My two big brothers (A Dutch Martin Garrix and Julian Jordan Fanfiction)

Chapter 5

Selina P.O.V.

Sjon stond zoals geplant al voor het hotel met de bus al klaar. Ik heb het gister avond toen Martin al lag te slapen met hem besproken. Mijn broers en Shanna Banana hebben echt helemaal niks doorgekregen daarvan.

''Zitten jullie?'' vraagt Sjon.

''Sjon rij nou maar'' zeg ik. Hij knikt en begint te rijden. Het Wembley Stadium is niet ver hier vandaan. Sjon zet ons af bij Morden en we gaan zelf verder met de tram van de underground.

Bij de underground stappen we uit onze tourbus. Op het moment is er nog niemand die ons herkent. Na ja, mijn broers dan. We lopen de hal van de underground in en kopen een dag kaartje, want we moeten ook nog terug.

Als we de kaartje gekocht hebben lopen we verder en lopen naar het platform waar de tram naar Kannington gaat. Daar moeten we over stappen naar Leicester Square.

Als we met z'n vieren staan te wachten begint er ineens iemand te gillen.

''OH MY GODNES! THERE ARE MARTIN GARRIX AND JULIAN JORDAN FROM HOLLAND!'' roept een meiden stem. Hebben wij dit weer. Soms zou ik willen dat het mijn broers niet waren, maar ik ben toch heel blij met ze. Dankzij hun reis ik mee ovr de wereld en krijg ik dingen van het dj zijn steeds meer onder de knie.

Ik kijk even rond en zie meteen dat een groot deel van de gezichten op ons gericht zijn. De menigte die Martin en Julian natuurlijk kent komt op ons af gerent en zet ons helemaal klem tegen de rand waar de tram zo komt te staan. Het is eigenlijk best wel stom dat we nu geen bodyguards mee hebben gebracht, want we hadden dit natuurlijk al ver van te voren aan zien komen. Maar dit is al gebeurt.

Ieder een maakt foto's van ons en vraagt of ze met de jongens op de foto mogen. Of met Shanna en mij, aangezien wij twee met ze mee zijn gegaan.

''Can I on the picture with one of you?'' vraagt het meisje die dit alles begon. Ik kijk haar raar aan.

''No, you can't'' zeg ik dan.

''Why do you say that?'' vraagt ze dan. Man, dat kind vind ik nu al irritant.

''Because we must to go on this moment. That's why no-one of you can make a picture from yourself and with one of us. The next time can you on the picture with one of us, but not now'' zeg ik. Alle fans kijken me lichterlijk kwaad aan. Ik trek me er even niks van aan. Ik zie de tram al aan komen. De tram staat stil en Shanna en ik trekke de jongens de tram in voor het helemaal mis gaat. Maar zo te zien ben ik niet alleen alles wat de jongens eerder tegen me zeiden, maar ook een soort van bodyguard. Hun fans kunnen daar misschien wel pissig m worden, maar dat is niet mijn probleem. Ik wil de beste broers ter wereld niet kwijt. En als dat alleen mar door die fans gebeurt, ga ik naar de rechter. Dat heb ik ook al tegen mijn broers gezegt en ze waren het er wel mee eens.

Martin P.O.V.

Dit is echt één van die dingen die we wel vaker mee maken. Maar je went er wel aan. Het is echt super lief van Selina dat ze het net allemaal regelde dat de fans toch een beetje op afstand bleven en niet verder gingen zeuren om foto's van of met ons. Ik moet toegeven dat als onze bodyguards er niet zijn dt zij er ook nog één is om ons te helpen met de fans enzo.

''Over hoeveel haltes moeten we overstappen?'' vraagt Shanna. Ik zie Selina weer kijken met een pokerface.

''Blijf je nou echt zulke vragen stellen?'' zegt Selina dan.

''Wat? Heb ik iets verkeerts gezegt?'' vraagt Shanna.

''Over hoeveel haltes denk je dat we er uit moeten om over te stappen?'' vraagt Selina haar dan.

''Weet ik niet meer. Daarom vraag ik het ook juist'' zegt Shanna.

''We gaan over vier haltes er uit, dus bij Kannington. Daar stappen we over naar Leicester Square. We lopen wat door de stad, gaan ergens door een winkel centrum en stappen dan weer in een andere tram van de underground. Maar bij welke straat dat is weet ik niet precies'' zeg ik. In mijn ooghoeken zie ik Selina en Julian knikken.