Kılıcın Ruhu

Çocuk Oyuncağı

"Hayır Adel, yanlış hamle!" diye haykırdı Kena usta.

Bir hafta boyunca yoğun bir çalışma içerisinde olan Adel, çalışmak için aslında ne kadar az bir zamanı kalmış olduğunu yeni anlıyordu.

Yaptığı hamlede bir kez daha başarısız olunca havada kalmış kılıcını yere indirdi ve başını umutsuzlukla sallayarak yere eğdi.

"Olmuyor Kena usta. Galiba başaramayacağım." diye mırıldandı. Nefes nefese kalmıştı ve vücudu terden sırılsıklamdı. Giydiği pelerin ise daha çok terlemesine sebep oluyordu. Gözlerini kararlılıkla Adel'e dikmiş Kena usta birkaç adım atarak Adel'e yaklaştı. Kılıcı tuttuğu elini kılıçla beraber sıkıca kayrayarak kılıç ikisinin göz hizasına gelinceye kadar kaldırdı.

"Hemen pes etme! Yoksa ölürsün!" diyerek kılıç olan eliyle Adel'i sertçe geri itti ve dönerek kılıcıyla Adel'e saldırdı. Bu ani hamleden Adel, son anda geri çekilerek kıl payı kurtulabilmişti. Bir müddet şaşkınlıkla ustasına bakakaldı.

"Her an uyanık olmazsan kaybedersin Adel, teknikten çok ruhuna ne kadar hakim olduğun daha önemli. Duygularına yenilme. Bedeninden çok ruhunla kılıca hakim ol." dedi ve tekrar saldırdı. Adel yine son anda kurtulabildi.

"Hadi Adel, uyuma!" diye bağırınca ustası, bir müddet ustanın gözlerinin içine  bakan Adel kaşlarını çatarak haykırdı. Nihayet kendini toparladı ve "Bunu sen istedin usta." diyerek saldırdı.

Her bir hamlesinde içinden gelen dürtülere dikkat ederek saldırıyordu. Rakibini iyi gözlemliyor ve onun hareketlerinden çok gözlerine bakıyordu. Gözleriyle olan temasını kaybetmiyor sanki ruhunu okuyordu.

Kena usta ise Adel'in her bir hamlesinde ona hayran kalıyor ve kendisinin yapacağı hamleleri bu kadar iyi tahmin edebilmesine her seferinde şaşırıyordu.

İkisinin kılıcı da tekrar havada çakışarak sabit kaldı. Nefes nefese kalan Kena usta ve Adel birbirlerinin gözlerine kenetlenerek yerlerinde kalakalmışlardı. Bu onlar için dinlenmeye bir fırsat gibiydi. İkisi de bir müddet saldırıda bulunmadı. Bu dengeyi bozan ise Kena usta olacakmış gibi görünüyordu. Kena usta kılıcını hızlıca çekerek etrafında döndü ve bu sırada kılıcı bir elinden diğer eline fırlatarak Adel'in kılıcını düşürmek için müthiş bir hamlede bulundu. Adel ustasının bunu yapacağını biliyordu. Bu rakibinin kılıcını düşürmek için müthiş bir hamleydi ve Adel artık uzayan bu maça ustasının bir son vermek istediğini anlamıştı. Bu hamleyi her yaptığında ustasına hayran kalan Adel bunu nasıl kendi lehine çevirebileceğini biliyordu. Beklenmedik bir şekilde o da kılıcını diğer eline fırlatarak Kena ustanın şaşırmasına sebeb oldu. İşte ustasının boş bulunduğu bu anda kılıcı iki eliyle kavrayarak yumruk olan eliyle Kena ustanın bileğine sertçe vurdu. Kena ustanın kılıcı yere düşmüştü.

Bir müddet ikisi de öylece kalakaldılar.

Nihayet Kena usta kendini tutamamış gülümseyişini gizleyememişti. Sarsakladığı yerden kendini toparlayarak olduğu pozisyonda donakalmış olan Adel'e yaklaştı. Adel de kendini toplamıştı.

Kena usta hayran kalmış bir ifadeyle Adel'in gözlerine baktı.

"Sevgili öğrencim, galiba elemeler için hazırsın."

***

Güzel bir pazar akşamı olduğunu düşünüyordu yatakhanenin penceresinden yıldızlı gökyüzünü izleyen Akça. Rüzgar hafif esiyordu. Bunaltıcı sıcağın ardından akşam serinliği çökmüştü havaya. Kafa boşaltmak için ideal bir ortamdı.

Bahçeden gelen tıkırtıları duyunca dikkati bahçeye kaymıştı. Etrafa biraz bakındıktan sonra karanlığın içinde okulun merdivenlerine oturmuş boşluğa rastgele taşlar fırlatan Adel'i gördü. "N'apıyor bu kız?" bakışı attıktan sonra onun konuşmaya ihtiyacı olabileceğini düşünerek yanına inmeye karar verdi. Okulun her yerine dağılmış serbest takılan öğrencilerin hiçbirine aldırmadan okul binasından dışarı çıktı. Merdivenin kenarına oturmuş Adel'e öylece biraz baktıktan sonra yanına ilerleyerek elini omzuna sertçe attı. Yumuşak bir sesle "N'aber Adel?" diyerek yanına oturdu. Adel'in canı sıkkın gibi görünüyordu.