~He is mine~

~Κεφάλαιο 5~

•Εγώ δεν μπορούσα να κρατηθώ και άρχισα να χασκογελαω γιατί τα έλεγε τόσο μπερδεμένα που μέχρι και ο ίδιος γελούσε.Κάποια στιγμή πήρε ένα σοβαρό ύφος.....

Αλ: "Αναστασία θέλω να σου πω κάτι....."
Αν: "Εντάξει αλλά όχι τόσο μπερδεμένα"
Αλ: ".....εμ.....κοίτα τον τελευταίο καιρό....να....έχεις αρχίσει να μου αρέσεις......πολύ και δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου"μου λέει και είμαι σε φάση τι είπε;;;
Αν: "Περίμενε....με εγώ νόμιζα ότι κάτι έπεζε με την Λόρα......"
Αλ: "Τι.....με αυτήν την τσούλα,ούτε καν.......εμένα εσύ μου αρέσεις"
Αν: "Αααα εντάξει...........κοίτα.......κι εμένα μου αρέσεις πολυ"του λέω και κοκκινιζω.Τότε με αρπάζει και με φιλάει."ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ".....έλεγα από μέσα μου.Μόλις με άφησε με κοίταξε με αυτά τα τέλεια μάτια του και μου είπε "θες να τα φτιάξουμε;"Τότε τον κοιτάω κ γω λέγοντας του"ναι" και τον αγκαλιάζω.Το ίδιο κάνει και αυτός.Τοτε είδαμε το άλλο ζευγάρι να πλησιάζει.Η Παναγιώτα παρατήρησε ότι κρατιομουν χέρι χέρι με το Αλέξανδρο,έτσι κατάλαβε τι είχε συμβεί.Ειρθε και με αγκάλιασε......

Π: "Επ Αναστασία τι παίζει εδώ;"
Γ: "Ναι και γω αυτό παρατήρησα Αλέξανδρε"
Αλ: "Εντάξει εμ......έχουμε να σας πούμε κάτι"
Γ: "Τιι;"
Αλ: "Εγώ και η Αναστασία τα φτιάξαμε"μόλις το είπε αυτό ο Αλέξανδρος τα παιδιά έμειναν για λίγο παρ' όλο που το περίμεναν.
Π: "Οοο μπραβω παιδιά"
Γ: "Άλεξ μπραβω έκανες τέλεια επιλογή"
Π: "Και συ Αναστασία"
Το χαμόγελο μου δεν περιγράφετε το ίδιο και του Αλεξανδρου.Καθίσαμε λίγο ακόμα στο παγκάκι και αφού αντάλλαξα το τηλέφωνό μου με τον Αλεξανδρο φύγαμε.Μόλις φτάσαμε στο σπίτι γρήγορα αλλάξαμε και ξαπλώσαμε στο κρεβάτι μου μαζί με την Παναγιώτα.
Τότε άρχισε να με ρωτάει τι λέγαμε όταν καθόμασταν στο παγκάκι.Ε τι να κάνω της τα είπα όλα.

Π: "Τι........δηλαδή φιλιθηκατε κανονικά?"
Α: "Εε ναι.....όχι φάση κανονική......"
Π: "Αααα κατάλαβα......σαν το φιλί που μου έδωσε ο Γιώργος"
Α: "Ναι.......αλλά τώρα πρέπει να κοιμηθούμε"
Π: "Εντάξει.....άντε καληνύχτα!"
Α: "Καληνύχτα!"

_________________________________________

Επ τι γίνετε;

Ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το κεφάλαιο.

Τα λέμε στο επόμενο!