Moja Decyzja | Sword Art Online

Rozdział 3

~*~

*Hirako*

Gdy kształty zniknęły zapanowała ciemność, a zaraz pojawiły się instrukcje. Oczywiście wybrałam język i ustawiłam wszystko na swoją wygodę. Ten sam login co zawsze i to samo hasło. Nie brałam udziału w beta testach, więc nie miałam swojej wcześniejszej postaci. Wpisałam swój nick "Hirako" i nawet nie mogłam wybrać wyglądu swojej postaci. Przynajmniej twarzy, ale ubiór mniej więcej mogłam sobie wybrać. Moje piersi oraz połowa brzucha była okryta fioletowym ubraniem z białym materiałem na piersiach, a do tego na to był założony ochraniacz. Moje spodenki były czarne, a na to był biały pasek. Na brzuchu również był pasek, ale granatowy i przytrzymywał fioletowy materiał. Brązowe rajstopy osłaniały moje nogi, a na stopach miałam czarne buty z fioletowymi paskami. 

Westchnęłam i kliknęłam "OK". Wszystko zniknęło, ale po chwili pojawiła się szara tabelka z napisem. "Welcome to Sword Art Online!". Zabłysnęło niebieskie światło i zabrało mnie do miasta początku.

Tak jak myślałam, moja budowa ciała pozostała taka sama jak w rzeczywistości. Jako broń początkową miałam jakiś miecz. Musiałam od razu zacząć wbijać level, w końcu byłam jeden dzień do tyłu. Wywołałam menu i weszłam w listę przyjaciół. Kliknęłam w napis "Dodaj znajomych" i wpisałam tam Nick mojej koleżanki. Miałam nadzieję, że przynajmniej to ona będzie. Była możliwość przy takim zapraszaniu napisania wiadomości.

"Yo! Nie wiem czy to ty, ale i tak napiszę. Jeśli to nie ty, a kto inny to przepraszam za niepokojenie. Przyjmij to zaproszenie, proszę! Nawet jeśli to nie ty, to mi to napisz. Żeby nie było wątpliwości, twoja przyjaciółka Tomo-chan!"

Wysłałam wiadomość i czekałam na odzew. Po kilku sekundach dostałam wiadomość, że zaproszenie zostało przyjęte, a zaraz potem wiadomość prywatną. 

"Tomoko! Do cholery jasnej co ty tu robisz?! W końcu podczas premiery byłaś w szpitalu!? Powinnaś wiedzieć co tutaj się dzieje!"

Wiedziałam, że będzie wściekła, ale ucieszyłam się na wiadomość o tym, że nie zmieniła nicku. Przynajmniej mogłam ją odnaleźć.

"Wytłumaczę Ci później. Gdzie jesteś?"

Musiałam się tego dowiedzieć by ją tutaj znaleźć. Miałam nadzieję, że jeszcze jest w tym mieście. 

"W mieście początku. Nie wiem co mam dalej robić!"

"Dokładniej?"

"Będę w Żelaznym Pałacu!"

Wywołałam mapę by dowiedzieć się gdzie to jest i już po chwili biegłam w odpowiednie miejsce. Gdy tam dotarłam rozglądałam się za moją blondynką. Nie wypatrzyłam jej w tym małym tłumie, ale po chwili poczułam jak coś przyczepia się do moich pleców.

- Tomo-chan!!!!!- Wykrzyczała dalej mnie ściskając.

- Nick!- Krzyknęłam na nią, a ta się zaśmiała.

- Przepraszam, Hirako-chan. Czyli jednak użyłaś tej nazwy.- Poprawiła się i mnie puściła, a ja odwróciłam się do niej.- Ale co ty tutaj robisz? I w ogóle co twój wujek sobie wyobraża!- Zatkałam jej buzię by nikt nie usłyszał. Nie chciałam by ktokolwiek wiedział, że jestem jego siostrzenicą dopóki się nie dowiem co on kombinuje. 

- Dobrze, że ty też, bo miałabym duży problem. Po pierwsze nie chciałam cię zostawić samej, a po drugie też chcę się tego dowiedzieć.- Wytłumaczyłam, a ona pokiwała głową.- Nigdy nie wspominał o tym. Ale teraz ma sens jego odmowa bym nie grała w tą grę.- Westchnęłam i spojrzałam na swoją przyjaciółkę. Znałam podstawy, ale ona pewnie nie.- Znasz podstawy?