I Hate My Math Teacher! (Secret Kiss) [Short Story]

Chapter 3c

Ang mas malala pa nasa isang room lang kaming dalawa dahil occupied na daw lahat ng room swerte nalang kami dahil meron pang isang vacant room kaya wala na kaming nagawa kundi i take nalang yun.

Binigay na sa amin yung susi at pinuntahan na yung kwarto namin. Pagpasok na pagpasok napansin kong isang kama lang!

Waaaah! OMG! We’ll stay here tonight at matutulog kaming ng makatabiiiiiiii? O o O

*ba-dump* *ba-dump* *ba-dump*

“Kylie, you sure you’re ok?”

*shock*

Panong hindi ako magugulat eh ang lapit ng mukha nya sa mukha ko?!

“I’m o...kay now! I’m totally fine! I’m all cured na!!”

Napatalikod nalang ako at tinakpang ng dalawang kamay ko ang mukha ko. I can’t look at him in the face! Ano ba tong nangyayari sa aking kaabnormalan?!”

>////////<

“You... Can it be that you’re nervous?” tanong nya

O/////O

DYLAN’S POV

Kararating ko lang dito sa sasakyan dahil nagpaalam pa ako sa mga kaibigan ko na mauuna na kaming aalis. Gusto ko na ding umuwi eh, ihahatid ko pa pati sya sa kanila.

Nakita kong kakatapos nya lang makipagusap sa phone kaya tinanong ko kung si Julia yung kausap nya tama naman ang hinala ko.

Nasa byahe na kami at tama din ang hinala ko na magiging traffic ang hindi ko lang inaasahan sobrang tagal ng traffic parang hindi na kami umuusad eh, tapos umulan pa ng malakas.

Pansin ko na iba ang kinikilos nya hindi sya kumikibo at nakatango lang yung ulo nya.

Nagaalala ako kasi dahil sa sobrang traffic eh late ko na sya maihatid sa kanila kaya nang magsorry ako sa kanya na baka late ko na sya maihatid sa bahay nila napansin ko na ang putla ng mukha nya nagaalala ko na baka may sakit sya kaya naisipan ko na magpalipas muna ng gabi.

Kaya dumaan kami sa isang hotel para doon muna magpalis ng gabi at para makapagpahinga, bukas ko nalang sya ng maaga ihahatid sa kanila.

Kung iniisip nyong may balak akong gawin sa kanya. Sobrang mali kaya wag na kayong mag isip. Hahaha!

Dapat magkahiwalay kami ng room pero dahil occupied na lahat at maswerte kaming isa nalang ang natitira kinuha ko na, dahil mahirap ng bumyahe para maghanap pa ng ibang matutuluyan malakas pati ang ulan.

Nang nasa kwarto na kami napatingin ako sa kanya ganon pa rin ang itsura nya parang may sakit kaya lumapit ako sa kanya at tinanong kung ok lang ba sya.

“Kylie, you sure you’re ok?”

Nahalata kong nagulat sya pero ang sabi nya ok lang daw sya.

“I’m o...kay now! I’m totally fine! I’m all cured na!!”

Tumalikod sya sa akin at hindi makatingin sa mga mata ko kaya natanong ko sya kung...

“You... Can it be that you’re nervous?”

Halatang nagsisinungaling eh napaka obvious namang kinakabahan sya. Ha ha ha.

KYLIE’S POV

“You... Can it be that you’re nervous?” tanong nya

Halatang halata na nya ako sheeeet!

“NO! I’m not re..ally ner...vous. Not at all!”