SOKAK LAMBASI

%1

Defne Topal

'Vurma artık nolur'
"Kapa çeneni. Annenden kurtuldum. Şimdi sen çıktın başıma!"

Elinde kemer. Neredeyse hergün geceyarısı eve  sarhoş gelip beni saatlerce dövüyordu. Komşular da birşey yapamıyor korkuyorlar bu adi pislik babam olacak haysiyetsizden. Annem öleli 7 yıl oldu. Onu çok özlüyordum.

Vücudum sızlıyordu. Dudağım ve kaşım patlamıştı. Ağlamaktan göz pınarlarım  kurumuştu. Kafamı kaldırıp yüzüne baktım koltuğun yanında yerde sızmıştı. Bıkmıştım artık bu adamdan. Kapıya baktığımda açıktı. Şaşırmıştım. Hergün kaçmayayım diye kapıyı kitliyordu. 

Yanımdaki sandalyeden güç alıp acıdan dişlerimi sıkarak ayağa kalktım.
Buradan kaçacaktım ve kendime beyaz bir sayfa açacaktım. Ayakkabılarımı ayağıma geçirip  merdivenlerden inmeye başladım.

Apartman  kapısına tutunup zorlanarak kapıyı açtım. Ve koşmaya başladım. Çünkü ne kadar çabuk olursam o kadar mutlu olurdum.

############

Artık acıdan ağlamaya başladım. En yakındaki ara sokağa girdim bir tane sokak lambası vardı. Sokak lambasının altında oturdum. Hıçkırarak ağladım. Şuan ihtiyacım olan tek şey buydu. Heryerim yara bere içindeydi. Başım dönmeye başladı gözlerim bulanıklaşıyordu.

#############

Ömer

Birinin daha bana karıştığı için hayatı son bulmuştu. Ellerimi yıkayıp deponun önünde bulunan  siyah maseratinin koltuğuna geçtim. Bu benim kişisel aracımdı. Tabi bir tane daha arabam var ama onu şoförüme kullandırıyordum.

Saatin gece yarısını geçmiş olmasından dolayı yollar bomboştu. Ara sokaklardan geçmeyi hep severim. Tek tük bulunan sokak lambaları nedeniyle etrafta loş bir ışık olması hep hoşuma gidiyordu. Sokakların arasında gezinirken bir yandanda etrafı inceliyorum.  Birden gözüme sokak lambasının ışığı vurduğu için parlayan kızıl saçlar ve porselen gibi bembeyaz ten takıldı.

Arabadan inip yanına doğru ilerledim hareket etmiyordu. Elimle onu sarstım. Yarı baygın bir şekilde bana baktı. Yüzü kan içindeydi. Vücudunun görünen yerlerinde morluklar vardı.

' İyi misin? Durumun kötü görünüyor.'

Ses vermedi muhtemelen kötü durumdaydı.

'Adın ne?'

Kız bayılacakmış gibi oldu. Onu kucağıma aldım. Kekeleyerek konuşmaya başladı.

" A-adım D-Def-ne"

Dedikten sonra kafası arkaya doğru düştü. Hemen arabanın kapını açıp onu arka koltuğa yatırdım. Ve arabayı sürmeye başladım.
'Şanslısın Defne! Herkes maseratiye binmeyi kolay kolay beceremez özelliklede o benim arabamsa.'

Meraba, ilk bölümü nasıl buldunuz?
Düşünceleriniz benim için çok önemli😊