Altı saattir personel alımı ile uğraşıyorlar, alacaklari yirmi kişi sekiz yüze yakın insan bekliyordu. Cv leri karıştırıp gelenler hakkında on bilgi edinirken gayri ihtiyarı birinde takıldı. Dosyadan çıkarıp önüne aldı.
Kapıda bekleyen görevliye seslenerek.
- Yusuf içeriye birini almadan Melisa Yürekli yi çağırırmısın dedi.
Elindeki cv ye baka kaldı. Kapıda rastladığı kız buydu demek. Ondan tebessüm edip gitti. Tanımışmıydı
?
Üç sene önce Londra aklına geldi. Mezuniyetinde görmüş ama daha görmemişti en son gördüğünde.
- Yoklar efendim. Galiba gitmiş.
Üzüldü Ali. Hemen elindeki kağıtları Songül Hanım a verip,
- Bu kıza mutlaka ulaşın yarin saat üçte beklediğimi iletin.
Yavuz beye dönerek.
- Arkadaş kimi seçiyorsan seç bir kişiyi bana bırak gerisini hallediniz. Başım ağırdı ben çıkıyorum dedi.
- Burada mı devam edelim yoksa salona mı geçelim dedi Yavuz.
- Fark etmez ama sen salona geç belki gelirim. Dinlenirim dedi.Ali masadan kalkıp telefon ve arabanın anahtarını alarak kapisini açıp koridora doğru yürümeye başladı. Kalabalık olduğundan yürümesi biraz zor olduğundan güvenlik görevlisi müdahale ederek yolunu açmaya çalışsada zoraki bir yürümeyle asansörün kapısına geldi. Tam kapıya yöneldi ki,
- Melisa Yürekli dedi gayri ihtiyari ağzından döküldü.
Koridorun yan tarafından yürüyerek salina salina Ali'ye doğru geliyordu. Yüzünde hafif bir tebessüm yorgunluğunu gizlemeye çalışıyordu. Kapı ile koridorun arasinda kaldı. Gözleri ve aklı Melisa'ya odaklanmış hareketsiz duruyordu.
- Merhaba, galiba sizin işiniz bitti gidiyorsunuz dedi.
Ali bir iki saniye sonra gözlerini üzerinden çekip
- Merhaba. Evet çıkıyordum ama benimle gelin dedi.
Geriye dönüp yine koridordaki kalabaliktan ite kaka odasina doğru yürümeye başladı. Arada arkasina dönüp gelip gelmediğini kontrol ediyor adımlarını ona gore ayarlıyor gibiydi.
- Hey Melisa Merhaba kuzum diye bir ses geldi.
Herhalde bir tanıdığı diye düşünerek koridorda yürümesine devam etti. Ofisinin kapisina gelmeden görevliye göstererek,
- Konuşması bittiğinde bana getir diye talimat vererek kapiyi açıp iceriye girdi.
Yavuz ve Songül Hanım toparlanmış çıkmak üzereydi.
- Hayırdır bir şey mi oldu dedi Yavuz.
- Yok Yavuz. Benim bir kisilik kontenjanim burda. Songül Hanım o cv yi alabilirmiyim. Melisa Yürekli az sonra gelir, dediğinde görevli kapiya vurarak içeriye girdi.
- Kapıda sizi bekliyor Ali Bey dedi.
- Az beklesin dedi. Yavuza dönerek.
- Siz ne yaptınız dedi.
- Aynı. Salona geçip devam edeceğiz dedi.
- Tamam. Ama sen bana üç kişi bırak.
- Tabi efendim diyerek kapiya yürümeye başladı.
- Songül Hanım bize iki kahve gönderirmisiniz diye tam çıkarken Songül Hanım a seslendi.
- Tabi efendim diye kapıyı kapatırken tekrar kapı açıldı.
Melisa girmişti.(Okuyan dostlar kurgu çok. Yorum ve fikirleriniz önemli. Teşekkür ederim.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zemheri'de Yanmak
General FictionHayat, Bazen güler bazen ise ağlar insana. Aslında farkının farkına varabilsek ağlayanda gülende kim olduğunu. Olumsuzluklar karşısında direnebilmektir hayat.