Spring University (Editing)

chapter 52

chapter 52:am I?

pumunta na lang ako sa balcony kung saan makikita ang kabuuan ng Sindrovia.

hayss sino nga ba talaga ako?

napatingin ako sa himpapawid nang may pink na usok na lumilipad lipad.

tiningnan ko lang siya kung saan papunta pero laking gulat ko nang bumaba siya sa tabi ko.

''anong kailangan mo?''mariing tanong ko sa kanya.

''wala gusto ko lang gumala kung saan.''masayang saad nya.

''kaya rito ka napadpad?''malditang tanong ko sa kanya.

''ganon na nga, mukhang wala naman pala akong mapapala rito, paalam.''saad nya at lilipad na sana nang pigilan ko siya.

siguro ito na nga ang panahon.

''teka, Pink.''saad ko kasabay nun ang paglingon nya.

''bakit?''tanong nya, kahit hindi ko nakikita ang kanyang mukha halata sa kanyang boses ang kasiyahan na parang alam nya ang mangyayari.

''sino ba talaga ako?'' pabiglang tanong ko sa kanya.

''gusto mo na bang malaman? handa kana bang malaman ang katotohanang itinago ng iyong ina matagal sa panahon?''saad nya at lumebel sa akin.

''hanada na ako.''matapang na saad ko sa kanya.

''hawakan mo nag aking kamay at ipapakita ko.''saad nya sa akin at inilahad ang usok na nagmistulang kamay.

hinawakan ko iyon at bigla na lang ako na pasok sa isang pink na usok na may iba't ibang mga tinig.

sa dulo may puting liwanag napapikit na lang ako sa sobrang silaw ng ilaw na iyon.

pagkadilat ko, nakita ko ang isang babae na nasa salamin habang tinitingnan ang isang lalaki na pamilyar sa akin.

''asan tayo?''tanong ko sa kanya.

''67 years ago, dalawang taon bago nangyari ang masamang plano ni Titania.''saad nya sa akin.

bakit parang ang lungkot nung babae?

''sino sila Pink?''tanong ko sa kanya habang nakatingin pa rin sa sa kanilang dalawa.

''sila ang iyong mga magulang Jas.''saad ni Pink.

unti unting bumuhos ang aking mga luha nang marinig iyon.

pinagmasdan ko lang sila.

Venelyn's POV 

nakatingin lang ako sa kanya sa loob ng salamin, gusto ko muling makalabas sa salaming ito para makasama ko siya muli.

''Clarence hindi mo ba talaga ako pwedeng palabasin?''saad ko kay Clarence ang tagapag bantay ng lagusan na ito.

''patawad mahal kong fiyera ngunit bilin ng iyong ina na hindi ka palalabasin, pagmasdan mo na lang ang iyong mahal mula rito.''ma galang na saad nya habang nakaupo sa kanyang upuan.

napatingin naman ako sa kanya.

''pero gusto ko siyang makasama, gusto ko siyang ya---'' mlaungkot na saad ko habang hinihimas himas ang salamin na pagitan namin.

natigilan ako sa galit na boses na nagsalita sa aking likod, napalingon naman ako agad at nakita ko ang mukha ni ina na galit na galit na pansin ko naman si Clarence na dali daling na patayo sa pahkagulat.