Before i fall

Chapter 11

Skies are crying,

i am watching.

Catching teardrops in my hands..

My tears won't stop falling.

My voice is is shaking.

And my heart is still breaking.

how can i let go this man?he teach me how to love, to laugh, to care, to live my life again.He's just a stranger, a stranger who i never know a stranger who never give any details about himself a stranger who make me fall for him and a stranger who broke me.

 paghampas ng malamig na simoy ng hangin ang dumadampi sa balat ko madilim na kalangitan agos ng tubig dagat at pag kasa ng gitara ang tanging maririnig sa takas ng baybayin ng baryong ito,wala akong ibang mapupuntahan wala akong ibang matakbuhan wala akong ibang maiyakan at malabasan ng sama ng loob natatakot akong matulog natatakot akong pumikit ng mata natatakot ako na baka sa pag dilat at pag gising ko mawala lang sya ng hindi ko manlang nakikita.

bakit ang unfair ng mundo? bakit lahat hindi balanse? bakit kailangang may masaktan? bakit ba puro nalang ako tanong?! putcha! ang bigat bigat sa pakiramdam shemay! bat ba kasi nag mahal pako?  kung alam ko lang na ganito kahirap at ka kumplikado ang pagmamahal,sana umpisa palang umiwas na ko.

sumighot ako ng ilang beses at huminga ng napakabigat bago tuluyang tumayo,wala naman sigurong mawawala kung mag lelet go ako diba? nabuhay ako sa mundong to ng wala  sya,siguro naman kahit  dumaan sya sa buhay ko magsisilbi  lang syang hangin na dumampi sa balat ko at aalis nalang bigla na parang bula,sana ganon nalang kadali..sana.

walang humpay ang pag tulo ng luha ko habang patuloy ako sa paghakbang papalabas ng bahay.Kailangang gawin ko to habang maaga pa kailangan ko ng umalis alam kong nakakaduwag ang pagtakas pero ito nalang ang kaya kong gawin para kahit papaano manatili sya sa mundong to kahit na malayo sakin.

kung ibang tao kaya ang nasa posisyon ko,ano kaya ang mangyayare sakanya? magpapakamatay  ba sya? mag lalaslas? mag momoveon? o tatanggapin nalang ang mga nangyayare? hayaan nalang na mawala ang taong mahal nya,o ipaglalaban parin sya hanggang sa huli o mag leletgo nalang dahil yun ang tama? ako? eto,tatakbo. Tatakbuhan ang mga nangyayare. kapag ba ganun duwag nako nun? hindi ba pwedeng takot lang? takot lang na mawala ang taong una mong minahal?

sa huling pagkakataon kung hindi man ako makaalis sa lugar o bangungot nato ano kaya ang gagawin ko? anong mangyayare sakin? samin? magtatago nalang bako habang buhay?

*****

"sa tingin mo ba sa pagtakas mo,magagawa mo ding matakasan ang sitwasyong ito?" natigil aako sa paglalakad ng may humarang sa harap ko,isang lalaking matanda na kasing edad na ni nana nakasuot ng puting t shirt at kupas na pantalon dahil sa gulat aay halos mapatalon naako.

"a. .anong-sino kayo?" humakbang ako ng pa atras sakanya pero sa pag atras ay sya namang pag litaw ng isa pang batang babae na nakasuot ng puting blusa,naapakan ko ang maliit nyang paa pero nanatiling walang emosyon ang mga mata nya,hinatak ko ang kamay nya at isinabay sya sa paag takbo ng hindi ko alam kung bakit.

takbo lang kami ng takbo hanggang makalayo kami sa mansyon  hanggang sa makaraating kami sa baybayin ng lugar,malakas  ang hangin at malamig,,tiningnan ko ang batang hinatak ko na hanggang ngayon ay wala paring pakielam at parang hindi nakaramdam ng pagod,iniupo ko sya buhangin. inayoss ko ang buhok ko at pinahid ang mga mata ko gamit ang malamig kong kamay,hinawakan ko ang balikat nya at sinalubong ang mga mata nya.

"anong ginagawa mo dun? hindi mo ba alam na pwede kang mapahamak dun? pano kung awayin ka nung matanda? hindi ka ba naatatakot?" nagsimula ng mangunot ang noo ko ng hindi parin sya nagsasalita,nag iba narin ang istilo ng pagtingin nya,awa,lungkot,takot at samut saring emosyon ang humahakop sa mga mata nya kitang kita ko parin yun kahit naa medyo madilim na ang sikat ng araw.