~He is mine~

~Κεφάλαιο 7~

•Προσπαθω να ηρεμήσω την Παναγιώτα για να μου εξηγήσει τον λόγο όπου χαίρεται.

Π: "Λοιπόν άκου εδώ να δεις.Η Δήμητρα τα έφτιαξε με τον Χρήστο,η Εύα με τον Κωνσταντίνο,η Ανθή με τον Δημήτρη και η Κατερίνα με τον Γιάννη.Άσε σου λέω,μεγάλες εξελίξεις γινονται μετά την ένωση των παρεών μας".Εγω είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό γιατί τέτεια πράγματα δεν γίνονται.
Α: "ΜΙΛΑΣ ΣΟΒΑΡΑ!"την ρωτάω και της περνώ το κηνητο να δω το μήνυμα.Ειναι αλήθεια "ομγ δεν μπορώ να το πιστέψω".Παίρνω το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στην ομάδα που είχαμε στο ινσταγκραμ η παρέα των κοριτσιών.
Όλες μου απάντησαν ναι........δηλαδή τι φάση;😅 Βέβαια αυτό είναι καλό.Ποπο είμαι πολύ χαρούμενη.Τότε μου στέλνει μήνυμα ο Αλέξανδρος αν έμαθα τα νέα.
Αφού μιλήσαμε για καμιά ώρα μετά η Παναγιώτα έβαλε μουσική στο λάπτοπ μου και άρχισε να χορεύει.Τα στορις στο ινσταγκραμ ήταν πολλά😂.Είχα σκάσει στα γέλια με αυτό που έβλεπα,την Παναγιώτα να κάνει βλακείες.Μετά από όλο αυτό ξαπλώσαμε λίγο γιατί το απόγευμα ήταν η συνάντηση με την παρέα των κοριτσιών.

Το απόγευμα έφτασε αλλά με τέτεια ζέστη που να πας.Μάλλον για μπουγελο το βλέπω πάλι.Η συνάντηση έγινε κανονικά και μόλις τελειοσε γυρίσαμε σπίτι για βραδυνό.Στον δρόμο του γυρισμού κάτι ακολουθούσε εμένα και την Παναγιώτα.Εγώ φοβήθηκα στην αρχή αλλά μετά κατάλαβα τι ήταν.

Αν: "Αλέξανδρε......ξέρω ότι είσαι εσύ".
Αλ: "Μα πως το κατάλαβες;"με ρωτάει.
Αν: "Βασικά είδα τον αδερφό σου που κρέμεται σε εκείνο το δέντρο και ξέρω ότι όπου πηγένετε είστε πάντα μαζί.
Αλ: "Είδες που σου είπα να μην ανέβεις στο δέντρο".
Γ: "Νόμιζα ότι δεν θα με καταλάβουν"
Π: "Εγώ πάντως και η Αναστασία σε καταλάβαμε"λέει αγκαλιάζοντας τον η Παναγιώτα.
Αν: "Λοιπόν τι θέλετε και μας ακολουθήσατε";Τότε ο Αλέξανδρος έρχεται και μου δίνει ένα φιλί.
Αλ: "Βασικά είπαμε και στην υπόλοιπη παρέα να κάνει το ίδιο στα υπόλοιπα κορίτσια"λέει γελοντας.
Π: "Καλό!"λέει γελοντας η Παναγιώτα.
Αν: "Ναι αλλά τώρα πρέπει να φύγουμε,θα τα πούμε και αύριο"λέω και δίνω ένα φιλί στον Αλέξανδρο.
Π: "Εντάξει....θα τα πούμε αύριο"

Και αφού χαιρετήσαμε τα παιδιά συνεχίσαμε προς το σπίτι.Μόλις φτάσαμε στο σπίτι φάγαμε βραδυνό και ξαπλώσαμε.Εγω δεν ένιωθα πολύ καλά.Δεν ξέρω γιατί.Εβαλα θερμόμετρο για να δω μήπως αρρώστησα.Και όντως,είχα 38,9.Σχεδόν 39.Κοιμηθηκα ξεχωριστά με την Παναγιώτα για να μην την κολλήσω.Όλα το βράδυ δεν κοιμήθηκα,ψηνωμουν στον πυρετό.

_________________________________________

Επ τι γίνετε?

Ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το κεφάλαιο.

Τα λέμε στο επόμενο!❤