In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

96. *\Draco i need you/*

Ik ren door de gangen weg van mijn voorval van net. Ik had Harry wel kunnen vermoorden hiermee! Wat als ik mijn krachten niet onder controle kan hebben? Wat als dit helemaal uit de hand loopt?

Ik sla de hoek om en ik bots zo tegen iemand op. Ik kom niet uit mijn woorden en zeg dan maar snel "Het spijt me!" Ik kijk langzaam op en zie dan een lange witte baard, als ik aangekomen ben bij zijn hoofd zie ik het halve maan brilletje en de twinkelende ogen van Dumbledore. Ik kijk beschamend weg en zeg "Het spijt me heel erg professor."

"Waarom? Omdat je tegen mij aan botste? Dat gebeurd iedereen. Ik maak me meer zorgen om jou gedrag, kom we gaan even een wandeling maken."

Ik kijk hem vragend aan maar ga toch samen met hem mee naar buiten.

We lopen over het terrein van de school en Dumbledore vraagt "Wat is er aan de hand?" Ik kijk gelijk weer weg. Ik weet niet of ik dit moet zeggen. Als ik het doe verlink ik de hele groep, wat als Dumbledore het niet goed vind? Maar ik kan ook niet mijn mond houden....

"Ik ging met een paar vrienden duelleren, als professor Umbridge het ons niet wilt leren willen wij het zelf doen. Harry heeft de meeste ervaring met duelleren en gevaarlijke situaties. Hij wilde ons helpen en ons erop voorbereiden. Ik was ik duel met hem en toen ik op de grond viel kwam er opeens een scheur in de grond, als Hermione niet snel was.... Dan was Harry nu... dood geweest."

Ik kijk hem met waterige ogen aan en zeg "Ik kan mijn krachten niet onder controle hebben. Als ik heel erg boos ben moeten ze eruit, zonder dat ik het wil. Hoe moet ik hiermee omgaan professor?"

Ik sta op het punt om te huilen en professor Dumbledore denkt na.

"Het is duidelijk dat je krachten beginnen te groeien. Ze gaan af op je gevoel en als jij in gevaar bent worden ze geprikkeld en gaan ze er alles aan doen om je te verdedigen. Aan de ene kant is dat dus heel erg mooi..."

"Maar het valt ook mijn vrienden aan en dat wil ik niet! Ik ben een gevaar voor hun en voor mezelf."

"Je moet de krachten onder controle houden."

"En er elk moment van de dag aan denken? Daar ga ik gek van worden!"

"Ik zou je graag willen helpen Ashley, maar helaas zit mijn tijd hier bijna op..."

"Wat bedoeld u?" Ik kijk hem vragend aan. Hij is toch nog schoolhoofd? Ze kunnen hem niks maken.

"Nu professor Umbridge steeds machtiger wordt is er een kans dat mijn baan van me afgenomen word. Ik zeg het niet graag, maar voor het eerst weet ik niet wat ik moet doen. Ze houden me in de gaten en ik kan jou nu geen lessen meer geven. Ze zullen het door hebben en denken dat je je tegen het ministerie gaat verzetten. Het spijt me Ashley, maar je staat er nu alleen voor."

Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Als zelfs de grootste tovenaar aller tijden mij niet kan helpen, wie dan wel?

"Je moet vooral vertrouwen hebben in jezelf. Als jij weet dat je je krachten onder controle kan houden komt het allemaal goed, geloof mij."

Ik kijk hem wantrouwend aan en zucht diep en zeg dan "Oke, ik zal het proberen." Ik kijk hem nog vlug aan maar ik zie teleurstelling in zijn ogen, teleurstelling in zichzelf.

Ik ga zitten in de astronomietoren en kijk voor me uit. Waarom heb ik nooit een keer rust? Als het ene probleem is opgelost komt de volgende er alweer bij. Ik kijk naar mijn handen en bestudeer ze aandachtig. Dan zie ik weer vaag de woorden 'One person to rule them all.' 

Ik schud het gelijk van me af, ik wil hier niet aan denken. Ik sluit mijn ogen en ga na dat dit zeker het verschrikkelijkste jaar van alle jaren is. Ik hoopte dat het na de dood van Cedric eindelijk een keer rustig kan worden, maar nee hoor... Wij krijgen de meest verschrikkelijke professor ooit.