De Levensedelsteen

Dames en heren, onze opvoedcurcus

'Evy? Evy ben je daar?' klonk een vertrouwde stem.

Ik zat nog steeds in de kelder, te kijken naar mijn handen.

Ik voelde armen om me heen geslagen worden.

'Luister, ze bedoelden het niet zo, het zijn vast je spookkrachten. Danny heeft zijn ijskracht en jij hebt vuur. Dat is juist cool! Je hebt nooit meer een barbeque nodig!' grapte Jazz.

Ik keek haar met mijn waterige ogen aan. Dus Danny had haar over mij verteld. Lekker dan. Geweldig.

'Je vindt me een freak, of niet soms?' snifte ik. Ze hielp me overeind en knuffelde me.

'Helemaal niet. Je bent speciaal. Danny, Tucker en Sam moeten daar gewoon nog even aan wennen.'

Dat was heel aardig van haar maar dat klonk net alsof ze me uitlegde dat ik een volwassen vrouw was en dat mijn ouders dat niet wilden zien.

'Dank je Jazz. Ik ga naar huis.' en ik liet haar zo achter.

Natuurlijk had ik daar na twee minuten al weer spijt van, maar toen ik terug ging was Jazz al weg.

Ik had niks beters te doen dus ik ging naar huis.

Eenmaal daar nam ik niet de moeite om de trap op te lopen en vloog zo door het plafond naar mijn kamer, waar ik tot na het avondeten bleef liggen.

Na een tijd hoorde ik mijn mobieltje afgaan.

Ik fronste.

Het was van Danny.

"Sorry van eerder. Uitpraten op chat?"

Wat zou hij willen?

Ach, ik kon er alleen maar beter van worden.

Ik liep naar mijn computer en opende de chat.

Danny was al online en terwijl de video contact maakte vroeg ik me af of pap me zou horen.

Ach, zijn kamer was zo'n beetje aan de andere kant van het huis, het zou wel loslopen.

'Evy?' Sam's stem trok mijn aandacht.

'Hey Sam. Eh..zijn Tucker en Danny er ook?' ze knikte.

'Tucker werd net aangevallen door spookbloemkool en Danny helpt hem met schoonmaken.' ik fronste.

'Spookbloemkool? Serieus?' ze lachte een beetje.

'Ik weet het. Hey, hoort je vader je niet?' vroeg ze. Ze nam een slok uit een glas waar zo te zien cola in zat.

'Neuh. Zijn kamer is aan de andere kant van het huis, en anders denkt hij dat ik aan het bellen ben of zoiets.' ik zuchtte. 'Wat is er Sam?'

'Eerst wil ik zeggen dat je een schattige kamer hebt, maar eigenlijk willen we onze excuses aanbieden. We gaven je het gevoel dat je een monster bent, terwijl je gewoon een speciale gave hebt.'  ik glimlachte ineens.

'Jazz?'

'Jup.' zei ze en ze gaf haar cola een blik.

'Hoe?'

'Wat denk je?'

'Opvoedingsspeech?'

'Bingo.' ik lachtte. Ik kende ze te goed.

'Dus, morgen, alles weer goed?' vroeg Sam zogenaamd casual. Ik wist dat ze vroeg of ik hun vergaf. Djeez, zo erg was het nou allemaal ook niet! Kijk wat Katniss allemaal heeft meegemaakt..

'Tuurlijk. Maar jullie trakteren bij de Nasty Burger. Ik ben namelijk blut.' grijnsde ik.

Sam rolde met haar ogen.

'Echt waar? Meen je dat nou?'

'Jup.' grijnsde ik.

'Evelynn! Met wie praat je daar?' hoorde ik mijn vader roepen.

'Videochat pap!' riep ik terug.

'Snel, klik weg!' zei Sam.

'Tot morgen!' ik zwaaide naar haar en klikte de chat weg.

En later viel ik met een grijns in slaap.

zien jullie wel dat ik goed kan updaten? punt voor mij! lol, ik maak gewoon een grapje, ik hoop dat dit goed was!