%9

256 19 4
                                    

Bu bölümde bir kitaptan kısa bir bölümü beğendiğim için alıntı yaptım ama ne yazık ki kitabın adını bilmiyorum. Affedin.

'Ömer çok teşekkür ederim. Çok,çok,çok,ço-'

"Tamam Defne. Sakin ol. Ayrıca kendine dikkat et artık. Daha yeni iyileşmeye başladı ayağın. "

Kucağından yere atladım ve konuştum.

'Ya Ömer bu tabure çürümüş ne yapabilirim ki yani.'

"Hımmm o zaman ben onu söylerim Derya'ya o halleder. Bu arada buldun mu dosyayı?"

'Ya buldum ama birtane buldum. 1 saattir diğerlerini arıyorum.'

'Ya neden gülüyorsun Ömer.?'

"Defne zaten bütün herşey bir dosyadaydı."

'Ciddi misin ya? Ya öf offff! Yeni ben boşuna mı düştüm şimdi bi de kucağına öf rezil oldum ya.'

"Ne rezil olması Defne aynı evde yaşıyoruz. "

"Ha bu arada hadi yukarı çıkalım. Eve gitme vakti."

'İyi peki hadi gidelim.'

#

'Ömer ben üzerimi değiştirip geliyorum. Görevli izinliydi bugün.'

"Tamam Defne çabuk ol çok acım!"

'Aman bi kerede tok olsan şaşarım. '

"Ha?"

'Ya sen beni mi dinliyorsun gitsene? '

"Ah defne ah!"

#

Ömer'e meşhur tarifim olan fırında kaşarlı makarna yapıcaktım. Benim en sevdiğim yemek olur kendisi. Hem çok güzel de yaparım eheh.

"Parmaklarınızı yalıcaksınız Ömer bey. "

Rendeyi elime alıp kaşarı rendelemeye başladım.

........

'Öömeeer. Gel yemek hazır. Ömeer.'

Merdivenlerden ayak sesi gelince bağırmaktan vazgeçtim.

"Miss gibi kokuyor ne yaptın Defne?"

'Fırında kaşarlı makarna yaptım.'

"Yardım lazım mı?"

'Yok yok otur sen masaya getiriyorum tabakları koydum.'

Makarnayı tabağa güzel bir şekilde koyduktan sonra masaya götürdüm.

Yerime oturduktan sonra 'Hadi bakalım afiyet olsun Ömer bey.'

"Sanada Defne."

Çatalımı tabağıma daldırıp zevkle yaptığım yemeği yedim.

######

Tabakları makineye yerleştirip daha önceden hazırladığım sıcak çikolatalı alıp salona geçerken Ömer'in sesini duydum.

"Defnee yağmur yağıyor geel."

'Ayy gerçekten mi dur geliyorum.'

Koşarak Ömer'in yanına gittim.

'Ya ne güzel yağıyor.'

Sessizce yağmuru izlemeye başladık.

Sessizliği bozan Ömer oldu.

"Annem ben küçükken hep 'Bazı insanlar yağmuru hisseder bazıları ise sadece ıslanır sen hep hissedenlerden ol.' derdi. Ne demek olduğunu büyüyünce anladım."

Dediği şey aklıma komik bir şey getirdi.

'Biraz anlamsız olucak ama ben küçükken yağmur yağdığında bulutların ağladığını düşünürdüm.'

Bu dediğimle ikimizde gülmeye başladık.

Aniden bir esneme geldi.

Ağzımı timsah gibi açtım. Esnerken çok kötü görünüyordum. 

"Uyuyalım istersen. Yani odalarımıza çıkalım."

'Ayy çok iyi olur bugün çok yoruldum. Sen bardağını ver ben  onu makineye koyayım.'

"Yok yok sen ver ben mutfağa bırakayım.   Sabah hallederiz."

'İyi peki hadi gidelim.'

Ömer bardakları bırakıp geldi ve merdivenleri çıkmaya başladık.

'İyi geceler Ömer.'

"Sanada Defne."

Odamın kapısını açıp içeri girdim.

Kendimi yatağa attım ve uyumak için gözlerimi kapattım.

#

Uyuyamıyorum.

Şimşeklerden çok korkarım ve şuan şimşek çakıyor. 

Ömer'in yanına gitsem kızar mı acaba? Gitsem mi ki?

Yastığımı alıp odadan çıktım. Ömer'in odası tam karşımdaydı. Kapıyı tıklatıp ses gelmeyince içeri girdim. Ömer yatakta arkasını dönmüş uzanıyordu.

'Ömer. Uyudun mu?'

Ömer uyumamıştı ve sorumu duyup bana dönmüştü.

'Şey ben şimşekten korkuyorum da yanında uyuyabilirim miyim?'

Ömer soruma cevap vereyim yüzüme aval aval bakmıştı.  İnsan bir cevap verir. Birkaç dakika bekledikten sonra;

'Rahatsız ettim,kusura bakma. İyi geceler.'

Kapıyı kapattım ve nereye gidicem diye  düşünmeye başladım. En iyisi salondu. Merdivenlerden inecekken etraf karardı. Elektrikler gitti. İyi de ben korkarım karanlıktan. Yastığıma sarılıp merdivene oturdum. Şimşek çaktığı için oda beyaz oldu ve bende korkunca ağlamaya başladım.

Niye yani niye herşey üstüste geliyor.

"Defne."

Allah'ım bana acıdın da beni bu güzel sesle mi öldüreceksin?

"Defne nerdesin?"

'Ömeer. Ömer nolur gel. Merdivendeyim Ömer.'

Duvara tutunup ayağa kalktım elimi öne uzatınca Ömer'in koluna değdim.    

'Ömer. Çok korktum. Nolur gidelim. Ben karanlıktan korkarım Ömer lütfen.'

"Korkma Defne. Odama gidiyoruz."

Havalandığımı hissettim. Ömer beni kucağına almıştı. Kapıya deyip içeri girdik. Ömer beni yatağa yatırıp üstümü örtü.   O da yanıma uzandı. Yastığımı başımın altına koyup karanlığa aldırmadan ona bakmaya  başladım.

"Rahat mısın? Eğer deği-"

'Rahatım teşekkürler.'

Aniden şimşek çıkınca çığlık atıp Ömere sarıldım.

Ömer kollarını bana sarıp beni daha da içine çekmişti.

"Korkma ben burdayım."

Çok geç döndüm ya özür dilerim. Sizi seviyorum. Oy vermeyi ve  yorum yapmayı unutmayın.🐙🍬💜

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 24, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SOKAK LAMBASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin