In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

85. *\Harry!/*

Ik ben al een week bij de Orde of the Phoenix en het is super gezellig. Iedereen betrekt me steeds meer bij allemaal gesprekken en ik heb zo een vaag vermoeden dat Sirius ook met hun heeft gepraat.

Ik zit op bed met Ginny te praten als er beneden allemaal lawaai is. Ik kijk Ginny blij aan en vraag "Zou dat Harry zijn?" Ginny glimlacht en ik hoor allemaal gestommel boven ons. Ik pak Ginny's hand en ga ook naar boven en doe de deur open van de jongens.

Ik zie Harry en ren naar hem toe en knuffel hem stevig. Ik vraag gelijk "Gaat alles goed? Zeker na het aanval van de dementors." 

Hermione en Ron kijken me boos aan en ik geef dezelfde blik terug en Harry zegt "Echt niet goed, ik ben dus veroordeeld omdat ik toverde, terwijl ik moest wel. Anders was ik of was Dudley nu soort van dood geweest." 

Ik knik en Harry vraagt dan "Maar waarom hebben jullie mij niet geschreven? Ik had jullie zo hard nodig, ik was helemaal alleen!"

 Elk woord dat hij zegt is harder en bozer. Ik zeg snel voor iemand anders het kan doen "Rustig Harry, ik weet hoe je je voelt, je kan zeggen van niet maar het is wel zo. Wij mochten niks sturen, van niemand niet. Wij hebben geprobeerd naar je te schrijven maar ze hebben het altijd weten te ontmaskeren en de brieven afgepakt. Ze waren bang dat we te veel vertelde en de brief onderschept werd en Voldemort de brief zou lezen." 

Ik hoor allemaal snakken naar ademen als ik Voldemort's naam zeg maar trek me er niks van aan en Harry vraagt "Maar je had toch ook een brief kunnen schrijven gewoon over hoe het met me ging? Een brief die je normaal naar me zou sturen." 

Ik hoor wat moedeloosheid in zijn stem en ik zeg bijna troostend "Dat hebben we geprobeerd Harry, echt waar. Alleen ze vertrouwde ons niet." Het is even stil en dan zegt Harry zuchtend "Ik ben bang." 

Hermione gaat naast hem zitten en zegt "Harry je mag bang zijn, dat is geen schande." Harry praat gewoon door en zegt "Ik ben bang dat ik van school word getrapt en ik jullie nooit meer zie, en als jullie nu al geen brieven meer mogen schrijven, hoe zit het dan straks?" 

Hij kijkt ons zielig aan en ik zeg "Dat gaat niet gebeuren Harry. Ik heb meegekregen dat Dumbledore en voor je is. Hij zal er alles aan doen dat je niet van school word gestuurd. Desnoods ga je bij Hagrid wonen." 

Ik grijns en Harry perst er een klein lachje uit en zegt "Dat is wel waar ja." Iedereen lacht en ik merk dat de spanning die in de kamer hing een beetje weg smelt.

De week dat Harry er was ging snel maar ook weer langzaam. Harry was vrijgesproken tijdens de verhoring en hij kan gewoon weer naar Hogwarts gaan. We zitten nu in de woonkamer en Molly heeft gecommandeerd dat we haar moeten helpen met het huis schoon te maken.

Iedereen zit een beetje mokkend in de kamer en kijkt hoe Molly druk bezig is met van alles en nog wat. Ze is allemaal dingen aan het pakken en Ron vraagt chagrijnig "Dit kan je ook gewoon met je wand doen." 

Ron is ongeïnteresseerd tegen de muur gaan leunen en ik geef hem een afkeurende blik. Hij kijkt me kill aan en ik snap nog steeds niet wat er toch allemaal in Ron's hoofd omgaat.

Molly heeft iedereen een taak gegeven en Ginny, ik en Molly gaan de ene woonkamer schoonmaken en Harry, Hermione en Ron gaan een andere kamer schoonmaken. 

Ik heb een bezem en begin gewoon maar de grond een beetje te vegen en Molly is het raam aan het zemen. Ik weet niet precies wat Ginny aan het doen is maar het lijkt erop alsof ze de spinnenwebben aan het weg halen is.

