Chapter 1

1.5K 35 7
                                    

"HONEY, are you ok?" bulong ni Anton habang hinihimas-himas niya ang balikat ko. Nagising ko ata siya.

Pag-mulat ko ng aking mga mata ay nakita ko ang antok na mukha ng aking asawa. I was held in his arms. He made me feel again that there's nothing bad is going to happen to me. And I always felt safe in that arms. "Bakit?" takang tanong ko.

"Umuungol ka. Are you having a bad dream again?" tanong niya.

"No, Sweetie. Don't you worry, I'm ok. Napagod lang ako kanina." I lied. I did have a bad dream, but I don't want him to worry a bit. "Let's go back to sleep na." I touch his shoulder to assure him that I'm alright.

"So sorry, kung hindi kita nasundo at nasamahan sa pag-grocery. Sunod-sunod ang pasyente namin. I have three operations also." He already said that to me during our dinner. Nakunsensiya na naman, Hindi ko kasi siya kinibo pag dating niya.

Anton is an eye doctor. I met him in their clinic during my eye exams. Lumala kasi ang astigmatism ko when I was studying law. Simula noon, hindi na niya ako tinatanan.

"It's ok. I understand. Quits na tayo, ha?" biro ko. No show rin ako sa kaniya nang niyaya niya akong kumain sa restaurant noong isang. Ang alibi ko, as usual, may biglaan akong ka-meeting with one of my clients. Gasgas na raw ito para sa kaniya. Siya naman, dagsaan ang pasyente. "What time na ba?" tanong ko.

"Mag aalas-kuwatro pa lang," sagot niyang nakangisi at sabay himas sa braso ko.

"Sweetie, don't be naughty," saway ko. Nanlalata pa ako galing sa pagkaka-gising.

"Di ka na mabiro. Kung makakahirit lang, may time pa naman. Kahit sandali lang." Sabay balik nito sa pagkakahiga. Ramdam ko ang pagtatampo niya. Me naman, I'm just tired. Siya rin nga pagod din.

"Bukas na lang." Ako naman ang umibabaw sa kaniya. "Promise," sabay smack sa pisngi niya. Just to tease him a little. Why not? Lambing ko lang naman.

Ngunit mabilis siya, niyakap kagad niya ako at sa isang iglap, nasa ilalim ng mga bisig na naman niya ulit ako. He made a lot of kisses on my face and down to my neck. It weakened my defenses. "Anton, ano ba? Stop it!" He just ignored me and continued kissing and hugging me. Then his hands went to my sides while he was blowing his hot breath on my ear. It set a fire through me. Alam niya yon ang kahinaan ko. Mayamaya, I felt the warm of his kisses and the soothing hands on my body. How can I resist him. Sa madaling sabi, bumigay din ako. And I returned all my love to him.


KINABUKASAN, nagising na lang ako dahil may dala-dala na siyang pagkain na naka-tray para sa akin.

"Wake up, Honey! Since naka-score ako kagabi, I made you, breakfast!" masiglang pagkabigkas niya. Halos nakapikit na ito dahil lalong lumiit ang  singkit nitong mga mata.

Ito naman ang gusto ko sa asawa ko. He's so nice and sweet, kaya nga ang endearment ko sa kaniya ay Sweetie Pie.

"Ah, you're so sweet talaga. Sweetie Pie. Thanks!"  I was holding our bed sheet to cover my naked body.

He pulled a chair and place the tray on top of it. He pulled me also by my hand and we sat toghether on the bed. "Anton ha, ikaw talaga?" Hinampas ko ito sa braso. It was really a fantastic night.

Nanatiling nakahawak ako sa kumot.

"O, bakit na naman? Gusto mo rin naman!" Tumingin ulit ito sa akin. "Hon, bakit hindi natin sundan si Olive?"

Napanganga na lang ako. "Are you kidding? Seven years old na si Olive. Hihirit ka pa rin ba?" Si Olive ang bunso sa tatlo naming anak.

"I think we should have another one para balance. Two boys and two girls." Gusto pa kasi niya ng isang lalaki.  Si Miguel who is now 13, is our second and our only boy. Ang panganay naming si Pearl ay 19 na. We've been married for twenty-two years. Ang bilis talaga ng panahon especially when our children are growing fast.

a.k.a. candiceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon