In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

70. *\I have to control myself/*

Ik doe de deur dicht en zak tevreden tegen de muur. Ik staar glimlachend voor me uit maar de glimlach maakt gelijk plaats voor een bezorgde blik. Wat heb ik toch gedaan?

Ik sta gelijk op en loop weg. Ik wil de trap oplopen maar iemand pakt mijn pols vast. Ik draai me achterom en kijk in het bezorgde gezicht van Harry. Hij zegt "Wat is er aan de hand Ashley?"

Hij klinkt echt heel erg bezorgd en ik schud mijn hoofd en de tranen springen in mijn ogen. Ik voel me leeg vanbinnen en wil alleen zijn. Weg van alles, weg van mezelf als het kan.

Harry trekt me voorzichtig naar zich toe en knuffelt me dan. Dan stromen de tranen over mijn wangen en hij zegt "Kom, dan gaan we naar mijn slaapzaal. Daar komen we in ieder geval allebei." Ik knik en dan lopen we naar boven

Ik ga op zijn bed zitten en hij zegt "Wat is er gebeurt Ashley?" Ik haal diep adem en vertel hem dan alles.

Hij kijkt me ernstig aan en zegt als eerste "Zo ken ik je helemaal niet Ashley, dat zou jij nooit doen." "Ik weet ook niet wat het was. Op het moment dat het gebeurde wilde ik hem zo graag pijn doen, maar ik beheerste me. Ik heb zoveel misbruik gemaakt van mijn gaves."

Ik leg mijn hoofd in mijn handen en ik voel het bed induiken aan mijn rechterkant en Harry zegt "Misschien moet je naar Dumbledore gaan. Hij kan je vast helpen."

"Maar dan krijg ik problemen." Ik kijk hem door mijn waterige ogen aan en hij zegt "Niet als ik erbij ben. Ik zal met je mee gaan, en je steunen." "Wil je dat echt doen? Voor mij?"

"Tuurlijk, je bent een vriendin van mij. Ik zal je niet weer laten schorsen. Het was echt verschrikkelijk toen je weg was." Ik glimlach zwak en zeg dan "Je kan denk ik wel mee als ik volgende week weer les heb van Dumbledore, dan hoeven we ook geen nieuwe afspraak meer te maken."

Harry knikt en dan zegt hij nog net op me op te vrolijken "Die Drew is wel echt een sukkel dan." Ik lach en zeg "Een behoorlijke. Ik ben zo blij dat ik Fred en George op dat moment had, anders was ik echt kapot gegaan door verdriet. Hij wilde het namelijk uit maken als in niet meer wilde zoenen."

"Hoe had je ooit met hem een relatie kunnen hebben?" "Liefde maakt blind."

Ik haal mijn schouders op om het van me af te schudden en dan sta ik op en kijk ik naar de natuur. "Ik hoop niet dat mensen echt bang voor me zijn nu."

Harry staat ook op en komt naast me staan en pakt mijn hand. Dan zegt hij "Vast niet, en je hebt ons, wij slepen je erdoorheen." "Je bent echt een goede vriend Harry."

"Ik doe gewoon aardig." "Daarom juist, je blijft gewoon jezelf en dan is het al goed." Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug en dan zeg ik "Ik ga maar terug."

"Je gaat toch niet alleen naar de slaapzaal he?" Hij kijkt me doordringend aan en zeg "Jawel." Ik kijk naar mijn voeten die opeens heel interessant zijn en dan zegt hij "Wij gaan een potje toverschaak doen, ik laat jou niet in een depressie raken door alleen te zijn." Ik knik en dan gaan we naar beneden en gaan we een potje toverschaak spelen.

Ik had overduidelijk gewonnen en ik zeg "Ik had wel gedacht dat je wat beter was nu je vrienden bent met Ron."

Ik lach en hij lacht ongemakkelijk en zegt "Ik heb maar 4 jaar ervaring, jij?" "Misschien 10 ofzo." Zeg ik en we schieten in de lach en ik zeg "Maar dat moet ook wel als je opgroeit met familie Weasley."

"Oh, ik dacht dat je dan meer van de grappen was enzo." "Onder andere." Ik lach weer en ik ben helemaal vergeten wat er was gebeurd.

We zitten te eten in de grote zaal en dan voel ik iets op me vallen. Ik kijk wat het was en ik zie dat het een blaadje sla is en ik kijk om me heen wie de dader is.