De Levensedelsteen

Oud Chinees vrouwtje

'Ik moet misselijkheidstabletten meenemen, godverdomme.' piepte ik nadat mijn misselijkheid was opgetrokken en we weer geland waren. Shui keek rond met een bijna nostalgische blik in haar ogen. Of ze was gewoon triest en verbeelde ik me het. Ik was niet meer in het moeras, maar in een soort traditionele Japanse achtertuin. Weet je wel, met vijvers, lelies en bruggetjes her en der.

'Dit is bending.' zei Shui ineens en ze hief haar handen naar een klein vijvertje. Ze hief haar handen omhoog, en ik hoop dat je me nu niet in een gesticht of een afkickkliniek opsluit, maar het water uit dat vijvertje kwam omhoog als een soort extra large fontijn en vreemd genoeg bleef het daar hangen. Shui liet haar handen vallen en het water viel gelijk, alsof de zwaartekracht er weer vat op kreeg. Natuurlijk werd ik kletsnat.

'Dàt is waterbending. Er is ook vuur, aarde en luchtbending. Dat is ongeveer hetzelfde, alleen bij vuur en luchtbending creër je het zeg maar. Je kan dan vanuit het niets een vlam creëren.' ik staarde haar bewonderend aan.

'Kan je dat me leren? Ik bedoel, als je wilt..' zei ik verlegen.

'Daarvoor ben je hier, maar eerst moet je een aantal dingen weten. De wereld waar jij in leeft, is niet e jouwe. Jij bent net als ik. Wij zijn eén. Net als al je andere vorige levens heb jij je eigen geest en geschiedenis, maar we hebben allemaal een paar dingen gemeen.

Wij zijn de avatar.'  zei Shui.

'Ja, over dat, wat is een avatar? Bedoel je soms een profielfoto op een website?' ik stopte. 'Wacht, ik ben toch geen profielfoto op een website?' vroeg ik in paniek.

'Wat?' vroeg Shui niet begrijpend.

'Laat maar.' mompelde ik beschaamd. Ik was blij dat Tucker hier niet was (waar ik ook was) want hij zou helemaal gek worden als hij wist dat hier geen technologie was.

'De avatar is de brug tussen de normale wereld en de spiritwereld. Sommigen zeggen dat we half spirit zijn.' man, je moest eens weten. 'Anders dan normale benders kunnen wij alle elementen beheersen. De rest van de wereld kan geen bending of maar eén element manipuleren.'

'Je zegt steeds wij. Zijn er behalve jij ook nog andere zoals ik? Levend en zo?' vroeg ik, hopend dat dit geen je-bent-onze-laatste-hoop-je-bent-de-enige-van-je-soort-achtig verhaal zou worden.

'Nee. Er kan maar eén avatar zijn. Als die dood gaat, word die herboren in een andere avatar, en zo gaat de cirkel rond.'

'Waarom ben ik dan hier?' vroeg ik.

'Normaal leren avatars de elementen sturen van normale benders in onze thuiswereld, maar aangezien die er bij jou niet zijn, moet ik jou lesgeven. Je bent bewaker van de vrede meisje. Je moet jezelf kunnen verdedigen.' ik staarde naar de grond. Dit was zelfs nog vreemder dan mijn "laatste hoop" theorie. Ik durfde te wedden dat je zelfs als je high bent, niet dit soort visioenen hebt. Anders was ik vast in aanraking gekomen met een of andere chinese drug. Want alles hier leek oud-Japans of-Chinees. Shui zag eruit als een soort princes in een blauwe bontjurk. Wacht, eigenlijk koningin want ze leek ergens in de vijftig ofzo. Ging dit vrouwtje me leren om de elementen te manipuleren? Tuurlijk, en het Vrijheidsbeeld en de Eiffeltoren waren aan het daten. Tuuúrlijk.

Waarschijnlijk wist ze wat ik dacht want ze grijnsde naar me.

'Kom maar op.' zei ik.