Εγω και αυτος?ΟΥΤΕ ΚΑΝ!!

Κεφαλαιο 18

Νικη- Αφησε με γαμωτο...

Δεν μπορώ να το πιστεψω αυτο... Του χώνω μια μπουνιά και φευγω κλαίγοντας...

Πηγα στο παρκο και εκλαιγα με λυγμούς... Πως μπόρεσε? Δεν πρόλαβε δηλαδη αλλα μου ειχε βγαλει ηδη το παντελόνι... Ευτυχως που δεν πρόλαβε...

Ο ανθρωπος που αγάπησα τοσο πολυ καταφερε να μου ραγίσει την καρδια... Δεν το αντεχω αυτο...

Μονο η Ζωή θα μπορεσει να με βοηθησει τωρα...

Νικη- Ζωη μπορω να κοιμηθω σπιτι σου αποψε?

Ζωη- Τι εγινε ρε κουραμπιέ?

Νικη- Ερχομαι να σου πω...

Στο δρομο για την Ζωη με επερνε τηλεφωνο ο Μαξ..... Η μάλλον τηλέφωνα. Οταν εβλεπα το όνομα του εκλαγα πιο πολυ... Πως μπόρεσε να μου το κανει αυτο?

Φτάνω στην Ζωη και χτυπαω... Παλι καλα ηταν μονη της... Μόλις την ειδα χώθηκα στην αγκαλια της και έκλαιγα με λυγμούς.

Ζωη- Ο Μαξ φταιει γιαυτο?

Εγνεψα καταφατικά...

Ζωη- Λοιπον... Ηρέμισε... Κατσε και οταν είσαι ετοιμη πες μου.

Δεν μπορουσα... Δεν μπορω τρέμω ολοκληρη.

Νικη- Ζωη... Πηγε να με βιάσει.

Ζωη- ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ?

Νικη- Αυτο που ακους...
Μου ξεφεύγει ενας λυγμος. Οταν το ακουω ολο και περισσοτερο ποναω... Γιατι Μαξ? Γιατι?

Πανω που τα φτιάξαμε και ολα ηταν ωραια.... Γιατι??

Ζωη- ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ. Μην του ξαναμιλήσεις. Και τελείωσε η ιστορία μαζι του. Φιλενάδα ξέχασε τον.... Θα σου κανει καλο!!
Το μονο που εκανα ηταν να κλαιω. Δεν μπορουσα να χειριστώ αυτη την κατασταση. Ηθελα απλα να φυγω. Μακρια απο όλους. Μακρια απο τον Μαξ.

Επομενη μερα

Πηγα σπιτι μου και ειπα στους γονεις μου οτι τωρα με τις διακοπες του Πασχα θα παω να μεινω στην γιαγια μου. Στην Αθηνα. Για να ξεχασω για λιγο αυτο που μου συνεβη.

[...]

Βρίσκομαι στο αεροπλανο κι πεταω για Αθήνα. Ακουω μουσικη και προσπαθω να ειμαι ήρεμη και να ξεχασω οτι εχει συμβει με τον Μαξ. Δεν θελω να μιλησω με κανενα.

Εφτασα Αθήνα. Μου έλειψε. Τι θέλαμε και ηρθαμε Θεσσαλονικη?
Πηγα στην γιαγια μου.

Γιαγια- Νικη μου, βρε για να σε δω. Εσύ μεγάλωσες!!

Νικη- Ετσι είναι γιαγια. Δεν θα ειμαι παντα το μικρο εγγονάκι.