We zijn gezellig bezig en dan merk ik dat het water heel erg vies is in de emmer. Ik besluit om het in de keuken opnieuw te vullen dus ik loop er puffend heen van al het werk. 

Iedereen kijkt me even lachend aan en dan zeg ik geprikkeld "Wacht maar als jullie het moeten doen." Sirius kijkt me schuldig aan en ik lach en zeg "Ik maakte maar een grapje, wij doen het met plezier." 

Ik lach en ik zie dat Sirius en Arthur ook moeten lachen en bij Remus verschijnt er een grijns maar de rest kijkt me vreemd aan en ik vul snel de emmer.

Nadat de emmer is gevuld rent Ginny opeens gehaast de kamer in. Ik kan niet wachten wat er aan de hand is dus ik ren al als een gek weg. Ik hoor nog net de woorden Molly en ren ik zo hard als ik kan naar de kamer die wij aan het schoonmaken waren. 

Als ik in de deuropening sta zie ik Molly huilend op de grond zitten. Ik kijk verbaasd waarom ze huilt en ik kom al gauw erachter wat de oorzaak is. Ik zie allemaal dode mensen voor haar liggen, haar hele gezin en Harry en ik. 

Ik kijk er naar en een paar seconden staan mijn hele gedachtes helemaal stil. Dan begint alles opeens te draaien als een oude klok die langzaam weer tot gang komt. Ik bedenk allemaal dingen maar een ding blijft maar door mijn hoofd spoken, een boeman. 

Ik handel in een paar seconde en duw Molly weg en ga tegenover de boeman staan, niet wetende wat mijn angst zal zijn.

Een tijdje doet die niks en ik hoor al allemaal rumoer op de gang. Dan opeens zie ik iemand. Een bleek gezicht grijnst kwaad naar me en ik kan zo even niet bedenken wie het is. 

Maar dan denk ik dat het Voldemort is en als ik mensen in mijn ooghoeken zie verschijnen en hun allemaal hun adem hoor inhouden denk ik dat ik een bevestiging heb gekregen. Er gebeuren allemaal dingen om me heen en allemaal geschreeuw maar ik hoor maar een ding, kijk hoe ze hiermee om gaat.

Mijn hart gaat als een gek op en neer en ik heb geen idee wat ik zou moeten doen. Dan verschijnen er allemaal andere menen achter hem en gevaarlijke en enge wezens. 

Allemaal hebben ze een moordwapen of een wand in hun hand en de angst groeit met de minuut. Ik ga langzaam achteruit maar elke stap die ik naar achteren zet zetten zij 2 naar voren. 

Ze komen steeds dichterbij en dan opeens voel ik de muur achter me. Ik kijk in een trans naar voren en dan heft Voldemort zijn wand en ik zie zijn mond bewegen maar er komt geen geluid uit. Ik begin me zo klein mogelijk te maken en dan springt er iemand voor me en verdwijnt de boeman.

Het is een tijdje doodstil en ik maak me alleen maar kleiner en begin zachtjes te huilen. Als dit mijn toekomst word wil ik het niet, ik wil niet in zo een angst leven. Deze mensen onder ogen moeten komen. Ik wil het niet!

Ik voel een hand op mijn schouder en ik kijk niet uit. Ik haal hem van mijn schouder en piep "Laat me met rust." Ik hoor wel een paar mensen weg gaan maar niet iedereen. 

Ik kijk op en merk dat een groot gedeelte er nog is. Ik wend mijn blik van hun af en Hermione zegt heel voorzichtig "Hij is weg Ashley, en hij komt nooit meer terug." Ik schud mijn hoofd en zegt "Hij komt terug, terug voor mij!"

Iedereen is even van zijn pad af maar dan hoor ik een paar mensen zeggen "Kom we laten haar met rust." En weer gaan er mensen weg. Dit keer wacht ik langer en dan kijk ik weer op en ik zie nu Harry, Hermione en Ginny op de bank zitten, stil en wachtend. 

Ze staren niet naar me wat ik fijn vind, want nu sta ik niet zo onder druk maar ik weet dat ze wachten tot ik in beweging kom.