Karşımda bal gözleri görmeyi hiç beklemiyordum ve belimdeki elleri her aklıma gelişinde daha da kızarıyordum. O bana yarım gülümsemesiyle bakarken ben sarhoşluğun verdiği sersemlikle mayhoş mayhoş barkına bakıyordum.
"Bu ne büyük tesadüf böyle"
"Yaaa ne demessin bende dedim partner değiştirme gelse de barkının kollarına şöyle kendimi bir atayım dedim işte ne yaparsın hayat" ben böyle konuşunca muzip bir ifade ile güldü. Biz dans etmeye devam ederken artık uykum gelmeye başlamıştı ve kafamı dik bir şekilde tutamıyordum ve dans müziği de buna hiç yardımcı olmuyordu kafamı barkın'ın omzuna koyup öyle dansa devam ettim. Kafamı omzuna koyduğumda ilk önce kasılmıştı ama benim bu hareketimden dolayı o da beni daha çok kendine çekmişti ve belimdeki elleri daha sıklaşmıştı.
"Barkın masaya gidelim mi? Çok uykum geldi eve de gitsem iyi olur ya" ağzımdan kelimeler yayvan bir şekilde çıkmıştı içkinin etkisi ile ama inşallah beni duymuştur.
"Tamam hadi gel" beni tutmaya devam etmişti ama ondan ayrılıp kendim yürümek istiyordum çünkü bütün okul burdaydı neredeyse herkes bize bakıyordu barkından ayrılıp kendim yürümeye başlıcaktım ama başımın dönmesi ile barkın hemen belimi tuttu ve yürümeye devam ettik. Elini koyduğu yerler sanki alev alıyordu. Masaya geldiğimizde pamir ve derya yoktu. Sadece furkan masadaydı.
"Furkan,pamir ve derya nerdeler?"
"Derya çok fazla içki içmişti biraz kötü oluncada pamir onu eve götürdü"
Şimdi ben nasıl gidecektim. Mecbur kendim gidecektim. Masadaki çantamı alıp ayağa kalkıp adım atacaktım ki başımın dönmesiyle oturduğum yere geri çökmüştüm. Barkın birkaç dakika sonra geldi ve elindeki telefonu gösterek yanıma geldi.
"Pamiri aradım eve seni ben götürecem"
"Yaaa boşver ben kendim giderim sen partinin keyfini çıkar"
"Başlatma şimdi partiye ayakta duracak halin yok araba mı süreceksin birde"
"Bir şey olmaz ki ben hep sürüyorum" barkın bana şaşırmış bir halde bakmıştı ona omuz silkmekle yetindim. Barkın geldi ve beni kaldırıp masadan çantamı aldı arabanın yanına geldiğimizde kendi arabamı da görmüştüm.
"Eee benim arabam burda"
"Boşver arabayı çocuklar getirir arabayı"
Kafamı sallayıp arabasına bindim koltuğa oturdum ve kollarımı etrafıma sarıp koltukta daha yayılıp kendimi uyukunun o yumuşacık kollarına bıraktım.
Kolum dürtülünce gözlerimi zar zor açmıştım barkın karşımda duruyordu.
"Dolunay evini tarif et hadi seni evine götirim"
Evimin adresi telefonumda yazıyordu telefonuma bakmak için koltukta doğruldum ve çantamın içini karıştırdım ama yoktu arabada kalmıştı. Allah kahretsin! Şimdi ne yapacaktım ben.
"Telefonumda yazıyordu adres ama arabada kalmış" barkın arabayı inletecek bir şekilde kahkaha attı ve bana doğru döndü.
"Sen nasıl bir kızsın ya insanın evinin adresi telefonda mı yazar"
"Yaa ne bilim yeni taşındığım ezberlemeye fırsatım olmadı" barkın telefonundan birkaç yere tıkladı ve birisini aradı açmamıştı bir iki defa daha aramıştı ama yine açmamıştı.
"Pamiri arıyorum ama açmıyor seni benim evime götürecem mecbur" Ne! Barkının evine asla gidemezdim.
"Ne! Saçmala beni bir otele bırak ben orda kalırım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE
ChickLitKüçük yaşta istemediği bir suçu işleyip ailesi tarafından dışlanan bir kız düşünün ve bu suç yüzünden amcasının yanına gönderilen bir kızdır DOLUNAY. İleri ki yaşlarda onu ne beklemektedir ne görecektir bilinmez ama bunu da zaman gösterecektir.
