Spring University (Editing)

chapter 30

chapter 30:one, two, three, four, five

''Harvy?''nanginginig kong hinawakan ang kanyang mukha at lumandas ang mga luha sa aking mga mata.

''yes, its me my princess.''sabi nya sa akin at hinawakan ang kamay ko, niyakap ko siya.

I knew it, nung una ko pa lang siya na kita sabi ko may kakaiba sa kanya at mukhang pamilyar siya sa akin, pero paano nangyari yun?

''but how come?''tanong ko sabay hiwalay sa yakap ko sa kanya.

hindi pa rin tumitigil ang pagbuhos ng mga luha sa mata ko dahil sa tuwa, dahil nasa harap ko na ngayon ang dati ko nang hinahanap.

he is my first love and at the same time my first crush.

''Yuri is just my poser name since the day Maxine died, my true name is Harvy, did you missed me?''paliwanag nya.

ngumiti sya ng nakakaloko matapos nyang sabihin ang huling katangang iyon, hinampas ko siya ng mahina at napangiti ito at maging ako.

''damn you, of course, pero bakit ka nawala nung 10 years old ako?''sabi ko sa kanya.

yes, iniwan nya kaya ako nung ten years old ako kasabay ng pagkawala ng necklace na ibinigay ni mommy.

''nagkaroon kasi ng gulo dito kaya bumalik ako dito at hindi na nakabalik pang muli, sorry kung hindi ako nakapagpaalam sa iyo ng mabuti, sorry sorry sorry.''pagpapaliwanag nya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko at tumagos ang kanyang luha.

damn, I can't see him crying because of a simple goodbye.

hinawakan ko ang kanyang pisngi gaya ng paghawak nya sa mga pisngi ko.

''shhh its ok, the important is that you are now here and you are always be there beside me, right?''masayang sabi ko sa kanya.

''of course my princess.''sabi nya at niyakap ako ng mahigpit.

napamulat na lang ako ng mata sa sinag ng araw, napainat ako bago umupo sa kama.

tiningnan ko ang tabi ko wala si Harvy ay este Yuri daw pala sabi nya, habang hindi pa daw naayos at nababalik sa dati Yuri daw muna ang itatawag ko sa kanya.

imagine 8 years kaming hindi nagkita, ang akala ko nun naksidente siya kaya hindi na siya nagpapakita sa akin nun.

pero ang importante ay ang taong una kong minahal noon at ang taong minamahal ko ngayon ay iisa.

at last I finaly see him.

tumayo ako sa pagkakahiga ko, lumapit ako sa bookselves nya, naalala ko yung kwento nya sa akin about Sindrovia akala ko joke joke nya lang yun pero.

heto, andito ako sa isang parte ng Sindrovia, na akala ko dati ay isa sa mga imahenasyon nya.

bumukas ang pinto kaya napalingon ako kung sino ang iniluwal nito, napangiti ako nung nakita ko siya.

nakangiti rin siyang lumapit sa akin.

''goodmorning.''bati nya sa akin at niyakap ako.

nilagay ko ang kamay ko sa leeg nya, nakangiti pa rin ako.

''goodmorning my prince and at the same time my best friend.''bati ko sa kanya at binigyan ng matamis na ngiti sabay tap ng point ng ilong nya.

''wow naks naman my prince na rin ngayon ah.''sabi nya sa akin at tumawa ng bahagya.

''siyempre bagayan din natin yung my princess na tawag mo sa akin ng my prince.''sabi ko sa kanya, medyo nag swasway kaming dalawa.

parang feeling ko nasa party kami na isinasayaw nya ako.