A Night of Fate

Chapter 10

Kababalik lang ni Seth sa opisina ng umagan iyon. Miss na miss na niya si Chloe. Gusto na niya itong makita kaya laking taka niya ng hindi ito madatnan doon.

"Nasaan si Chloe?" tanong niya sa isang empleyadang naroon.

"Ahh, sir, nagresign na po siya. Hindi po ba niya sinabi sa inyo?" sagot nito.

Nagulat sita. "Nagresign?! bakit?!"

Natakot naman ang empleyada sa pagtaas ng boses niya. "S-sir, hindi po niya sinabi. Wala rin pong nakakaalam kung bakit." sagot nito.

Kaagad na tinawagan ni Seth ang cellphone ni Chloe pero nakapatay iyon. Pinuntahan niya ito sa apartment pero wala ng tao doon. Maging ang kaptid nitong si Cassey ay wala rin.He was being desperate.Hindi na niya alam kung saan hahanapin ang dalaga. Bakit ito umalis ng ganon ganon na lang? Bakit?

Nagpapakualunod si Seth sa alak sa loob ng penthouse niya ng biglang may pumasok. Si Stacy iyon.

"What happened to you? You look like a mess." anito sa kanya sabay kinuha ang bote ng alak sa kamay niya.

"Stace, I lost her. I lost her." paulit ulit niyan sabi.

"Lost who?" takang tanong naman nito.

"Chloe, iniwan na niya ako. And i don"t know why she left." puno ng pait na sabi niya.

"Well, i think i know why." anito.

Napatingin naman siya bigla dito. 

"I heard from my secretary na we're going to be engaged." anito.

"What?! Sinong may sabi?"

"Well, our grandfathers did." 

"No! That can't be. No offense but i don't love you i mean not in a romantic way. I love you like a sister."

"Same here. And you know i have a boyfriend in the States. So what are we going to do?" tanong nito sa kanya.

"Kakausapin ko si lolo." sabi niya rito.

Kinabukaksan nga ay kaagad siyang nagtungo sa mansyon ng mga Alcaraz sa Makati. Inabutan niyang nagpapahangin ang abuelo sa malawak na garden.

"lolo." tawag niya dito.

"Oh, Seth. What brought you here? Kamusta ang business trip mo?"

"Lo, ano po yung nalaman kong ipapakasal niyo kami ni Stacy."

"Paano mo nalaman?" gulat na tanong nito sa kanya.

"It doesn't matter kung pano ko nalaman. I won't marry her 'lo."

"What do you mean you won't? Pakaksal kayo sa ayaw at sa gusto niyo. Napagusapan na namin iyon ni Fausto."

"Pero hindi namen mahal amg isa't isa." matigas na sagot niya.

"Seth, I'm doing this for you're own good."

"Para sakin? o para sa inyo at sa kompanya?" puno ng pait na sabi niya.

"Hindi totoo iyan!" sigaw nito.

"Really? All these years wala na kayong inisip kundi ang mapalago ang kompanya. I obeyed everything that you wanted me to do kahit labag iyon sa kagustuhan ko. Everything in my life was already planned. Para akong isang tau-tauhan. Kayo ang palaging nasusunod."

"At hindi ka pa nagpapasalamat sa lahat ng ibingay ko sayo? I gave you the best things in this world"

"Yes. Everything except for one. You never really loved me as your grandson. You always looked at me with hatred. Ako pa rin ang sinisisi niyo sa pagkamatay nila mommy't daddy. I don't need those things para maging masaya ako. Ang gusto ko lang ay mahalin niyo rin ako.”

Para namang natauhan ang abuelo niya sa mga sinabe niya.

"Is that what you really think, Seth? That i never loved you?" tanong nito.

Napataas ang tingin niya at nakita niya ang sakit na gumuhit sa muka nito.

Bumuntong hininga ito. "Truth is, I really don't blame you for what happened to your parents." malumanay na sabi nito. "Seth, kung hindi ka minahal ng isang tao sa paraan na gusto mong mahalin ka niya ay hindi ibig sabihin hindi ka niya minahal. Maaring hindi ako perpektong lolo, maaaring hindi ko nga naibigay sa'yo ang lahat ng dapat o hindi ko alam ang tamang paraan para mahallin ka. But i love you apo, In my own way. I love you."

Natigilan siya sa siya sa sinabi ng abuelo.

"I only arranged you to marry Stacy because i think that's what's best for you. Pero kung hindi ka roon sasaya ay kakausapin ko si Fausto na hindi na iyon matutuloy."

"Talaga po?" Hindi makapaniwwala si Seth sa mga narinig.

"Yes, I may want what's best for you but i also want you to be happy." anito sa kanya saka ngumiti.

Sa sobrang saya ay hindi na niya napigilan na yakapin ito.

"Thank you lolo. Hindi mo po alam kung gaano ako kasaya ngayon."

"I'm happy that you're happy, Seth. Hala saluhan mo na ako sa pagkain ng almusal." pag-iiba nito ng usapan.

Siguro nga ay may mga taong hindi alam kung paano nila ipapakita ang pagmamahal nila para sa mga taong mahahalaga sa kanila. And truth is we all have different ways of showing our love to other people no matter how cheesy it is or awkward for some. Like his lolo Ed, hindi lang siguro ito showy at expressive pero pinapakita nito ang pagmamahal sa kanya through giving him everything he could ever wanted. Nasabi ni Seth sa kanyang sarili. 

Matapos ang mag-agahan sa bahay ng lolo niya. Nagtungo naman si Seth sa condo ni Stacy para ipaalam ang naging resulta ng pag-uusap nila ng kanyang lolo.

"Really? Sinabi iyon ni Lolo Ed?" masayang pagkukumpirma ni Stacy sa sinabi ng kaibigan.

"Yes. Ngayon ay isa na lang ang problema."

"What is it?"

"Hindi ko pa rin alam kung nasan si Chloe."

"Have you checked on her sa bahay ng parents niya?"

"No, I don't even know her parent's residence."

"Silly. Employee mo siya dati di ba? Bakit hindi mo tignan sa mga records niya?"

Oo nga, sa sobrang frustrated niya ay hindi na niya naisip iyon. Nayakap na lang niya si Stacy.

"Thank you Stace!" You're brilliant."

"I know." biro nito. "so what are you waiting for? Go get your princess." Pagtataboy nito sa kanya.

“I owe you one.”

“you owe me a lot.”

Nagpaalam na siya dito at saka umalis.

Habang nasa kote ay tinawagan niya si Mirna para hanapin ang personal documents ni Chloe sa opisina.

"I'm going to win you back Chloe." usal niya sa sarili.