုရိပ္က sooမ်က္ဝန္းထဲဝိုးတဝါး sooမ်က္လံုးေတြေလးလံေနပီ။ sooကိုေပြ႔ခ်ီ၍ေျပးေနေသာjongin ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အေမွာင္က်သြားေတာ့သည္။
ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္အေျခအေနက အျမင့္ေပေပါင္းမ်ားစြာကခုန္ခ်လာတဲ့သူလို jonginႏွလံုးသားျပုတ္က်မတက္
တုန္ခါေနသည္။ ေပါင္မွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ေသြးစီးေၾကာင္း ေမ့ေျမာသြားပီျဖစ္တဲ့ sooကိုေပြ႔ခ်ီကာ ေဆးရံုသို႔အျမန္သြားသည္။ လမ္းတေလ်ွာက္jonginဆုေတာင္းေနသည္က sooဘာမွမျဖစ္ေစရန္ပင္။ သူ႔ေၾကာင့္sooဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္ရတာဟု jonginကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္ေနမိသည္။ ေဆးရံုေရာက္သည္ႏွင့္
ဆရာဝန္မွလုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည့္
စမ္းသပ္စစ္ေဆးကုသမႈျပဳလုပ္ပီးသည္ႏွင့္ သူ႔ဘက္လွည့္ကာ
"ကံေကာင္းေထာက္မစြာ....မိခင္ေရာကေလးပါအႏာၱရယ္ကင္းသြားပါၿပီ...."
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ဆရာရယ္...ေျပာမျပတက္ေအာင္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...."
