De Levensedelsteen

mini spookscherm

Toen ik thuiskwam besefte ik met een shock dat ik mijn fandom accounts al een eeuwigheid niet meer had ge-updated!

Ik rende naar mijn computer maar halverwege een gang in mijn enorme huis struikelde ik.

'Godver pap!' vloekte ik. Waarom liet hij toch altijd die Football spullen slingeren?

We konden potverdomme een  werkster inhuren als we wilden!

Geïriteerd rolde ik mezelf om en stond op toen ik wat vreemds zag.

mijn vaders afschuwelijke buste van zichzelf was omgevallen en liet een klein gat zien met een trap.

Ik fronste.

Dit kende ik niet. Was het misschien een geheime fanclub bijeenkomst plek?

Ik zag een ladder en klom naar beneden.

Als je het soms wilt weten, ik kwam niet in zo'n stereotype koude vochtige kelder terecht.

Ik plofte op de grond en keek rond.

Hé, ik kende dit!

Dit was het lab waar ik half spook werd! Vreemd genoeg was ik er daarna nooit meer geweest.

Waarschijnlijk omdat Danny alles al kon uitleggen.

Ik had een veel minder gevaarlijke manier gevonden voor info en om eerlijk te zijn nam ik die liever.

Waarom dat gevaarlijk?

Hallo, het was een lab.

Onder de grond. Geheim. Creepy.

Ik zag het spookportaal en ik grinnikte. Ik kon Danny nu opzoeken en dan konden we met z'n vieren door de spookzone zweven.

Sam had me wel eens verteld over die plek.

Ze zei dat als je die niet gezien had, je een deel van je leven niet had geleefd.

Ik liep naar het spookportaal met de groen-zwarte rondraaiende massa.

Ergens was het wel grappig want dit lab was bijna het zelfde als bij Danny. Als je er over nadacht was dat ook best triest.

Er lagen overal netjes opgeruimde kolfen, heel anders dan bij Danny.

Hij vertelde altijd dat het ectoplasma soms bij hem brande en daarom was ik blij dat het vreemde groene goedje hier niet lag. Op de grond niet, bedoel ik.

Ik liep naar het portaal toe en raakte de massa aan. Het draaiende spul voelde grappig vochtig aan. Het was niet nat alleen op een of andere manier koel en vochtig.

Een beetje als mist dus.

Ik zuchtte.

Oh papa, waarom vertelde je me niet over dit lab? Dus je hebt een hobby, oke, maar daar hoef je je toch niet voor te schamen?

Klaarblijkelijk vond hij van wel.

Ik keek op een tafel en behalve kolfen met chemish spul erin zag ik ook nog een paar plasma geweren.

Ik fronste. Waar kwam dat vandaan?

Dit was niet goed. Misschien moest ik later terug komen uit school.

Ja, samen met mijn vrienden!

Ik rende terug naar het gat en sloot het zorgvuldig af.

Niemand hoefde te weten dat ik hier was geweest toch?

Toen ik op school was tijdens de pauze, de volgende morgen was ik teleurgesteld.

'Nee.'

'Waarom? Ik ben altijd naar jullie huizen geweest! goed ik geef toe dat een geheim lab in je kelder eng is maar dat heb jij ook!' zei ik wijzend naar Danny.

'Uh, ja, maar die is niet verborgen!' Oeh, goeie.

Hij boog zich naar opzij en haalde iets uit zijn thuis.

Hij gaf me een plat vierkant pakketje.

'Eh...bedankt? Verwacht je de boxghost ofzo?'

'Het is een porteble spookschild.

Voor in je kamer, als je ooit word aangevallen door een spook en een veilige haven nodig heb.' Ik trok een wenkbrauw naar hem op.

'Sam en Tucker hebben er ook eén en mijn huis is praktisch een groot spookschild dus..'  ik stopte het pakketje weg en nam me voor ook iets voor hun te kopen.

'Dus, hoe staat het met je boekenvriendjes?' plaagde Tucker me. Zwaar verondwaardigd keek ik hem aan. 'Pardon? Ze gaan allemaal door zware tijden! Mag ik een beetje respect?'

'Oh, natuurlijk. Zoals wat? Gebroken harten?'

'Dat ja, en rouw, liefdestriangels, kapotte toekomsten, constante angst, moet ik nog doorgaan?'

'Oftewel meidengezeik dus.' zei Danny en hij en Tucker gaven elkaar een high-five.

'Net zoals jij met je PDA? Want ik kan me niet herinneren je ooit niet bezorgd om dat ding gezien te hebben.' kaatse ik terug en dit keer deden wij een high-five. Zo bleven we door kibbelen totdat de LunchLady kwam en Danny met haar vocht.

Dagelijkse routine. Eenmaal thuis installeerde ik het platte apparaat in mijn kamer en bedacht wat een leuke vrienden ik had.